Klik hier voor mijn boek in PDF

en wilde meer. Na nog een paar liedjes was het mooi ge‐
weest. Uiteindelijk was het haar avond, als dank kreeg ik
een staand applaus en van de zangeres een dikke kus.
Nu moet je weten dat Rob de hele vakantie als een
stomme Amerikaan met altijd minstens twee camera´s op
zijn buik rondliep. Behalve natuurlijk die avond, mijn
geluk. De volgende morgen vlogen we naar huis, ik
moest na verloop van een paar uurtjes naar het toilet. Ik
stond op en liep naar het toilet achter in het vliegtuig. Na
een paar meter passeerde ik een Chinese jongeman die
mij aansprak: “Sir, dank u voor het zingen van gister‐
avond. Ik heb u gezien, ik was ook in Raffles.” De man
dacht waarschijnlijk dat ik een beroemdheid was, hij
vroeg me of hij met me op de foto mocht en wilde graag
een handtekening. Nadat ik dat gedaan had vroeg hij
mijn adres en beloofde mij de foto te sturen, en ook de
foto´s van de avond ervoor. Zo kwam het toch nog goed.
Dit was overigens niet de enige keer dat ik in het buiten‐
land samen met een mooie zangeres heb gezongen op
een podium voor een zaal vol mensen.
Op één van mijn
reizen naar Hong Kong werd ik eens door Ronnie
Pressman uitgenodigd voor een groot feest. Hij is de uit‐
vinder van de Carmenset. Kosten noch moeite waren
gespaard voor deze avond, er was een prachtig buffet,
een super orkest en de champagne vloeide rijkelijk. Toen
ik daar aankwam, werd ik verwelkomd door de gast‐
vrouw voor het feest en dit bleek niemand minder dan
Dionne Warwick te zijn. Ik vond het al een hele eer om
haar te ontmoeten, maar het hoogtepunt van die avond
110