DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

mensen gedwongen onder bedreiging van straf om naar de kerk te
gaan en te luisteren naar de prediking.
En het was een prediking waarvan één van de slachtoffers opmerkte
dat het voedsel was dat alleen maar verteerd kon worden door de maag
van een struisvogel.
Ook was dat niet beperkt tot koloniale tijden of tot New England;
want nadat de koloniën staten werden had North Carolina een zondagswet,
- en die heeft zij voor zover ik weet nog -, en die luidt als
volgt:
“Hierbij wordt bepaald... dat iedereen, zich op de dag des Heren, algemeen
zondag genoemd, moet wijden aan de plichten van godsdienst
en vroomheid”.
In 1803 werd in Tennessee een wet aangenomen die dezelfde woorden
bevatte. Maar South Carolina en Georgia gingen verder, South
Carolina besloot dat:
“Allen en iedereen, wie dan ook, zal zich op de dag des Heren wijden
aan het houden daarvan, door zichzelf te wijden aan de plichten van
vroomheid en ware godsdienst, publiek en privé; en als er geen redelijk
en wettig excuus is dan zal hij die dag de parochie kerk bezoeken
of een andere parochie kerk, of een vergadering van godsdienstige
aanbidding”.
In 1803, vaardigde men in Georgia eveneens een wet uit waarin van
iedereen werd geëist dat hij de openbare eredienst bezocht. In 1821
werden in Connecticut de wetten herzien en de eerste paragraaf van de
zondagswet luidde als volgt:-
“Het is de plicht van elke ingezetene van deze staat om de openbare
eredienst te bezoeken op de dag des Heren”.
89