DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

101
Senator Blair. - Waarom zegt u dan dat de staat -
Mr. Jones. - Het was mijn bedoeling niet om uw stelling te loochenen;
ik dacht dat u het anders bedoelde, ik bedoelde “ja” te zeggen,
omdat ik wel degelijk zeg dat, wanneer kerk en staat gescheiden zijn,
zij wel degelijk die gepaste dingen moeten doen, die verricht werden
onder een theocratie toen zij verenigd waren.
Senator Blair. - Als u in deze scheiding van de macht van de overheid
in kerk en staat, u de macht van de kerk uitsluit dat zij de regeling van
de sabbat vestigt en bekrachtigt, waarom geeft u dan niet noodzakelijker
wijze, als de sabbat iets goed is, de sabbat over in handen van de
staat?
Mr. Jones. - Omdat als de kerk de sabbat niet erkennen en bewaren
wil de staat de mensen niet dwingen kan om dat wel te doen. De staat
die dat probeert, is gedoemd tot falen.
Senator Blair. - Dan is uw positie noodzakelijkerwijs die, dat God
verkeerd handelde door de sabbat gedurende drieduizend jaar te bekrachtigen
toen zijn regering zowel kerk als staat omvatten.
Mr. Jones. - Nee, meneer. Als God zelf zou komen om te regeren, en
zichzelf tot overheid maakte, zoals Hij dat deed in Israël, dan zou Hij
die wet kunnen bekrachtigen zoals Hij dat toen deed. Maar, tenzij God
dat doet ontkennen wij het recht van elke kerk of van wie dan ook om
zulks te doen.
Senator Blair. - Zelfs als dit voor het welzijn van de gemeenschap
is?
Mr. Jones. - Wat zij beweren dat voor het welzijn van de gemeenschap
is, dient voor de ondergang van de gemeenschap.
Senator Blair. - Wie ziet u als degene die deze wet uitvaardigt, de
kerk of de staat?
Mr. Jones. - Als de staat het is die dit doet, dan is dat om de kerken
tevreden te stellen.
Senator Blair. - Het moge al dan niet de kerken tevreden stellen. De
kerken hebben hier hun redenen om de sabbat te vestigen gegeven, en