DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

een christelijk volk te straffen, en om gelijke beledigingen tegen de
godsdienst van andere mensen in dit niet op gelijke wijze te straffen
met het volgende argument:
“Nog zijn wij gebonden aan enige uitdrukking in de grondwet, zoals
sommigen vreemd genoeg verondersteld hebben, om of helemaal niet
te straffen of zonder onderscheid gelijke aanvallen op de godsdienst
van Mohammed of van de Dalai Lama, op gelijke wijze te straffen en
voor deze duidelijke reden: dat het geval wil dat wij een christelijk
volk zijn, en de zeden van het land zijn diep geworteld in het christendom,
en niet in leer of de aanbidding van deze bedriegers”.
Dit is alleen maar een argumentatie, dat indien de zeden van het
land gestoeld waren op de godsdienst van Mohammed of van de Dalai
Lama, en de christenen zouden daar tegen spreken en de aanvaardde
godsdienst loochenen, dan zou het juist zijn van de Staat om die christenen
te straffen voor dit vergrijp. Als dat beginsel correct is, dan heeft
een Mohammedaans land het recht om de prediking van het evangelie
van Jezus Christus binnen haar grenzen te verhinderen.
Volgens deze uitspraken waren Luther en de Hervormers in hun dagen
godslasteraars. De straf die daarop stond was de dood, en in veel
gevallen de brandstapel, toch was het volgens dit beginsel juist dat de
Staat hen ter dood bracht op de manier die de wet voorschreef; omdat
zij openlijk, publiek en uitdrukkelijk de populaire godsdienst van
elk land waar zij leefden, loochenden; en als de woorden van Luther
nu gebruikt zouden worden in welk katholiek land ook, dan zou dat
aangemerkt worden als opzettelijke en boosaardige smaad tegen de
aanvaardde godsdienst. De hervormers dreven de spot en minachtten
de populaire godsdienst van heel Europa. En dat was nog juist ook; en
als de Staat hen strafte, dan droeg die Staat alleen maar de beginselen
van kanselier Kent en het hooggerechtshof van Pennsylvania uit, en
die van alle andere staten die wetten uitgevaardigd hebben op grond
van godsdienst.
45