tweede periodieke rapport - Kinderrechtencommissariaat

Een decreet van de Vlaamse Gemeenschap voorziet in een kindeffectrapport, alsook in detoetsing van het regeringsbeleid aan de naleving van de rechten van het kind. Dat rapportmoet de situatie van het kind in zijn onmiddellijke omgeving beschrijven, alsmede de teverwachten gevolgen hierop van een voorgenomen beslissing en de alternatieven hiervoor.Dit decreet op grond waarvan het effectrapport wordt ingesteld, bevat een tweede deelgericht op de toetsing van het regeringsbeleid aan de naleving van het Verdrag. Op grondhiervan wordt aan de regering de verplichting opgelegd om twee soorten schriftelijkejaarverslagen op te maken : een verslag betreffende de toepassing van het Verdrag (dat tenminste de volgende elementen moet bevatten: de maatregelen genomen ter verwezenlijkingvan de rechten gewaarborgd door het Verdrag, alle nuttige informatie in verband met deeerbiediging van het beginsel van niet-discriminatie van het kind en in verband met het rechtvan het kind om zelf bepaalde handelingen te stellen, alsmede zijn recht op inspraak, degezondheids- en welzijnsindicatoren, de aspecten met betrekking tot onderwijs, de vrije tijden culturele activiteiten, bijzondere maatregelen inzake de bescherming van het kind, eenjaarlijkse evaluatie van de kindeffectrapporten en de verhouding tussen dekindeffectrapporten en de emancipatie-effectrapporten), alsook de verslaggeving omtrent deeerbiediging van het Verdrag in landen en regio's waarmee de Vlaamse Gemeenschap eensamenwerkingsakkoord heeft gesloten.De gemeenschappen zijn overeengekomen hun gegevens met elkaar te delen. Dat werk kanworden verricht door een coördinatiecel en de Nationale Commissie voor de rechten van hetkind kan eventueel ermee worden belast de relevante gegevens te bepalen en de criteria tedefiniëren op grond waarvan de verzameling moet worden verricht.Overeenstemming van de nationale wetgeving met de bepalingen van het Verdrag -afschaffing van de doodstraf - verbod van lijfstraffen in het gezin«Volgens het Comité moet het beleid dat erop is gericht de nationale wetgeving, inzonderheidde artikelen 38 en 53 van de wet van april 1965 betreffende de jeugdbescherming, inovereenstemming te brengen met de bepalingen van het Verdrag, worden voortgezetteneinde volledige conformiteit met het Verdrag te waarborgen. Het Comité beveelt deVerdragsluitende Staat aan verder maatregelen te treffen die ertoe strekken de doodstrafzowel in vredestijd als in oorlogstijd af te schaffen. Het Comité moedigt de VerdragsluitendeStaat aan zijn wetgeving te hierzien teneinde lijfstraffen in het gezin te verbieden».Harmonisatie van de nationale wetgevingVoor minderjarigen die op het tijdstip van de feiten minder dan 16 jaar zijn, is thans geenenkele gevangenisstraf mogelijk. Artikel 53 van de wet van 8 april 1965 betreffende dejeugdbescherming vormt de enige uitzondering op dit beginsel aangezien het voorziet in devoorlopige plaatsing in een huis van arrest voor een maximumduur van 15 dagen (de cijfersbetreffende de toepassing van artikel 53 voor 1998 gaan als bijlage). De opheffing van ditartikel 53 is reeds voorzien op grond van een artikel 53bis. Het parlement heeft dit laatsteartikel reeds goedgekeurd maar nog niet de datum vastgesteld waarop de opheffing moetplaatsvinden. Ingeval de jeugdrechter ten aanzien van minderjarigen tussen 16 en 18oordeelt dat de opvoedkundige maatregelen waarover hij beschikt, onvoldoende zijn, kan hijhet dossier uit handen geven en de jongere verwijzen naar het openbaar ministerie dat invoorkomend geval moet beslissen of de zaak bij het bevoegde gerecht voor meerderjarigenaanhangig moet worden gemaakt.