DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

meerderheid beslist heeft.
Mr. Jones. - Hoe moet vastgesteld worden wat godslastering is, daar
het alleen een overtreding tegen God is? Gedurende de puriteinse
theocratie van New England zegt onze geschiedschrijver Bancroft dat
gedurende de puriteinse theocratie van New England “het ergste vergrijp
in de catalogus van de misdaden, godslastering was of dat wat de
jury godslastering noemde”.
Senator Blair. - Maar de wet stond achter de jury en zei dat de handeling
bestraft moest worden. Als een jury van twaalf man zei dat de
daad gepleegd was, dan kon zij bestraft worden. Het was de meerderheid
die de wet gemaakt had, en de jury stelde alleen maar een feit vast
nadat de wet overtreden was. Dat is een kwestie van wetgeving.
Mr. Jones. - Het is niet helemaal een kwestie van wetgeving. De
vraag is of de wet juist is als zij uitgevaardigd wordt. Er is een grens
aan het maken van wetten; en die grens ligt daar waar Jezus Christus
die getrokken heeft. De overheid heeft geen recht om wetten uit te
vaardigen voor dingen die op God betrekking hebben, of tegen overtredingen
tegen God of de godsdienst. De overheid heeft niets van
doen met de godsdienst.
Volgens de rechtsgeleerde Cooley in zijn “Grondwettelijke grenzen”
(“Constitutional Limitations”) is godslastering en opzettelijk gebruik
van woorden met betrekking tot het Opperwezen, die er op bedacht
en bedoeld zijn de eerbied, het respect en het vertrouwen dat Hem
toekomt, schaadt en vernietigt. Een eerbied die Hem toekomt omdat
Hij Schepper, Heerser en Rechter van de wereld is; .... er moet een
slecht motief aanwezig zijn; er moet sprake zijn van een doelbewuste
boosaardige poging om de eerbied van de mensen voor de Godheid te
verminderen, of voor de aanvaardde godsdienst”.
Het valt onmiddellijk op dat dit genomen is uit het oude Engelse
systeem van wetten die “overtredingen tegen God en godsdienst” regelden.
Dat is waar deze wet geplaatst is in elk systeem van burgerlijke
wetgeving; zij kon ook nergens anders geplaatst worden. Maar
41