DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

188
anders dan de Heer zelf kan, of heeft het recht om bepaald te maken.
Maar de theologen, net zo snel als ze het onbepaald maken, om te ontsnappen
aan de wet die hem gebiedt om de Sabbat te vieren, maken
ze het weer bepaald om te gebieden om de eerste dag van de week te
heiligen. Dus logischerwijs, als ze deze wet bepaald maken, door te
verklaren dat God het onbepaald heeft opgemaakt, kennen zij zichzelf
de macht en het voorrecht toe om het bepaald te verklaren, wat de
Here onbepaald heeft gelaten, en daardoor stellen zij zich boven God.
Tot zover over de theologische veronderstellingen. Zulk een handelwijze
is niet alleen een theologische aanmatiging van almacht, maar
op grond van de wet is het een verkrachting van de regel die verklaart
dat
4.”Geen gedwongen of onnatuurlijke uitleg gegeven mag worden
aan de woorden van de wet”.
Beweren dat de zinsnede “de zevende dag” in dat gebod onbepaald
is, en zeggen, daar wordt één dag van de zeven bedoelt, en niet een
zevende dag in het bijzonder mee bedoelt, is niets anders dan een gedwongen
of onnatuurlijke uitleg van de taal, niet alleen van het gebod
zelf, maar van alle taal van de Schrift te aanzien van het onderwerp
gebod.
Als dan ook nog door zulk een gebod de heiliging van de eerste dag
van de week ter herdenking van de opstanding ondersteund wordt, dan
onderwerpt men het niet alleen aan een gedwongen, onnatuurlijke uitleg,
maar dan is het een regelrechte verkrachting van die andere regel
van de wet die verklaart dat.
5. “Een grondwet (of een statuut) mag niet de ene keer dit betekenen
en een volgende keer als de omstandigheden gewijzigd zijn, dat een
andere regel wenselijk zou zijn.... De bedoeling van een wet (of een
statuut) staat vast, als zij aangenomen wordt, en zij is op geen enkel
later tijdstip anders als voorheen, als een hof de gelegenheid heeft zich
daarover uit te spreken”.
Zoals ik duidelijk heb bewezen, was de betekenis van het vierde