RUG01-001458187_2011_0001_AC

Verschillende geïnterviewden (o.a. de heer Clerix en de respondent van Comité I) zijn ervan
overtuigd dat de BIM-wetgeving hierbij zeker een goede evolutie is in de strijd tegen ‘diplomaatspionnen’.
Anderen, waaronder de heer Dassen verwachten niet zo veel van de invloed die de
BIM- wetgeving in de praktijk kan uitoefenen. Eén van de argumenten tegen heeft volgens hem
te maken met het reeds hierboven aangehaalde feit dat de controle op de buitenlandse
inlichtingen- en veiligheidsdiensten beperkt is. Aangezien de BIM-wet nog maar pas van kracht
is gegaan, menen we dat het nog te vroeg is voor een wetenschappelijke evaluatie van de praktijk.
Zowel de heer Clerix als de respondent bij de VSE maakten de opmerking dat de dienst een pak
extra werkingsmiddelen ter beschikking zal moeten krijgen om de bijzondere
inlichtingenmethodes daadwerkelijk op een gedegen manier te kunnen toepassen.
De toekomst zal moeten uitwijzen hoeveel gevallen van misbruik met de BIM-wet opgespoord
kunnen worden en in welke mate.
3.3 Besluit
Dit empirische luik trachtte zicht te krijgen op de contacten tussen inlichtingen- en
veiligheidsdiensten en de diplomatieke wereld. Er zijn vele contacten, in hoofdzaak openlijke
contacten en de redenen daarvoor werden in een limitatieve lijst opgesomd. We hebben te maken
met twee werelden die beiden de belangen van België dienen, elk op hun manier en beide
werelden kenmerken zich door een sterke mate van geslotenheid. Het werd duidelijk dat precies
omwille van de specificiteit die de aard van de diplomatieke missie kenmerkt, diplomatie een
ideale dekmantel vormt voor inlichtingenwerk. België beschikt echter enkel over defensieve
inlichtingen- en veiligheidsdiensten die niet actief zijn in het buitenland. De ADIV, die onder
meer instaat voor het beheer en de ondersteuning aan de defensieattachés, beklemtoont dat zij
zich niet met ‘spionageactiviteiten’ bezig houden, al zou de mogelijkheid in theorie op zijn minst
bestaan: de gelegenheid is er omdat personeelsleden van de ADIV in het buitenland opereren.
Het gebruik van diplomatieke kanalen voor inlichtingenwerk is dus in hoofdzaak terug te
brengen tot buitenlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten in België. De geïnterviewden
bleken een realistische houding aan te nemen. Ze zijn niet blind voor het gebeuren, en erkennen
dat buitenlandse geheime diensten ook in België actief kunnen zijn. Daar werden verschillende
102