Klik hier voor mijn boek in PDF

ƒ 135.000,‐. Met wat horten en stoten stemde de heer van
Wijk hier mee in, hij had niet veel keus.
Later bleek dat de belastingteruggave bestemd was voor
het Bergwegziekenhuis. Onze girorekeningnummers
verschilden maar één cijfer en ook onze adressen
kwa‐
men ongeveer overeen, alleen een ander huisnummer.
Maanden lang ging de door mij voorgestelde aflossing
goed. Tot ik begin december een telefoontje kreeg
van de
heer van Wijk. Het restantbedrag was toen nog ±
ƒ 16.000,‐ . Mijnheer van
Wijk kende mij en mijn manier
van praten uiteraard nog en begon zijn verhaal zonder
mij enige kans van tegenwoord te geven. Het kwam hier
op neer, dat wanneer ik niet zou zorgen dat het restant
binnen 8 dagen ingelopen zou worden, hij, maar ook ik,
in grote problemen zou komen. Hij gaf me verder geen
kans en beëindigde het gesprek. Ik voelde dat het me‐
nens was, ik wist niet precies waarom. Maar ik heb on‐
middellijk het restant overgemaakt. Enige dagen later
belde de heer van Wijk mij op om me te bedanken. Ik
vroeg hem wat de problemen zouden zijn geweest, wan‐
neer ik het niet in orde gemaakt zou hebben. Hij zei me,
dat hij voor het einde van het jaar, voordat hij interne
controles kreeg, dit bedrag weggewerkt wilde hebben.
Dat begreep ik en was dan ook blij dat ik het op deze
wijze had afgehandeld. Uiteindelijk
had ik er veel geld
aan verdiend. Ten eerste een renteloze lening van vele
maanden en ten tweede de extra kortingen die ik had
afgedwongen bij mijn leveranciers.
95