WET EN MENS - van Dick Wortel

onduidelijkheid omtrent de capaciteiten van de deelnemer optreedt. Een arbeidsdeskundige
kan een meting doen van de beroepsgerichte praktische vaardigheden van de kandidaat en een
praktijkgerichte beoordeling van voor de arbeid relevante overige vaardigheden onderzoeken.
Een scholingscoördinator is verantwoordelijk voor de inventarisatie van de
opleidingsbehoefte en voor het inkoopbeleid van scholing. Hij moet allert zijn op de
scholingsbehoeften vanuit zowel de aanbod- als van de vraagzijde. Hij heeft een adviserende
rol bij het opzetten van trajecten. Uiteraard is er een administratie, die zich richt op het beheer
van de wachtlijst, vacatures, aanmeldingen en de dossiers. Voor advies op de hoofdlijnen
beschikt het leer/werkbedrijf over een adviesteam, waarin interne en externe deskundigen
zitting hebben.
DZB was met het opzetten van het leer/werkbedrijf klaar voor de toekomst.
De invoering van de nWSW en de WIW
In juni 1996 werd de nieuwe Wet Sociale Werkvoorziening door het kabinet vastgesteld en
aan de Raad van State toegestuurd voor advies. Daarna zou nog de bespreking in de Tweede
kamer plaatsvinden en vervolgens in de Eerste Kamer aan de orde moeten worden gesteld.
Het tijdschema moest gewijzigd worden, daar de streefdatum van de invoering van de wet,
gesteld op 1 januari 1997 niet gehaald kon worden. De Tijdelijke Wet Stimulering Sociale
Vernieuwing werd nog met een jaar verlengd tot 1 januari 1998. Op die datum zou dan de
nieuwe WIW ingevoerd moeten worden. De gemeenten en de SW-bedrijven kregen dus nog
één jaar extra de tijd om hun uitvoeringsbeleid uit te stippelen en te organiseren.
Het kabinet koos voor indiening van een nieuwe Wet Sociale Werkvoorziening in plaats
van een herziening van de bestaande WSW in verband met het ingrijpende karakter van de
noodzakelijke wijzigingen. Deze omvatten onder andere een nieuwe, strakkere omschrijving
van de doelgroep en de nieuwe wijze van indicering van de kandidaat-werknemers en verdere
normalisering van de arbeidsverhouding en de medezeggenschap van werknemers die een
dienstbetrekking in het kader van de wet hebben, een neiuwe invulling van de bekostiging van
gemeenten en een herschikking van de bestuurlijke verantwoordelijkheden tussen het rijk en
de gemeenten.
De Commissie-Houben had er al op gewezen dat het niet voor de hand lag om de verantwoordelijkheid
voor de vaststelling wie tot de doelgroep van de sociale werkvoorziening
hoort bij de gemeente te laten. De gemeente moet immers voortdurend de afweging maken
tussen de randvoorwaarden uit een oogpunt van bedrijfsvoering en overwegingen van
rechtvaardigheid ten aanzien van de doelgroep. De commissie adviseerde de regering dan ook
om als mogelijke oplossing van een verwarring van verantwoordelijkheden onafhankelijke
indicatiecommissies in te stellen, die beslissen op grond van rijksnormen. De wetgever nam
dat advies over en werkte het uit in de nieuwe wet.
De onafhankelijke indicatie omvat een toelatingsonderzoek door onafhankelijke deskundigen,
benoemd op grond van hun professionaliteit en zonder binding met de gemeente of
andere aanmeldende of uitvoerende instanties. De gemeenten dragen voor de in te stellen
adviescommissies kandidaten voor aan de minister. De taakstelling van de commissies
worden in de wet omschreven en er worden eisen gesteld aan de samenstelling van de
commissies. Deze betreffen eisen op het gebied van deskundigheid, zoals arbeids- en
arbeidsmarktdeskundigheid, en medische en psychologische deskundigheid en eisen met
betrekking tot de onafhankelijkheid van de leden: ze mogen niet betrokken zijn bij de
bedrijfsvoering van de sociale werkvcoorziening. De beslissingsbevoegdheid omtrent de
86