Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen - Covenant ...

67
Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen
„En Engelsma herhaalt slechts dezelfde soort van ‘uitverkiezing’ theologie die de
Schriftuurlijke leer van het geloof als de weg of voorwaarde tot zaligheid afwijst, evenals de
notie van Gods toorn tegen de verbondsbrekers.’
Hij uit dezelfde soort beschuldiging wanneer hij aanvoert, dat het 'de typische Protestant Reformed
uitleg is die de uitverkiezing over alle andere leerstukken laat overheersen.‟
Bij deze beschuldiging dat onze theologie een „uitverkiezingtheologie‟ van het verbond is, bekennen
we graag schuld.
Onder „uitverkiezingtheologie‟ van het verbond verstaan we allereerst dat Gods oprichting van het
verbond met mensen is gebaseerd op zijn eeuwige uitverkiezing van hen. In harmonie hiermee
verstaan we hieronder, ten tweede, dat het God is die bepaald aan wie Hij zijn verbondsbelofte
geeft. Vervolgens, ten derde, brengt God door zijn Woord en Geest in het verbond die mannen,
vrouwen en kinderen die Hij verkozen heeft, en geeft hen de zegeningen van het verbond. De
verkiezing is beslissend voor het al dan niet opgenomen worden in het verbond. Daarom, ten
vierde, is het geloof geen voorwaarde voor opname in het verbond of voor het genieten van de
zaligheid in het verbond. Maar beter gezegd, het geloof is de weg waarin God uitverkoren zondaren
verenigd met zichzelf in het verbond, het is het middel waardoor Gods bondelingen de zegeningen
van het verbond omarmen en voldoen aan hun deel van het verbond, en het is de gift van God aan
de verkorenen als vervulling van de verbondsbelofte.
Even afgezien van alle andere overwegingen, de reden dat een „uitverkiezingstheologie‟ van het
verbond het geloof niet kan zien als voorwaarde is simpelweg het feit dat de verkiezing waar het
verbond afhankelijk van is onvoorwaardelijk is. Wanneer de verkiezing onvoorwaardelijk is, dan is
het verbond ook onvoorwaardelijk, net als de zaligheid die bij het verbond behoort. Wanneer mijn
keuze voor een bepaalde vrouw als mijn echtgenoot een onvoorwaardelijke keuze is, dan is ook het
huwelijk wat hieruit resulteert een onvoorwaardelijke relatie. Wanneer het verbond en haar
zaligheid voorwaardelijk zijn, dan is de verkiezing eveneens voorwaardelijk. Wanneer mijn contract
als werknemer voorwaardelijk is, dat wil zeggen afhankelijk is van het verrichten van bepaalde
werkzaamheden, dan is ook de keuze van mij om werknemer te zijn voorwaardelijk.
Het is het duidelijke, overtuigende en massieve getuigenis van de Bijbel dat Gods verbond met
Israël en de Kerk voortkomt uit, gebaseerd is op, en volledig bepaald wordt door Gods eeuwige
verkiezing. Mozes zei tegen Israël: „Want gij zijt een heilig volk den HEERE, uw God; u heeft de
HEERE, uw God, verkoren, dat gij Hem tot een volk des eigendoms zoudt zijn uit (Hebreeuws: in
onderscheiding van) alle volken, die op den aardbodem zijn.‟ (Deut. 7: 6). Paulus vertelt de
Nieuwtestamentische Kerk hetzelfde aan het begin van zijn voortreffelijke Nieuwtestamentische
boek over de Kerk: „Gezegend zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die ons
gezegend heeft met alle geestelijke zegening in den hemel in Christus. Gelijk Hij ons uitverkoren
heeft in Hem, vóór de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor
Hem in de liefde; Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus
Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.‟ (Ef. 1: 3-5). De verbondspositie van de
Kerk, de bondelingen, de verbondszegen en de verbondsverantwoordelijkheden worden bepaald
door de goddelijke uitverkiezing in Christus.
Dit getuigenis van de Schrift is het credo van de Gereformeerde Kerken in de Dordtse Leerregels.
Hoewel de Dordtse Leerregels het verbond van genade niet vaak noemen, is toch de leer van de
Dordt een uitverkiezingstheologie van het verbond te noemen. Want de zaligheid van zondaren is
een zaak van God die zijn verbond met hen maakt (Jes. 55: 3) en de Leerregels funderen de
zaligheid van de zondaren uitsluitend op de verkiezing.
„de verkiezing de fontein van alle zaligmakend goed, waaruit het geloof, de heiligheid, en
andere zaligmakende gaven, en eindelijk het eeuwige leven zelf als vruchten vloeien.‟ 144
Op een cruciaal punt echter, maakt Dordt dit heel expliciet. Dit gebeurt in het tweede hoofdstuk,
„De dood van Christus en onze verlossing daardoor‟. Het centrale artikel is hier artikel 8. Dit artikel
stelt Christus dood voor als verbondsdood: Hij stierf als Hoofd en Middelaar van het nieuwe
verbond om zo zichzelf een bondsvolk te verwerven uit alle naties. Wat betreft haar doel om
bepaalde personen te verzamelen en haar veiligstelling van de zegeningen van de zaligheid voor
deze personen, inclusief het geloof, was het kruis van Jezus Christus gebaseerd op, en strikt
gestuurd door, de eeuwige verkiezing van God:
„Want dit is geweest de gans vrije raad, de genadige wil en het voornemen van God den
Vader, dat de levendmakende en zaligmakende kracht van den dierbaren dood Zijns Zoons
zich uitstrekken zou tot alle uitverkorenen, om die alleen met het rechtvaardigmakend geloof
te begiftigen, en door ditzelve onfeilbaar tot de zaligheid te brengen; dat is: God heeft
gewild, dat Christus door het bloed Zijns kruises (waarmede Hij het nieuwe verbond
bevestigd heeft), uit alle volken, stammen, geslachten en tongen, diegenen allen, en die
144 DL H. 1 artikel 9