Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen - Covenant ...

65
Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen
‟Maar‟ zegt Calvijn, „tegen dit alles is alom de waarheid Gods in wederspraak‟. Jezus‟ gebod: „Laat
af van de kinderkens, en verhindert hen niet tot Mij te komen‟ (Matt. 19: 14), laat zien dat Jezus
de kleine kinderen maakt tot deelgenoten van hemzelf „om hen levend te maken‟ 135 . Op het
bezwaar dat kleine kinderen niet wedergeboren kunnen worden, aangezien ze nog geen enkele
kennis hebben, reageert Calvijn:
„Maar hoe, zo zeggen zij, worden de jonge kinderen wedergeboren die geen kennis hebben
van goed of kwaad? Wij antwoorden dat het werk Gods, schoon het niet valt onder onze
bevatting, nochtans bestaat. Dat het voorts duidelijk is dat de jonge kinderen, die behouden
zullen worden, gelijk er inderdaad uit die leeftijd sommigen behouden worden, vooraf door de
Heere worden wedergeboren.
Want indien zij hun aangeborene verdorvenheid van moeders lichaam medebrengen, zo
moeten zij daarvan worden gereinigd, voor dat zij in het Rijk Gods worden toegelaten; waarin
niets komt dat bevlekt en bezoedeld is. Indien zij zondaars worden geboren, gelijk David en
Paulus getuigen, zo blijven zij bij God in afkeer en ongenade of zij moeten worden
gerechtvaardigd (Open. 21: 27).‟
Als bewijs voor wedergeboorte van jonge kinderen verwijst Calvijn naar de belofte van de engel
aan Zacharias wanneer hij zegt dat Johannes de Doper „met den Heiligen Geest vervuld worden,
ook van zijner moeders lijf aan.‟ (Luk. 1: 15). „Ook doen zij hoegenaamd geen voordeel met de
uitvlucht, waarmee zij hier spelen, als zij zeggen dat dit slechts eenmaal is geschied; waaruit dan
niet terstond volgt dat de Heere doorgaans zo met de jonge kinderen pleegt te handelen. Want ook
wij redeneren op die wijze niet. Maar ons doel is alleen te tonen dat de kracht Gods door hen op
een wederregtelijke en kwaadwillige manier beperkt wordt binnen die enge palen, waarin zij zich
niet laat sluiten. Evenzoveel gewicht heeft ook hun andere uitvlucht.
Zij zeggen dat de uitdrukking: van de baarmoeder af volgens de gebruikelijke wijze der Schrift
zoveel betekent alsof er gezegd werd: van de jeugd af. Doch men kan klaar zien dat de Engel, toen
hij Zacharia dit boodschapte, wat anders bedoeld heeft, te weten, dat het kind, vóór zijn geboorte,
met de Heilige Geest zou vervuld worden. Laat ons dus niet bestaan God een regel voor te
schrijven dat Hij niet zou kunnen of mogen heiligen die Hij wil, zoals Hij deze geheiligd heeft,
naardien Zijn vermogen in niets is verminderd.‟ 136
Wanneer de opponenten van de kinderdoop reageren vanuit 1 Petrus 1: 23 „Gij, die wedergeboren
zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende
Woord van God.‟, dan reageert Calvijn als volgt:
„daarmee leggen zij verkeerd die plaats van Petrus uit (1 Pet. 1: 23), waarin hij slechts de
gelovigen begrijpt, die door de verkondiging des Evangelies onderwezen waren.
Wij erkennen wel dat de zodanigen het Woord des Heeren het enige zaad is der geestelijke
wedergeboorte; maar wij ontkennen dat men daaruit mag besluiten dat de jonge kinderen
door de kracht Gods niet kunnen wedergeboren worden; die Hij zo gereed en vaardig heeft,
als zij voor ons onbegrijpelijk is en wonderbaar. Voorts zou het niet raadzaam zijn de Heere
dit te benemen, dat Hij Zich ook de kinderen op de een of andere wijze niet zou kunnen
bekend maken.‟
Calvijn zegt dat de kinderen „reeds enig deel te hebben ontvangen van die genade, welker vollen
overvloed zij een weinig later zullen genieten‟ 137 los van het middel van prediking. „Kortom, deze
tegenwerping kan zonder moeite dus weerlegd worden, dat namelijk de kinderkens worden
gedoopt tot de bekering en het geloof die zij later hebben zullen, van welke beide gaven het zaad
door de verborgene werking van de Geest reeds in hen is, schoon de gaven zelf haar gestalte nog
niet hebben.‟ 138
„Dat de kinderlijke leeftijd van de heiligmaking‟ zegt Calvijn, „niet zo vreemd is‟, zoals de
anabaptisten (en vrijgemaakten) wel zeggen. Immers: „Christus is daarom van Zijn eerste
kindsheid af geheiligd geweest, opdat Hij uit elken leeftijd zonder onderscheid Zijn uitverkorenen in
Zichzelf heiligen zou.‟ Hij doet dit door „die heiligheid ook in ons over te storten‟, ook in de
uitverkoren kinderen. 139 Als bewijs voor zijn opvatting dat God de kinderen „terstond daartegen een
hulpmiddel te verschaffen „ tot een begin van „nieuwheid des geestelijken levens „ 140 voert Calvijn 1
Kor. 7: 14 aan: „want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.‟ Deze heiligheid van
de kinderen van de gelovigen is, voor Calvijn, geen pure formaliteit, geen uitwendig apart zetten
van de kinderen als leden van de zichtbare kerk, maar echte, levende, innerlijke geestelijke
heiligheid doordat de Geest in hun harten woont. „Schoon degenen die uit gelovige Ouders geboren
135 Idem 4.16.17
136 J. Calvijn „Institutie‟, 4.16.17
137 idem 4.16.19
138 idem 4.16.20
139 idem 4.16.18
140 idem 4.16.31