Klik hier voor mijn boek in PDF

Op de dag dat hij 70 jaar werd, waren wij op visite. Hij
vroeg mij weer over Amerika, daar was hij altijd zeer in
geïnteresseerd. Ik vroeg hem of hij het leuk zou vinden er
een keer naar toe te gaan. Hij keek me heel ongelovig aan
en zei: “Dat kan toch niet.”
Ik heb zijn huisarts gebeld en gevraagd of hij Jan wilde
keuren of hij dat nog aan kon, zo’n lange reis naar de
U.S.A. Een paar dagen later belde die arts mij dat het
geen enkel probleem was. Uiteraard had hij ook geen
paspoort, maar dat was zo geregeld. Een paar weken
later moest ik naar New Jersey om wat zaken te regelen
en toen heb ik Jan meegenomen.
Het avontuur begon al op Schiphol. We hadden een uur‐
tje vertraging en zaten koffie te drinken. Ongedurig en
zenuwachtig als hij was, begon hij wat te ijsberen. Op een
gegeven moment was ik hem kwijt
en ik keek in de rond‐
te. Tot mijn grote verbazing zat hij een eindje verderop
aan een tafeltje een wijntje te drinken met onze toenmali‐
ge minister‐president Dries van Agt. Toen we later in het
vliegtuig zaten, vroeg ik hem ernaar en hij vertelde vol
trots: “We hebben wat gepraat over wijn.” Je moet weten
dat Jan de laatst levende wijnmeester/proever was in
Nederland. Hij had gewerkt bij de firma Cohn in Schie‐
dam, waar hij 1.000.000 liter wijn beheerde, hij wist er
dus alles van. En Dries is een liefhebber, dus dat klikte
perfect. In New York aangekomen hebben ze elkaar nog
even gedag gezegd, Jan was zo trots als een pauw.
We zijn 7 dagen in New Jersey en New York geweest. Ik
deed mijn zaken en Jan ging wandelen. ’s Avonds gingen
we ergens eten met relaties van mij. Jan genoot met volle
teugen en zocht iedere avond de wijn uit.
161