RUG01-001458187_2011_0001_AC

De tweede grote centrale onderzoeksvraag luidde: “Hoe kunnen deze verhoudingen tussen
inlichtingen- en veiligheidsdiensten en de diplomatieke wereld vanuit historische en hedendaagse
ontwikkelingen verklaard worden?”
We deelden deze tweede overkoepelende vraag in twee deelvragen:
De eerste deelvraag luidde: “Wat is het historisch kader waarin deze diensten zich ontwikkeld
hebben?”
Historisch bleken beide functies, dat van een inlichtingenofficier enerzijds en van een diplomaat
anderzijds, verenigd te zijn in één en dezelfde persoon. Hierin werd pas verandering in gebracht
met het verdrag van Wenen. Daar waar het in vroegere eeuwen als normaal werd beschouwd dat
diplomaten tijdens hun buitenlandse missies zelf spionnen inhuurden of met de meest
uiteenlopende figuren praatten om aan hun informatie te geraken, is men dit gaandeweg vanaf de
19 de eeuw als ‘not done’ gaan beschouwen. De Conventie van Wenen diende de werelden te
scheiden op wettelijke basis. De structurele opportuniteit blijft echter manifest aanwezig. Daarom
is het niet verwonderlijk dat vandaag de dag de diplomatieke post nog steeds zeer aantrekkelijk is
voor (buitenlandse) inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
De tweede deelvraag luidde: “Is er sprake van een wettelijk kader rond deze materie en hoe is dit
georganiseerd?”
We hebben in deze masterproef aangetoond dat er een beperkt wettelijk kader is. Enerzijds is er
de wetgeving met betrekking tot de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, anderzijds is er het
Verdrag van Wenen dat het diplomatiek verkeer tussen landen regelt. Er is echter geen sprake
van specifieke wetgeving van toepassing op de verhouding tussen inlichtingen -en
veiligheidsdiensten en de diplomatieke wereld.
4.2 Naar een Europese toekomst voor de samenwerking tussen inlichtingen- en
veiligheidsdiensten en de diplomatieke wereld: QUO VADIS?
In deze masterproef hebben wij enkel aandacht gehad voor de bilaterale relatie tussen Belgische
inlichtingen- en veiligheidsdiensten en de diplomatieke wereld. Het spreekt voor zich dat dit een
beperking inhoudt. Toekomstig onderzoek zou verder kunnen borduren op onze bevindingen en
110