Trainen op de Indoor Rower.pdf - Concept2

Deel 2 : Trainingsrichtlijnen
5. Vaak gestelde vragen
Beantwoord door Terry O’Neill
Ik heb het advies van de Concept 2 Website gevolgd voor gewichtsregulatie. Door mijn leeftijd van 41
jaar van 220 bpm af te halen, zou ik op een maximale hartfrequentie van 179 bpm uitkomen. Nu heb ik
kortgeleden een hartfrequentie van 185 spm gemeten tijdens de heuvelsprint training. Mijn
rusthartfrequentie is 42 à 44 spm.
Als ik van 179 65% neem kom ik op een trainingshartfrequentie van 116 bpm. Om dit te bereiken moet
ik op een roeitempo van 28 tot 30 SPM roeien in plaats van de 18 tot 20 die worden geadviseerd in de
Trainingshandleiding. Wat doe ik verkeerd?
Je maximale hartfrequentie hangt af van wat je doet. Heuvelsprints geven een veel hogere maximum
hartfrequentie dan indoorroeien. Als je je individuele maximale hartfrequentie op de Indoor Rower wil bepalen,
kun je de test doen in Sectie 3: Fysiologie.
Het hartfrequentiepercentage waarop je zou moeten werken is afhankelijk van het hartfrequentiebereik. Deze
bepaal je door de rusthartfrequentie van de maximale hartfrequentie af te halen. Vermenigvuldig dit met het
percentage waarop je zou moeten trainen en voeg aan het resultaat je rusthartfrequentie toe. Dit geeft je een
goede indicatie van de hartfrequentie waarop je zou moeten trainen in die trainingszone.
Verder hoef je je niet teveel zorgen te maken over het roeitempo waarop je roeit in de verschillende
trainingszones. Dit is overgenomen van het roeien op het water, voordat een hartslagmeter gangbare
meetapparatuur werd. In die tijd was het veranderen van het tempo een manier voor roeiers om de intensiteit
van training te bepalen. Het is belangrijker de juiste hartfrequentie te bereiken dan het geadviseerde
roeitempo.
Waarom moet er in verschillende trainingszones getraind worden en waarom kunnen we niet zo hard
trainen als we willen?
Toen ik begon met het coachen van het nationale team (van de VS) eind zeventiger jaren gebruikten we drie
trainingszones. Deze werden steady state, tempo en interval trainingen genoemd. Voor steady state kun je
UT1 lezen en voor tempo anaërobe drempel. De interval training bestond uit een serie 500m stukken.
Met het volgen van dit programma gebaseerd op drie zones coachte ik een ploeg in 1980, die goud won op de
wereldkampioenschappen en er werd een wereldrecord gevaren wat maar liefst negen jaar stand zou houden.
De atleten in deze ploeg werkten allemaal fulltime en trainden vier avonden door de week en tweemaal op
zaterdag en zondag.
Je hebt er een moedige coach voor nodig die naar die tijd terug zou willen en de huidige fulltime atleten,
waaruit het nationale team nu bestaat, een dergelijk programma te laten volgen. Wat er nog het meest in de
buurt komt is een situatie bij een lokale roeivereniging die ik een aantal jaren geleden heb geholpen. Allereerst
heb ik het aantal trainingen omlaag gebracht door alle trainingen vroeg in de ochtend weg te laten. Deze
trainingen werden niet goed uitgevoerd doordat door tijdsdruk de trainingen werden afgeraffeld, zodat de
atleten op tijd op het werk konden zijn. De kwaliteit van de avondtrainingen werd ook minder door te weinig
nachtrust. Toen ik voorstelde de ochtendsessie te schrappen kon je aan hun gezichten zien, dat zij zich even