DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

vierentwintig uur in de zeven dagen uit te kunnen rusten.
113
Mr. Jones. – Ook ik weet wat arbeiders ondergaan. Overdag heb ik de
kalkbak gedragen. Ik heb de hamer gezwaaid en de wegen geëffend.
Ik ben nu nog net zo’n arbeider als ik altijd al was, al is het dat niet
op precies dezelfde manier; en ik zeg u dat ik nooit beroofd geweest
ben van de vierentwintig uren rust. Ook is het niet zo dat velen die
zouden verliezen als deze voorstanders van de zondagswet ons willen
doen geloven. Dr. Crafts zei gisterenavond in die vergadering dat hij
gesproken had met mensen uit alle naties op twee na en:
“In de hele wereld kon hij niemand vinden die er financieel op achteruit
gegaan was als hij op zondag geweigerd had om te werken. Maar
velen hebben voordeel behaald door dit gewetensvolle offer”.
In de vergadering te Chicago werden verleden maand veel getuigenissen
afgelegd die hetzelfde zeiden met betrekking tot dit land; en
in de vergadering die in deze stad aan de gang was zei de edelachtbare
Mr. Dingley, lid van het Congres van Maine gisterenavond dat de
Amerikaanse arbeiders onverschillig zijn voor de pogingen die in deze
richting ondernomen worden.
Senator Blair. – Daar was hij fout. Mr. Dingley wist niet waar hij het
over had toen hij dat zei.
Mr. Jones. – Hij zei dat hij de zaak onderzocht had.
Senator Blair. – Ik heb het onderzocht, en ik zeg dat dit eenvoudigweg
een misvatting is van Mr. Dingley.
Mr. Jones. – Dr. Crafts zei vanmorgen dat hij twee uur lang gesproken
had met een vergadering van arbeiders in Indianapolis en hun
vragen beantwoord had, en dat zij na twee uur deze beweging hun fiat
gegeven had. Als zij erom schreeuwen, als zij hun haar er bijna om
uittrekken, hoe is het dan mogelijk dat hij twee uur lang praten moest
om hen te overtuigen dat alles O.K. was?