Klik hier voor mijn boek in PDF

gehaald bij de bank. Deze had ik in keurige stapeltjes in
de kluis gelegd, met bovenop een paar biljetten van
ƒ 1.000,‐. Zoals iedereen weet, waren deze beide van de‐
zelfde kleur.
Zoals me was voorspeld, gebeurde exact. Het arrogante
ventje van de AMEV deed me een voorstel voor een
voorschot. Ik stond op, haalde het schilderij van de
muur, opende
de kluis, pakte de paar briefjes van
ƒ 1.000,‐ en wees hem op de rest van het opgestapelde
geld. Ik zei hem: “Jouw voorschot heb ik niet nodig. Ik
wil waar ik recht op heb en waar ik voor verzekerd ben.”
Het gesprek was hierna vrij snel ten einde en binnen 6
weken kreeg ik van de verzekering uitbetaald, ruim 1
miljoen gulden. Zo zie je maar, aanval is de beste verde‐
diging.
Na de brand had ik besloten om de zaak weer op te pak‐
ken en weer samen met Carola te gaan werken. Ik kocht
een nieuw groot bedrijfspand en we zijn opnieuw be‐
gonnen. We bouwden de mooiste kappersgroothandel
van Nederland. Maar, wat we ook probeerden, uiteinde‐
lijk konden we het toch niet meer redden door alle na‐
sleep van de brand. Uiteraard zie je zoiets aankomen en
had ik er voor gezorgd dat noch ik, noch Carola hier pri‐
vé in meegesleept zouden worden.
Eén van de grootste stunts die ik uithaalde,
was met de
ABN bank. Pee Gee’s International B.V. was voor 50%
van P. Groenendijk Beheer BV en voor 50% van Carola,
maar voor de bank ook
een eenheid in aansprakelijkheid.
We hadden een bankschuld van ƒ 275.000,‐, geen omzet,
geen debiteuren en ongeveer ƒ 300.000,‐ crediteuren.
Ik had met de crediteuren deals gemaakt door voorraden
terug te geven, wat redelijk goed lukte. Tevens had ik er
180