tweede periodieke rapport - Kinderrechtencommissariaat

- preventie, daaronder begrepen versterking van de maatschappelijke en juridischepositie van kinderen;- hulp en bijstand zowel voor de kinderen die het slachtoffer zijn van seksueleuitbuiting als voor de daders ervan;- juridische aanpak, zowel op strafrechtelijk en burgerrechtelijk vlak als inzakejeugdbijstand en jeugdbescherming;- erkenning van de rechten van kinderen.De werkzaamheden van de commissie volstaan evenwel niet. Haar eindverslag vormt veeleereen uitnodiging en een aanzet tot meer discussie en tot reële behandeling van het probleeminzake de seksuele uitbuiting van kinderen op alle niveaus.Er moet worden opgemerkt dat de Interministeriële Conferentie voor de Bescherming van deRechten van het kind (voorgesteld in titel II, a, 2) ermee is belast te zorgen voor devoortgangscontrole betreffende de voorstellen die de nationale commissie tegen de seksueleuitbuiting van kinderen heeft geformuleerd. Zij heeft op 17 december 1997 een actieplangoedgekeurd.Dat actieplan voorziet onder meer in :1. de verbintenis van de regering om aan het parlement een ontwerp-verklaringinzake de herziening van de Grondwet voor te leggen met het oog op de invoegingerin van een bepaling die het recht op morele, lichamelijke, geestelijke en seksueleintegriteit waarborgt;2. de invoering van een dag van de rechten van het kind op 20 november;3. de oprichting van een interministeriële werkgroep op initiatief van de minister vanJustitie teneinde de voorstellen van de commissie te onderzoeken die betrekkinghebben op de procedures inzake de behandeling van gevallen van mishandeling en opde bescherming van het kind dat slachtoffer ervan is. Die werkgroep heeft volgendevoorstellen onderzocht :- het op actieve wijze uit de gerechtelijke sfeer halen van deze materiehetgeen veronderstelt dat de psycho-medisch-sociale sectoren zich met debehandeling van dergelijke situaties moeten bezighouden;- het gebrek aan hiërarchie tussen het gerechtelijk en het maatschappelijkoptreden;- de erkenning van de voorwaarden inzake het maatschappelijk optredenbinnen de grenzen van het beroepsgeheim en de mogelijkheid voor de justitievoorrang te geven aan het maatschappelijk optreden;- de totstandbrenging van banden tussen de sectoren en de invoering vanmodellen van optreden;- de oprichting in ieder arrondissement van een raad voor mishandeldekinderen;- de bevestiging van de rol van de SOS-teams, van de diensten jeugdbijstanden slachtofferhulp;- het recht om de wijze te kiezen waarop het optreden moet plaatsvinden;