WET EN MENS - van Dick Wortel

aagewezen, komen wellicht onvoldoende aan bod. Zodra een koppeling met een minimum
uuropbrengst voor diverse categorieën werkzaamheden tot stand zou komen, dreigde er een
gevaarlijke situatie voor Leiden te ontstaan. Positief was wel dat door middel van het B.F.S.
de lokale overheid meer beleidsruimte kreeg (Notulen WSW-verg.28 november 1984). Uit de
notulen van de volgende vergaderingen blijkt, dat het budgetfinancieringssysteem nog
onduidelijk bleef. Het B.F.S. zou -- ruim een jaar later -- geagendeerd worden ter bespreking
op de vergadering van 5 februari 1986, maar werd ter discussie verschoven naar een later
tijdstip “zodra nadere informatie uit het ministerie bekend is (Notulen WSW-verg. 5 februari
1986). Er zat dus niet veel schot in.
Er werden in 1984 96 personen nieuw geplaatst en 114 personen afgevoerd.
Op de agenda van de WSW-commissie die in 1985 driemaal bijeenkwam, stond onder
meer het plan van staatssecretaris L. De Graaf. Hij wilde mensen, die in de B-categorie waren
ingedeeld, geen loon meer te geven, maar te laten werken voor een uitkering. Dit plan werd
nog niet gerealiseerd, waarschijnlijk ook vanwege de pittige kritiek die op dat plan werd
uitgeoefend. Maar hij zou toch moeten bezuinigen, de commissie wachtte met spanning af
waarmee hij te voorschijn zal gaan komen.
Er werd een plan ontworpen om schoolverlaters beter op te vangen. Schoolverlaters, die
afkomstig zijn uit het onderwijs voor moeilijk lerende kinderen, die naar het zich laat aanzien,
zuullen zijn aangewezen op de sociale werkvoorziening, zouden met een speciaal object
geholpen worden. Afhankelijk van de honorering van een subsidieaanvraag zou het project
gestart kunnen worden.
De orderportefeuille was in 1985 goed voorzien. Er waren nog enkele projecten, die te
weinig opbrachten, maar andere objecten gaven en lichte stijging te zien.
Er werden 56 personen nieuw geplaatst, maar weer 50 afgevoerd.
In januari 1986 kwam de landelijke sociale werkvoorziening in aktie. De aanleiding
daarvan was, dat het overleg over de arbeidsvoorwaarden 1986 voor de SW een te mager
resultaat opleverde. Een onderzoek naar de loonachterstand in de SW bleek 2 à 2,5 % te zijn.
De AbvaKabo en het C.F.O. vroegen aan de staatssecretaris 2%, maar daar had hij geen oren
naar. De bonden riepen de SW-werknemers op om op 22 januari in actie te komen. Hieraan
werd in het gehele land in ruime mate voldaan. Protesttelegrammen, protestbrieven en -
kaarten werden naar Den Haag verstuurd. Verder waren er werkonderbrekingen, gesloten
poorten en protestbijeenkomsten in de verschillende steden. Kort daarop werd bekend, dat een
werkgroep, bestaande uit vertegenwoordigers van de bonden en van het ministerie zou
trachten om voor 1 april met een voorstel te komen. Het beginselakkoord hield o.m. in 0,6%
loonsverhoging en één dag verlof. Eerder was al afgesproken om het ziekengeld voor 100%
door te betalen. En Leiden? Het OvO in Leiden zag niets in de aktiepunten van de bonden en
adviseerde de werknemers om niet me te doen. “De actiedag van de bonden heeft in Leiden
totaal niet gespeeld”, stond er in de notulen van de WSW-commissie van 5 februari 1986.
De stop op de groei van de B-categorie werd opgeheven. In plaats daarvan zou het volumebeleid
gaan gelden voor de A-categorie en de B-categorie. Het volumebeleid werd daarbij
verhoogd van 5% naar 5,6%.
De P.O.P., praktijk observatieperiode, werd opgeheven. In plaats daarvan kwam de mogelijheid
om gedurende een jaar scholing en training te geven met als doel een opleiding voor
een plaats in de B-categorie. De betrokkene kreeg hierbij geen loon, maar behield zijn
uitkering.
Het project voor de schoolverlaters van het buitengewoon onderwijs werd gestart. In een
school in Leiden-noord werd ruimte gevonden, waar zij getraind konden worden voor het
verrichten van eenvoudige werkzaamheden. Er namen 20 personen aan deel, waarbij
39