Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen - Covenant ...

60
Het verbond van God en de kinderen van de gelovigen
op een andere plaats te verwerpen. Dat doen ze dus niet. In hoofdstuk 1 artikel 3 en 4 leren de
leerregels dat God het geloof geeft aan sommige mensen (de uitverkorenen, artikel 6) door de
prediking van het geloof, en dat ze door dit geloof verlost worden van de toorn van God en eeuwig
leven krijgen. Hier staat dus niets over geloof als voorwaarde.
Hoofdstuk 2 artikel 5 spreekt over het „bevel‟ om in Jezus Christus te geloven, zoals komt tot een
ieder die de prediking hoort. 120 Het is het bevel aan ieder mens die de prediking hoort om in Jezus
Christus te geloven, zoals Hij in de prediking voorgesteld wordt. Verder maakt dit bevel voor elke
hoorder duidelijk dat er maar één weg tot verlossing is, en dat degenen die weigeren te geloven
zelf schuldig zijn, zoals duidelijk gemaakt wordt in artikel 6. Maar het bevel wat tot allen komt is
door God bedoeld en gebruikt om het geloof te geven alleen aan sommigen, in soevereine,
particuliere genade. Dit is de duidelijke leer met betrekking tot het bevel, zoals dit in Hoofdstuk 2
artikel 7 en 8 staat:
„Maar zovelen als waarachtiglijk geloven, …………die genieten deze weldaad alleen uit Gods
genade, hen van eeuwigheid in Christus gegeven…..
Want dit is geweest de gans vrije raad, de genadige wil en het voornemen van God den
Vader, dat de levendmakende en zaligmakende kracht van den dierbaren dood Zijns Zoons
zich uitstrekken zou tot alle uitverkorenen, om die alleen met het rechtvaardigmakend geloof
te begiftigen, en door ditzelve onfeilbaar tot de zaligheid te brengen;...‟ 121
De „eis‟ van hoofdstuk 5 artikel 5 is geen „voorwaarde‟. Zo ver is het verwijderd van de waarheid
dat de eis een voorwaarde is die God van eeuwigheid verordend heeft om het geloof te geven aan
de uitverkorenen alleen. 122 Christus heeft het geloof verworven voor de uitverkorenen alleen, 123 en
het is de Heilige Geest die het geloof onwederstandelijk schenkt, uitstort op de uitverkorenen, als
een gave van God. 124 Toegepast op de kinderen van de gelovigen betekent dit, dat het Gods
bedoeling is, en Hij belooft, alleen de uitverkoren kinderen geloof te schenken; dat Jezus het geloof
verworven heeft alleen voor de uitverkoren kinderen; en dat de Geest geloof geeft alleen aan de
uitverkoren kinderen, door Woord en sacrament, uit particuliere, soevereine genade.
De Dordtse Leerregels Hoofdstuk 5 artikel 14 haalt niet eens geloof aan, maar herinnert ons eraan
dat God de middelen van Woord en sacrament gebruikt zijn genadewerk in ons te laten beginnen
en om deze in stand te houden. Dit artikel maakt op geen enkele manier een zinspeling op de leer
dat het geloof een voorwaarde is voor het ontvangen van de inhoud van de belofte, die aan
iedereen gemaakt is. En er is geen greintje bewijs in de belijdenis van Dordt dat geloof een
voorwaarde is tot zaligheid, of het nu in de lijn van het verbond is of op het zendingsveld.
Voorwaarde of instrument?
De reden dat Dordt ontkend dat geloof een voorwaarde is, is gelegen in het feit dat de leerregels
door en door Bijbels zijn. En de Bijbel leert nergens dat het geloof een voorwaarde is voor onze
zaligheid. In de Bijbel staat wel, zoals dr. de Jong terecht opmerkt, voorwaardelijk taalgebruik:
„Indien gijlieden niet gelooft, zekerlijk, gij zult niet bevestigd worden.‟ (Jes. 7: 9). Maar deze taal
maakt voor ons duidelijk dat het geloof de weg ter zaligheid is, het instrumentele middel ter
zaligheid, wat God gebruikt, niet de voorwaarde voor het ontvangen van zaligheid.
Dit verschil moet niet verwaarloosd worden, als een verschil van weinig betekenis. Het is een
fundamenteel verschil voor het evangelie van genade, en dus is het voor de Gereformeerde
orthodoxie essentieel dat het geloof niet een daad van de mens is waar de rechtvaardiging en
zaligheid van afhankelijk zijn, maar het is het middel waardoor mensen gerechtvaardigd en zalig
gemaakt worden en het is de weg waarin de zondaar de rechtvaardiging en zaligheid, zoals die in
de Schrift voorgesteld wordt, omarmd. Nergens leert het Nieuwe Testament dat de zondaar
gerechtvaardigd is op „grond van‟ of „vanwege‟ ons geloof. Maar „door‟ geloof als middel en „uit‟
geloof als bron.
De Gereformeerde belijdenisgeschriften staan erop om een verschil te maken tussen geloof als
middel of instrument, waardoor de zondaar zaligheid en rechtvaardiging ontvangt en het geloof als
grond, als basis of oorzaak van rechtvaardiging en zaligheid. Dit verschil maakt het onderscheid
duidelijk tussen de waarheid van de genadige zaligheid en de leugen van zaligheid die afhankelijk is
van de wil en het werk van een mens. 125
120 DL H. 2 artikel 5
121 DL H. 2 artikel 7 en 8
122 DL H. 1 artikel 7
123 DL H. 2 artikel 8
124 DL H. 3&4 artikel 14
125 Zie Heidelbergse Catechismus vraag en antwoord 61 en Nederlandse Geloofsbelijdenis artikel 22