Integrale Tekst - Onderwijsraad

onderwijs of middelbaar beroepsonderwijs die drie jaar relevante werkervaring hebben,
voor twee jaar in tijdelijke dienst aangesteld worden als leraar. De instelling kan de leraar
in vaste dienst nemen wanneer hij een didactische cursus van 640 studiebelastinguren
heeft voltooid.
Kwalificaties voor ondersteunende functies
Het wetsvoorstel BIO bevat, sinds de tweede nota van wijziging, de bepaling dat voor
onderwijsondersteunende werkzaamheden die rechtstreeks verband houden met het
onderwijsproces, bij AMvB bekwaamheidseisen worden vastgesteld. In het oorspronkelijke
wetsvoorstel was nog sprake van een ‘kan-bepaling’. Benadrukt moet worden dat het
hier niet gaat om functies, maar om werkzaamheden. Gelet op mogelijke toekomstige
ontwikkelingen op dit vlak worden nadere voorstellen van de relevante actoren afgewacht.
Op grond van die voorstellen zullen de op de desbetreffende werkzaamheden van
toepassing zijnde bekwaamheidseisen worden vastgesteld. Onderwijsondersteunende
werkzaamheden mogen volgens het wetsvoorstel BIO slechts worden verricht door
personen die aan een aantal voorwaarden voldoen. Wat de bekwaamheid betreft, houden
deze in dat de desbetreffende persoon in het bezit moet zijn van een getuigschrift,
afgegeven krachtens de WHW of de WEB, waaruit blijkt dat is voldaan aan de (te zijner
tijd vast te leggen) bekwaamheidseisen, respectievelijk zijn bekwaamheid moet aantonen
volgens bij AMvB te geven regels.
De mbo-opleidingen tot onderwijsassistent zijn op dit moment, met nog een particuliere
opleiding, de enigen die het getuigschrift onderwijsassistent uitreiken. Zoals hiervoor
aangegeven, is het bezit van een dergelijk getuigschrift niet verplicht om als onderwijsassistent
aan de slag te gaan.
Voor de bve-sector maakt het Kenniscentrum-OVDB (Orgaan Verzorgende en Dienstverlenende
Beroepen) de vertaalslag van bekwaamheidseisen naar de eindtermen voor de
opleiding tot onderwijsassistent en klassenassistent.
2.2.2 Opleidingsstelsel
We kennen in ons land lerarenopleidingen in het hoger beroepsonderwijs en het wetenschappelijk
onderwijs. In het hoger beroepsonderwijs zijn de meest bekende lerarenopleidingen
de Pedagogische Academie voor het Basisonderwijs (pabo) en de lerarenopleidingen
voor het voortgezet onderwijs (voorheen Nieuwe Lerarenopleiding en
Middelbaar Onderwijsakte). Voorts zijn er initiële en voortgezette lerarenopleidingen in
het hoger beroepsonderwijs (hbo) voor gezondheidszorg, onderwijs (Deeltijdopleiding
Algemene Vakken I en Opleidingen Speciaal Onderwijs) en kunsten en bestaat er een
aparte lerarenopleiding voor de technische vakken (Pedagogisch Technische Hogeschool
Nederland, PTHN, onderdeel van de Fontys Hogescholen). Een belangrijk kenmerk van
veel lerarenopleidingen in het hoger beroepsonderwijs is het geïntegreerde karakter, dat
wil zeggen het samengaan van vakinhoudelijke en pedagogisch-didactische vorming binnen
het curriculum. In het wetenschappelijk onderwijs zijn er zeven universitaire lerarenopleidingen
(ulo), die overwegend werken volgens het zogenaamde kop-rompmodel,
waarbij de romp de vakopleiding vertegenwoordigt en de kop de pedagogisch-didactische
beroepsvorming. In het kader van het ulo-convenant van 1998 is er een ontwikkeling
naar meer flexibiliteit in gang gezet. Hierdoor is het mogelijk de universitaire
lerarenopleiding niet alleen als éénjarig opleiding te volgen, maar ook geheel of gedeeltelijk
tijdens het doctoraal/master; als afstudeerrichting of duaal traject.
30 Onderwijsraad, oktober 2003