Klik hier voor mijn boek in PDF

whisky” wilde. Nou, daar zei ik geen nee op. Hij nam me
mee in zijn camper, deed een kast open en zei: “This is
the captain’s corner.” Mijn bek viel open, er stonden wel
50
verschillende soorten whisky. Hij vroeg me welke ik
wilde, waarop ik antwoordde: “Bepaal jij dat maar, want
zo te zien ben jij de kenner.” Tijdens het drinken van zo’n
heerlijke whisky stak ik een sigaar op en vroeg de captain
of hij er ook een wilde. Normaal rookte hij niet, maar wel
bij zijn dagelijkse sip of whisky ’s avonds voor het eten.
Nou was een paar maanden er voor mijn vriend Jan van
Heugten overleden. Een echte sigarenroker en ik had zijn
sigarenvoorraad geërfd, zo’n 1500 stuks. Er zaten zeer
exclusieve sigaren bij, onder andere een kist Monte
Christo, die kostten € 50,‐ per stuk. Ik had deze meege‐
nomen op de reis voor speciale gelegenheden en dit was
zo’n gelegenheid.
Er kwam een aantal lokale mannen naar de kade die daar
gingen vissen. Ze vingen een soort makreeltjes van onge‐
veer 15 à 20 cm lang. Na een paar whisky’s werd ik wat
overmoedig en zei, dat ik niet snapte dat ze geen grotere
vis vingen, omdat die makreeltjes voedsel zijn voor on‐
der meer tonijn. En als de een er zit, is de andere er ook.
Na nog twee whisky’s zei ik, dat het tijd werd dat ik daar
maar eens visles moest gaan geven. Ik pakte mijn hen‐
gels, vroeg aan een van de vissers zo’n makreeltje, sneed
het in twee stukken en gebruikte het als aas. Binnen 5
minuten ving ik een zeewolf (zie foto) van ongeveer 5
kilo. Het zal wel geluk zijn geweest, maar iedereen was
verbaasd.
In eerste instantie wilde ik hem teruggooien, maar de
man waar ik de makreeltjes van had gekregen, wilde
hem graag hebben als avondmaal. Vervolgens heb ik er
248