RUG01-001458187_2011_0001_AC

inlichtingendienst: de Veiligheid van de Staat (VSE), en anderzijds de militaire
inlichtingendienst: de Algemene Dienst Inlichtingen en Veiligheid van de krijgsmacht (ADIV).
Wat betreft diplomatie zijn er in de literatuur diverse omschrijvingen in omloop. Wij verkiezen
de definitie zoals verwoord door H. Nichelson: ‘Diplomacy is the application of intelligence and
tact to conduct of official relations between the governments of independent states.’ 3 Diplomatie
is de ‘smeerolie’ waarover de internationale samenleving beschikt om geschillen te beslechten,
zaken te doen, internationale crisissen op te lossen, de internationale handel te bevorderen,
grensoverschrijdende criminaliteit en drugshandel te bestrijden en dergelijke meer.. De diplomaat
fungeert hierbij als communicator tussen staten en de diverse internationale spelers. Zonder
diplomatie als intermediair zouden de betrekkingen tussen staten een stuk gecompliceerder
verlopen. 4
K. Van Altert leidde zo’n tien jaar geleden haar thesis over bedrijfsspionage 5 in met de
vaststelling dat het verwerven van kennis een centraal gegeven is in de menselijke samenleving
daar dit noodzakelijk is om te blijven evolueren en te overleven. Informatie vormt de basis van
kennis en is bijgevolg van aanzienlijk belang voor het uitstippelen van beleidslijnen en het
onderbouwen van het handelingen. Wij sluiten ons aan bij het standpunt van Van Altert dat wie
over meer en betere informatie beschikt hierdoor ook meer macht genereert. Waar zij het echter
heeft over de behoefte van ondernemingen aan informatie, zullen wij het hebben over de behoefte
van de staat aan informatie. Beschikken over (betrouwbare) informatie is immers essentieel wil
men als overheid zijn beleid correct afstemmen op de gebeurtenissen in binnen- en buitenland en
de uitdagingen die de gemondialiseerde wereld haar stelt.
In deze masterproef komen de termen ‘informatie’, ‘inlichtingen’ en ‘intelligence’ frequent voor.
Enige vorm van duiding met betrekking tot de specifieke betekenis van deze termen lijkt ons dan
ook wenselijk. Het concept ‘informatie’ staat hier immers niet zomaar gelijk aan het concept
‘inlichtingen’. Naarmate bepaalde (brute) informatie wordt bevestigd door diverse bronnen kan
3 NICHELSON, N., Diplomacy, London, Oxford University Press, 1952, 15.
4 WITTE, T., ‘De buitenstaander, de diplomaat en de historicus’ in Instrumenten van buitenlandse politiek, DE
GRAAFF, B., en HELLEMA, D., (eds.), Amsterdam, Boom, 2007, 15.
5 VAN ALTERT, K., Bedrijfsspionage, Gent, RUG: vakgroep criminologie en rechtssociologie, 2001, 133p.
12