SAMENSTURING IN DE MAATSCHAPPELIJkE OPVANG

De bewoner is cliënt van het hele team van Discus, maar er is wel één aanspreekpersoon.Klanten hebben recht op één huisbezoek per week. Wessel zegt daarover: “als deklant niet thuis is of de deur niet open doet en huisbezoek als plicht ervaart, moeten wijgaan nadenken. Bieden we niet wat klant de wil of is het een vlucht?”Gemiddeld krijgen de bewoners vooral de eerste twee jaar veel ondersteuning. Wessel:“Op straat leef je bij de dag, heb je je eigen tv-soap (dat wat er om je heen gebeurt),op een woning moet je vriend worden met jezelf!” Ondersteuning heeft tijd nodig, metkleine stappen kleine doelen behalen. De bedoeling is dat de maatschappelijke dienstverleningin de wijk dit na twee jaar overneemt, “maar de bewoners geven aan graagDiscus als steunpunt te houden, er is vertrouwen opgebouwd.”Aannamebeleid en competentiesHet team bestaat uit woonbegeleiders en sociaal psychiatrisch verpleegkundigen.pOp de vraag naar zijn aannamebeleid antwoordt Wessel: “wij willen HBO-niveau doenen denken, medewerkers moeten planmatig kunnen werken en in staat zijn een projectplante maken, in samenspraak met klant. Medewerkers moeten zakelijk zijn maar metpassie, wel wat kennis van materiële dienstverlening hebben, brieven kunnen schrijven,kunnen motiveren eigenlijk. Job coach-achtige kennis hebben. Ze moeten analysesvan klanten kunnen maken en beschrijven en moeten nagaan hoe mensen leren omte weten welke leerstijl ze hebben.” Wessel benadrukt dat medewerkers kennis moetenhebben van deze verschillende leerstijlen, anders kom je niet verder. Daarbij moetenmedewerkers samen met de klant doelen stellen en spiegelgesprekken kunnen voeren,transparant en helder, om aan de bewoners te laten zien wat ze aan het doen zijn: “bijDWI zitten ook maar gewone mensen die hun werk doen. Als je ruzie maakt met DWIheb je geen geld én ook nog ruzie.” Als laatste: “snel kunnen denken en handelen. Nietlaten sudderen. Een goede voorbereiding en het doel van gesprek van te voren bepalen,bespaart tijd.” Wessel benadrukt dat, om dit alles te kunnen, het van groot belang isdat medewerkers structuur kunnen aanbrengen. Het spreekt voor zich dat medewerkershet belang van netwerkversterking niet uit het oog verliezen en zo mogelijk natuurlijkehulpbronnen in schakelen. Voor zover bekend is het nog niet gelukt een Eigen Krachtconferentiete initiëren.Tot slot geeft Wessel aan dat de medewerkers hun eigen blinde vlekken en die vanbewoners moeten kunnen zien en kunnen reflecteren op eigen werk en hulpverlening.Daarbij wordt ook gebruik gemaakt van deskundigheidsbevordering door o.a. “learningon the job.” Boudewijn voegt er nog aan toe hoe belangrijk het is dat: “professionalsinitiatief nemen om mensen aan te sturen, dat ze verstand van problematiek hebben,ervaren zijn,” en vooral ook dat ze hun grenzen goed kunnen bewaken.108 Samensturing in de maatschappelijke opvang