Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde

piekeren helpt het vaak om te denken: ho, hier schiet ik niets mee op, gebruik je tijd liever om
van het leven te genieten...” En dan ga ik bijvoorbeeld bedenken wat ik in het weekend met
mijn kinderen ga doen, of ik regel een avondje naar de film met mijn vrouw. Dat helpt mij, het
gepieker houdt dan op.”
2. Leven met diabetes
Samenvatting
Veel mensen maken een moeilijke, emotionele periode door nadat ze hebben gehoord dat ze
diabetes hebben. Ze hebben tijd nodig om te verwerken dat ze een chronische aandoening
hebben. Gelukkig lukt het de meeste mensen om na verloop van tijd weer een leuk, plezierig
leven te leiden, ondanks hun diabetes.
Ook als het lukt om uw diabetes een plaats te geven, zullen er moeilijke momenten zijn. Bij
vlagen kunt u zich onzeker voelen en somber zijn.
Om diabetes een plaats te geven in het leven, kan het helpen om niet met uw zorgen rond te
blijven lopen, maar juist over uw diabetes te praten met anderen. Het kan ook helpen om
informatie over diabetes te verzamelen, zodat u zich minder onzeker voelt. En natuurlijk helpt
het ook om de behandeling goed vol te houden, zodat u zo min mogelijk last hebt van klachten.
Diabetes hoort erbij
De eerste schrik: ongeloof, boosheid en somberheid
De veranderingen beginnen op het moment dat u van de arts te horen krijgt dat u diabetes hebt.
Vaak schrikken mensen erg van dit bericht. Tegelijk is het voor veel mensen een opluchting,
omdat nu duidelijk is waar hun klachten vandaan komen.
Misschien gelooft u niet dat het echt waar is dat u diabetes hebt. U denkt bijvoorbeeld dat de
arts zich heeft vergist, omdat de klachten door wat eenvoudige voedingsadviezen en medicatie
verdwijnen en u zich snel weer helemaal gezond voelt.
Deze reactie wordt ‘ontkenning’ genoemd. U doet dan alsof uw diabetes helemaal niet bestaat. In
zo’n periode van ontkenning houdt u weinig rekening met uw diabetes. De behandelingsadviezen
worden niet opgevolgd, u sport zonder voorzorgsmaatregelen enzovoort. U gaat eigenlijk met uw
leven door, alsof er geen diabetes is.
Vroeg of laat komen er dan toch weer lichamelijke klachten en wordt u met de neus op de feiten
gedrukt. Het dringt nu echt tot u door dat u diabetes hebt. Mensen kunnen in deze periode
opstandig en soms zelfs boos worden. ‘Waarom ik? Waarom niet die ander die toch altijd al zo
ongezond leefde?’...
Sommige mensen zijn een tijd lang erg somber en verdrietig. Hun dabetes spookt steeds door
hun hoofd en zet alles in een ander, vervelend licht. In zo’n stemming kunt u makkelijk de moed
verliezen. ‘Ik kan geen kant meer op, er is toch niets tegen diabetes te doen...’
“Ik heb een tijd lang gedaan alsof mijn diabetes niets uitmaakte. Ik was steeds bezig mezelf
te bewijzen. Ik werkte heel hard, was de meest fanatieke bij tennis, bleef als laatste op
feestjes en stond dan de volgende ochtend vroeg op om een rondje door het park te lopen...
Ik deed alles om mijzelf en anderen te laten geloven dat die diabetes niets uitmaakte. Nu zie
ik wel in dat ik toen eigenlijk mijn diabetes ontkende. Ik wilde gewoon niet toegeven dat er
iets mis was met m’n gezondheid. Maar op een gegeven moment kon ik er echt niet meer
omheen. Ik kreeg een ernstige hypo en was echt even ‘van de wereld’. Dat was voor mijzelf