Klik hier voor mijn boek in PDF

De volgende ochtend was ik weer in de haven en daar
was inmiddels een Nederlands schip aangemeerd. Ik ben
aan boord gegaan en heb daar uitgelegd wat er aan de
hand was. De kapitein van dat schip heeft toen actie on‐
dernomen en gezorgd dat ik in contact kwam met het
kantoor van Van Nievelt Goudriaan in Marseille. Ik werd
opgehaald door één van de medewerkers, wat resulteer‐
de in het eerste pak op mijn donder als ketelbink. Na
mijn spullen uit het hotel te hebben gehaald en de reke‐
ning te hebben betaald (op kosten van de maatschappij),
werd mij medegedeeld, dat het schip waarop ik zou
aanmonsteren al vertrokken was. Ik werd op de bus ge‐
zet naar Sète, een uurtje rijden, waar de Mintaka N. zich
inmiddels bevond.
Aan boord werd ik goed ontvangen,
ze waren al bang zonder ketelbink te moeten vertrekken.
Ik werd aan iedereen voorgesteld en kreeg mijn plaatsje
aangewezen in de hut bij Bootsman Cor Pronk.
Die dag bleek één
van de matrozen
jarig te zijn, wat ’s
avonds werd ge‐
vierd. En ik werd
ingewijd als de
nieuwe ketelbink.
Na het eten en het
drinken van een
aantal biertjes, was
ik voor het eerst
van mijn leven
dronken.
25