En%20Profunda%20Korto

-27-
5.
Sabate posttagmeze Fang Siying ne donis lecionojn. Tuj post ŝia tagmanĝo, Tingting enkuris
en ŝian ĉambron, kriante, “Instruistino Fang, tuj foriru! Maljuna You jam venas por veturigi vin
per aŭto.”
“Ho!” Fang iom kuntiris siajn brovojn kaj tuj poste ekridetis. “Via patro ja havas klaran
memoron pri tio.”
“Ĉu via kofro jam estas ordigita? Mi venigu Maljunan You por forporti ĝin!” kriante, Tingting
elkuris rapide.
Starante en la ĉambro, Fang ekhavis konfuzitan kaj absurdan senton dum momento. Kio
okazas? Ĉu miveretransloĝiĝos al Familio Bai? Tio ŝajnas neebla, absurda kaj nebone konsiderita.
Ŝi ankoraŭ rememoras pri la surpriza vizaĝesprimo de lernejestro Liu kaj Li Yusheng, kiam ili
aŭdis pri tu ĉi informo.Ŝi ankaŭkonas grandan malaprobon en ili koro. Sed neniu donis admonon.
Ŝi scias, ke en la okuloj de lernejestro kaj aliaj, ŝi ĉiam estas groteska kaj nekomprenebla figuro,
kiun ili ne povas imagi. Fakte, ŝi ja sentas sin absurda! Ĉiu el ŝiaj nervoj eĉ sugestas al ŝi, ke
eraras ŝia decido transloĝiĝi al Familio Bai. Ĝi estas tre komplika familio. Se ŝi implikiĝos en ĝin,
ŝi rikoltos nenion bonan! Sed, ŝi ne povas rezisti kontraŭ tiu potenca allogo, kiu devigas ŝin
transloĝiĝi. Vere magipova estas Familio Bai — Hanyan bieno, la ruino, la blindulo, la knabino
kaj tiuj forpasintaj rakontoj… magie regas ŝin, ke ŝi neniel sukcesas rezisti. Aŭ, iutageŝi vere
verkos novelon, kiel Jane Eyre, enkiutroviĝas ruino, blindulo, guvernistino… Ŝin kaptis subita
frostotremo. Kiel stranga koincido! Nun en ĝi mankas freneza virino. Ĉu verekaŝiĝas freneza
virino en la granda korto de Familio Bai?
Tingting kure revenis, kaj ŝi anhelis pro ir-reira kurado. Sur ŝia frunto algluiĝis buklo da haroj
malsekaj de ŝvito. Ŝiaj vangoj ruĝiĝis pro kurado, sed ŝiaj okuloj brilis de ekscito. Malantaŭ ŝi
staris maldika kaj alta viro je la aĝo deĉirkaŭ kvardek jaroj, bonorde vestita per blanka ĉemizo kaj
griza okcidentstila pantalono. Lia figuro estis malgrasa kaj rekta. Kontaktinte la rigadon de la viro,
Fang nereteneble ektremis — lia rigardo estis akra.
“Ĉu fraŭlino Fang? Mi estas Maljuna You. Sinjoro Bai sendas min por renkonti vin.”
“Oh, dankon,” ŝi diris. Ŝi ekŝovis la okulvitrojn sur la nazo, esperante, ke ŝi aspektuiom
majesta. “La kofro estas tie. Tio ĝenas vin.”
Ekpreninte la kofron, li eliris. Fang iris al la oficejo de lernejestro por transdoni la ŝlosilon.
Kaj poste, ŝi enaŭtomobiliĝis. Ĉirkaŭprenante la malgrasajn ŝultretojn de Tingting, ŝi rigardis
ekster la fenestron. Laŭ ambaŭ vojflankoj rapide retiriĝis malantaŭen te-plantejo. La te-plantejo de
Familio Bai! Ŝia menso denove falis en distriĝemon. Kion ŝi mem faras finfine? La aŭta veturado
nur daŭris tri minutojn. Yazhu alkuris malfermi la pordegon, kaj la aŭto englitis la ĝardenon de
Famlio Bai kaj haltis antaŭ la vitra pordo de ĉefa domo. Tingting la unua elaŭtiĝis, kriante,
“Instruistino Fang, mi konduku vin al via ĉambro. Ne zorgu pri la kofro. Maljuna You portos ĝin
supren.” Prenante la manon de Fang, Tingting eniris la salonon per saltetantaj paŝoj. Tra la
senhoma salono, ŝi, prenannte Fang-on je la mano, rapidis supren laŭ ŝtuparo. Abrupte ŝi haltigis
siajn paŝojn. Kiam ŝi levis la kapon por rigardi supren, gajeco tuj malaperis el ŝia vizaĝo kajŝiaj
lipetoj paliĝis. Ankaŭ Fang surprizite haltis. Ŝi direktis sian rigardon supren kaj ŝia rigardo ektuŝis
tiun de virino. Tiu estis tre ĉarma virino, kiu tute malsamis ol Fang imagis pri duonpatrino. Ŝi