Estrategiak euskararen ikaskuntzan eta irakaskuntzan

42
testuliburu audiolingual tipiko batek testu labur samarrak eta oso hiztegi
kopuru urria zeuzkan.» (1991: 100).
Eredu audiolingualaren metodologia hobeto ulertzeko, behabiorismoa
ezagutu beharra dago eta M. Daigle-k honela definitu du:
«Behabioristen ustez, bigarren hizkuntza lortzea ohitura-sistema berri baten
lorpenean datza, horretarako ingurunea, imitazioa, sendotzea eta ariketak,
ama hizkuntzaren lorpenean bezalaxe, behar-beharrezkoak direlarik. Ama
hizkuntza bigarren hizkuntza lortzekoan oztopoa da; horra ama hizkuntzaren
eragina ezerezten ahaleginak zergatik egiten diren. Pertsonari bi sistema
diferentetan funtzionatzeko bide emango dion egokipenaren aurrean gaude.
Bigarren hizkuntzaren lorpena ohitura-sistema berri baten lorpenean
badatza, ezinbesteko eragina du adinak.» (1984: 23).
K. Larreak metodo audiolingualaren oinarritzat Bloomfield-en osteko
distribuzionalismoa eta Skinner-en ikaskuntzaren teoria 1 hartu ditu, eta P.
Bogaards-ek estimulus-erantzunen arteko lotura-erlazioak moldatzeko
soilik gauza den sistematzat jo du. (P. Bogaards, 1990: 16).
Horrenbestez, honetan datza eredu audiolingualaren irakaskuntza:
«Irakurmena eta idazmena baino lehen mintzamena eta entzumena lantzea
hobesten du; elkarrizketak –buruz ikasiak— eta drill erabilaraziz; lehenengo
hizkuntza ikasgelan erabiltzea gaitzesten du eta, sarritan, analisi
kontrastiboaz baliatzen da. Ahozko jarduera mekanikoa eta geldoa da.
Metodo horrek oinarrian egitura gramatikalak dituenez, esanahiari ez zaio
behar besteko garrantzirik ematen.» (K.Larrea, 2003: 4).
Eredu honek erabilitako teknikak E. Lopetegik honela zerrendatu ditu:
«Garrantzi handia du hizkuntzaren ikasketan jatorrizko hiztunek
elkarrizketetan erabiltzen dituzten oinarrizko esaldiak imitatu eta buruz
ikasteak.
Hizkuntza ikastea ohitura linguistikoak hartzea da. Beraz, behin eta berriro
errepikatu behar ditu ikasleak hizkuntzaren egiturak. Helburu horren
zerbitzutan daude “drills” edo ariketa estrukturalak.
Hara nola laguntzen dion irakasleak ikasleari: honek errepikatua berriro
errepikatzen du irakasleak eta gero berriro errepikaraziko dio ikasleari.
Behin eta berriz errepikatzearen bidez, ahalegin handia egiten da ikasleak
okerrik egin ez dezan.
Hizkuntzen egiturak progresiboki ordenatzen dira eta banan-banan
irakasten.
1
«Pertsona hizkuntza menderatzera daraman mekanismoa ohitura multzo bat eskuratzea besterik ez da.»
(M. Daigle, 1984:13)