Klik hier voor mijn boek in PDF

stond. Meester Maas was het type man dat nog met de
liniaal op je vingers sloeg. Uiteraard was ik nog steeds 2
jaar ouder dan mijn klasgenootjes en werd door meester
Maas vernederd ten opzichte van de klas en voelde me
zeer ongelukkig.
Iedere morgen, bij het begin van de les, kreeg meester
Maas een kop koffie. En zoals dat vroeger gebruikelijk
was, werd deze koffie geserveerd met gekookte melk.
Meester Maas had de onhebbelijke gewoonte zijn koffie
pas na ongeveer een half uur op te drinken, wat tot ge‐
volg had dat er een slijmerig vel in zijn snor bleef han‐
gen. Terwijl wij dan aan de slag gingen met de opdracht
die hij ons gegeven had, liep meester Maas naar de hoek
van de klas waar een klein fonteintje met koud stromend
water aan de muur hing. Hier ging hij dan, al rochelend,
de koffiemelk uit zijn snor wassen. Dit ging gepaard met
een geluid dat leek op dat van een geit die op koosjere
wijze geslacht wordt. Datzelfde fonteintje werd door ons
gebruikt om een beetje water te drinken wanneer we
dorst hadden. Mijn bank stond vlak voor dat fonteintje
en elke morgen overviel mij een misselijk gevoel, wat er
een aantal keren toe heeft geleid dat ik naar de wc moest
vliegen om te kotsen.Nadat ik dit enige maanden had
meegemaakt, ben ik op een ochtend opgestaan, heb mijn
schriften, pennen en boeken op het bureau van meester
Maas gegooid en hem gezegd dat ik naar huis ging en
nooit meer terugkwam. Bij de deur heb ik me nog een
keer omgedraaid en er aan toegevoegd: “U bent een eng
mens en het enige dat ik van u geleerd heb is, dat ik een
ander mens wil zijn dan u. Blij en vrolijk zijn in je leven,
is beter dan chagrijnig en gehaat.”
17