Estrategiak euskararen ikaskuntzan eta irakaskuntzan

S. Krashen-ek argi utzi du hipotesi hau ume baten eta heldu baten bigarren
hizkuntzaren eskurapenaren arteko desberdintasunetako bat dela.
Hipotesi hau S. Gass-ek eta L. Selinker-ek, S. Krashen-en (1982) eredutik
aterata honela aurkeztu dute:
«Fig. 6.2. Operation of the Afective Filter (Source: Krashen, 1982).
Reprinted by permission.» (147).
Gaur egun, aipatutako ereduei garrantzia ematen zaien arren, teoria
kognitiboen arabera ikaslea hizkuntzen ikaskuntzan parte hartzaile zuzena
da, ikerlan honen aurreko puntuetan adierazi den bezala. L. Selinker-ek,
kasurako, hizkuntzen ikaskuntzak alde kognitiboarekin erabateko lotura
duela esan du. Ikaskuntza, konzienteki egiten den prozesu kognitibo bezala
definitu du, eta eskurapenarekin konparatuz, ezaugarri hauek gehitu dizkio:
aztertzeko modukoa eta boluntarioa. Beraz, L. Selinker-entzat hizkuntza
bat ikastea, esperientzia linguistikoa barneratzea da, baina era berean,
ikasleak, ikastea zer den, nola ikasten den eta zer ikasten ari den definitzen
jakitea ere bada. (M.L. Villanueva, 1997: 60).
Azken ideia honen haritik, M.L. Villanuevak ikaslearen ikasteko gaitasuna
eta H. Holec-en autonomia kontzeptua aipatu ditu. Hau da, hizkuntza bat
ikasten ari den ikasleak, duen helburua lortzeko egiten ari den prozesuaren
balorazioa eta prozesu horrek emango dituen emaitzen balorazioa egiten
jakin behar du. Hots, ikasleak gaitasun metakognitiboa garatu behar du.
69