Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen - Covenant ...

37
Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen
wijze in het verbond te plaatsen), en uw zaad na u (door hen slechts op een uitwendige wijze in het
verbond te plaatsen).‟?
Het vijfde gebod van Gods wet bewijst overtuigend dat de kinderen in Israël opgenomen waren in
het verbond en de kerk van God in de zin van geestelijke gemeenschap tussen Jehova en de
kinderen. Jehova richtte zich tot die kinderen als de God van hun zaligheid. Hij had ze lief. Hij
verloste ze ook, samen met hun ouders, van de slavernij.
Op hun beurt moesten de kinderen hun ouders eren in dankbare liefde tegenover Jehova als de
God van hun zaligheid. Ze moesten dit doen vanaf hun aller-vroegste jaren, zodra ze het gebod tot
eren en gehoorzamen konden begrijpen. Maar dit zou ten enen male onmogelijk zijn tenzij die
kinderen „in het verbond op een inwendige wijze door persoonlijke wedergeboorte en bekering tot
God‟ 69 zouden zijn.
De Gereformeerde Gemeenten en andere Gereformeerde kerken, die de visie delen dat we onze
gedoopte kinderen niet mogen beschouwen als verlost, zullen de kleine kinderen niet zien als in
Christus geliefd en verlost door God in Christus. Ze kunnen de kinderen onmogelijk aanspreken als
echte geestelijke vrienden van God. Ze moeten ontkennen dat de kleine kinderen vernieuwd
worden door de Geest tot liefde tot God en hun naaste.
Niettemin beschouwde Jehova de kinderen van gelovigen als zijn verloste volk. Dit was Zijn kijk op
die kinderen in hun vroegste jaren. Voor Jehova, waren die kinderen in Israël geen kleine, verloren
zondaren die omkomen onder Zijn toorn. Veeleer waren het kleine zondaren die gewassen waren in
het bloed en de Geest van het Lam. De kinderen zijn geen kleine serpenten, duiveltjes, die alleen
maar konden uithalen naar God en hun naaste. Veeleer waren ze een nieuwe schepping in Christus,
kinderen die hun ouders eerden, omdat ze ontzag hadden voor de majesteit van hun Verbondsgod.
Aan hen die volhouden om hun gedoopte kinderen te zien als niet wedergeboren, geestelijk dood,
en feitelijk buiten de verbondsrelatie met God, heb ik de volgende vraag: Hoe kan Jehova tot de
kinderen onder het Oude Verbond zeggen dat Hij hun God was die hen verlost had, en die daarom
ook als leden van Zijn Verbondsvolk geroepen waren om hun naasten (ouders) lief te hebben, om
Zijns Naams wil? En hoe konden kleine kinderen het vijfde gebod gehoorzamen?
De visie die God had op de gelovigen van het Oude Verbond, is dezelfde als die in het Nieuwe
Verbond. Jezus, en de apostelen zagen de kinderen niet als slechts uitwendig verbonden met het
verbond en het koninkrijk van God.
In Lukas 18: 15-17 noemt Jezus de kleine kinderen, burgers van het koninkrijk Gods. En aangezien
je van dat hemels koninkrijk een burger wordt door opnieuw geboren te worden (Joh. 3: 3-8), ziet
Jezus deze kinderen dus als wedergeboren kinderen. Deze kinderen ontvangen het koninkrijk Gods,
in hun vroegste jeugd, op de enige manier waarop iemand het ooit kan ontvangen, namelijk door
een soevereine, genadige, en onwederstandelijke daad van de Heilige Geest in hen.
De visie van de apostel op de gedoopte kinderen in Efeze 6: 1-4 is duidelijk:
„Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in den Heere; want dat is recht. Eert uw vader en
moeder (hetwelk het eerste gebod is met een belofte), Opdat het u welga, en dat gij lang
leeft op de aarde. En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de
lering en vermaning des Heeren.’
Hier stelt de Schrift heel uitdrukkelijk dat het verbond met het Oudtestamentische Israël en het
verbond met de Nieuwtestamentische kerk gelijk is waar het gaat om de opname van de kinderen
in het verbond.
Kinderen van gelovige ouders zijn lidmaten van de kerk samen met hun ouders. Ze zijn lidmaten
op dezelfde wijze als hun ouders lidmaten zijn, namelijk doordat Hij ze heeft „levend gemaakt met
Christus‟ (Ef. 2: 5). De kinderen zijn niet slechts uitwendig verbonden met de kerk, maar zij zijn
ook „in den Heere‟ (Ef. 6: 1). Dit geldt de kinderen, niet op grond van een bekeringsgeschiedenis
jaren nadat ze gedoopt zijn, wanneer ze twaalf, achttien of dertig jaar oud zijn, maar op grond van
het feit dat ze kinderen van gelovige ouders zijn en gedoopt zijn, toen ze nog geen twee of drie
jaar oud waren.
Tot de kinderen van gelovigen komt in hun heel jonge jaren het verbondsevangelie, „jij bent ook in
de Heere Jezus! Omdat je een levend lidmaat bent van Jezus kerk. En als lidmaat van die kerk, ben
jij ook geroepen door jouw Heere om een heilig leven te leiden door je vader en je moeder te
eren!‟
Deze visie en benadering verschillen radicaal van de visie en benadering van de Gereformeerde
Gemeenten.
De Schriftuurlijke visie die kinderen ziet als opgenomen in het verbond, op een inwendige wijze,
wordt overal door de Gereformeerde belijdenis beleden.
Ik heb er al op gewezen dat vraag en antwoord 74 van de Heidelbergse Catechismus de
pasgeboren kinderen beschouwd als lidmaten van het verbond en de kerk van God. Dat dit
lidmaatschap niet slechts een uiterlijk verbonden zijn met de zichtbare kerk is blijkt duidelijk uit
69 James W. Beeke, Bible Doctrine pag. 365