DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

“Laten alle rechters en stadsbewoners, en de bezigheid van alle handwerken,
rusten op de eerbiedwaardige dag van de zon; maar laat hen,
die op het platteland wonen, gerust en met volle vrijheid hun werk in
de landbouw verrichten; daar het menigmaal gebeurt dat geen andere
dag zo geschikt is voor het zaaien van koren en het planten van een
wijngaard; opdat de mensen, door het juiste ogenblik te laten voorbijgaan,
de voordelen, door de hemel verschaft, niet missen”.
Deze wet werd in 321 uitgevaardigd op 7 maart. Alleen rechters,
stadbewoners en handwerkers moesten rusten op zondag; de mensen
op het land waren in volle vrijheid om te werken. Maar dat was natuurlijk
voor die politieke kerkleiders niet lang een bevredigende situatie.
Zozimus zegt dat het doel van de eerste zondagswet was dat de dag
ongehinderd gewijd kan worden aan voornemens van aanbidding. En
omdat de regering nu een theocratie was, is het alleen maar consequent
om te eisen dat iedereen godsdienstig zijn zou. Daarom werd er
nog een zondagswet uitgevaardigd waarbij alle mensen geboden werd
om op zondag niet te werken.
“En al die verordeningen werden niet alleen later, in het jaar 386,
door een wet herhaald en bekrachtigd, maar tevens werden alle burgerlijke
handelingen, van welke aard zij ook wezen mochten, op zondag
verboden. Ja, er werd bepaald, dat al wie daar tegen zondigde als
heiligschenner beschouwd zou worden”.
Toen de mensen dus niet meer toegestaan werd om enig werk te verrichten,
gingen zij spelen, en het natuurlijk gevolg was dat de circussen
en de theaters elke zondag stampvol zaten, in het hele keizerrijk.
Maar het doel van de wet, vanaf de eerste die uitgevaardigd werd, was
dat de dag gebruikt zou worden voor aanbidding, en dat de mensen de
kerk zouden bezoeken. Om dit doel nu te bereiken moesten verdere
stappen ondernomen worden, en dat gebeurde dus. Op een kerkverga-
77