Klik hier voor mijn boek in PDF

Ook had ik één avond gereserveerd voor de Musical Cats
in Wintergarden op Broadway. Jan kon het wel niet ver‐
staan, maar dat deerde hem niet. Hij vond het fantastisch.
Uit ervaring wist ik dat er na afloop van de voorstelling
moeilijk een taxi was te krijgen. Geen probleem, kroegjes
zat in de buurt. We stapten ergens een kroeg binnen en ik
bestelde een bier voor mij en een cola voor Jan. Wat ik
wel, maar hij niet wist, was dat we in een lapdance café
zaten. Ik had het zo geregeld, dat we in de pauze bin‐
nenkwamen. Na ongeveer 10 minuten vroeg ik Jan of hij
nog een cola wilde. Waarop hij antwoordde: “Nee, ik ben
moe. Laten we maar naar het hotel
gaan.” Vrijwel direct
daarna werd de muziek gestart en betraden zes topless
dames het café en begonnen op de bar te dansen. Zes
mooie konten en twaalf fraaie borsten deinden over de
bar en het was de bedoeling dat de gasten dan dollars
tussen de stringetjes van deze dames stopten. Jan sloeg
dit met verwondering gade en zei tegen me: “Ik heb ei‐
genlijk toch wel dorst, geef mij nog maar een cola.” Die
kreeg hij en tien biljetten van 1 dollar. Hij had een super‐
avond, maar ik denk dat ik er nog meer van genoten heb
dat ik dat samen met Jan heb kunnen doen.
Toen we uit Nederland vertrokken, had Jan $ 100.‐ zak‐
geld van zijn vrouw Greet meegekregen. Deze heeft hij
goed besteed, voor al zijn kinderen heeft hij een klein
Vrijheidsbeeldje gekocht en voor zijn vrouw een grote.
162