DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

181
overtreding tegen God is. Hoe kan de burgerlijke overheid nu weten
of een handeling een overtreding tegen God is of niet? Het is een feit
dat als men zondagswetten onderzoekt in het licht van de waarheid, of
van het recht of van de wet dan blijkt dat zij onlosmakelijk verbonden
zijn met een vestiging van de godsdienst, en onafscheidelijk met een
vereniging van kerk en staat.
Dit wordt verder aangetoond, als men een korte blik werpt op het
Britse systeem, zoals weergegeven door Blackstone in zijn hoofdstuk
over “overtredingen tegen God en godsdienst”. “Ontheiliging van
Gods dag” wordt daar gelijkgesteld aan termen als “afvalligheid” en
“ketterij”, “het beschimpen van de voorschriften van de kerk”, “het
niet overeenstemmen met de eredienst van de kerk”, “hekserij”, “bezwering”,
“toverij”, “godsdienstige zwendel, zoals het vals voorgeven
dat men een opdracht uit de hemel ontvangen heeft”, “echtbreuk als
een kerkelijke vergrijp, te bestraffen door een godsdienstige rechtbank
en het door elkaar halen van godsdienstige en burgerlijke aangelegenheden,
bijv. de bestraffing van dronkenschap als een overtreding tegenover
God en godsdienst. In deze rij horen de zondagswetten ook
thuis. De straf voor afvalligheid was, eerst, de dood door verbranding,
dit hield na een poosje op. Daarna was de straf daarvoor “dat bij de
eerste overtreding, de overtreder uitgesloten zou worden van een ambt
of een vertrouwenspositie”.
De Amerikaanse grondwet bracht de genadeslag toe aan deze wettelijke
onzin door de clausule, die verklaarde dat er “nooit een godsdienstige
toets zal worden gevraagd als kwalificatie voor een ambt of een
openbare vertrouwenspositie onder deze regering”. En in het eerste
amendement op de grondwet van de Verenigde Staten, distantieerde
deze regering zich volledig van het hele systeem van overtredingen
tegen God en godsdienst, dat door de Britse regering, de koloniën en
zelfs door vele staten overeind wordt gehouden, en wat karakteristiek
is van alle kerk – en – staat regeringen – regeringen die staatsgodsdiensten
maken – door te verklaren dat “het Congres geen wet zal