DE ZONDAGSWET - Bazuin te Sion

80
Deze verklaring is correct. Constantijn deed veel om de bisschoppen
te begunstigen. Hij gaf hen geld en politieke voorkeur. Hij maakte
hun besluiten in betwistte gevallen tot het laatste woord alsof het een
besluit van Jezus Christus was. Maar in geen enkel geval gaf hij hun
macht over diegenen die niet tot de kerk behoorden, om hen te dwingen
om te handelen alsof dit wel zo was, uitgezonderd op één punt
en dat was de zondagswet. Hun beslissingen die hij bij decreet tot het
laatste woord maakte waren alleen bindend voor hen die dat vrijwillig
verkozen, en had op anderen geen betrekking. Als iemand zich voor
dit tijdstip begeven had naar de rechtbank van de bisschoppen en niet
tevreden was met het besluit, dan kon hij in beroep gaan bij de burgerlijke
rechter. Dit edict maakte een eind aan dat soort zaken, en toch
had het geen betrekking op iemand die zich niet vrijwillig onder de
arbitrage van de bisschoppen gesteld had. Maar door de zondagswet
werd de kerk macht gegeven om diegenen die niet tot de kerk behoorden
te dwingen, en hen die niet onder de jurisdictie van de kerk stonden
de geboden van de kerk te gehoorzamen. In de zondagswet werd
de kerk macht gegeven over de burgerlijke macht, en daardoor kon
hij diegenen dwingen die niet tot de kerk behoorden alsof zij daartoe
behoorden. De geschiedenis van de tijd van Constantijn kan nog zo
grondig onderzocht worden, maar steeds opnieuw zal men tot de slotsom
komen dat de kerk nergens een dergelijke macht kreeg als alleen
in dit ene, de zondagswet. De verklaring van Neander is correct in de
volgende zin:-
“Op deze wijze ontving de kerk hulp van de Staat ter bevordering
van haar eigen doeleinden”.
Het werk was echter nog niet klaar. Goed, de bisschoppen hadden
zich verzekerd van de macht van de Staat om van de mensen elk excuus
weg te nemen om niet godsdienstig te zijn; maar vanaf het begin
van dit hele programma hadden de mensen niet echt de behoefte