tweede periodieke rapport - Kinderrechtencommissariaat

A. Op federaal niveauDe erkenning van de eigenheid van een mentaal of lichamelijk gehandicapt kind inomstandigheden waarin zijn autonomie kan worden gestimuleerd en zijn actieve deelnameaan het maatschappelijk leven kan worden vergemakkelijkt, vormt een programmapunt vanhet rapport van februari 1998 van de raad van advies inzake revalidatie, een adviesorgaan inhet kader van de verplichte ziekteverzekering.Dit document, dat hoofdzakelijk de functionele revalidatie betreft, gaat uit van bepaaldebeginselen gegrond op de identiteit van het kind. Een dergelijk kind is in tegenstelling tothetgeen vaak wordt gedacht, geen «kleine» volwassene, die lichamelijk of mentaalgehandicapt is, maar een kind in volle groei en ontwikkeling, dat een fundamentele relatieheeft met zijn ouders of met zijn opvoeders. Het verwerft kennis en doorloopt crucialelevensfasen waarvan de invloed zich levenslang doet gelden. Het officieel standpunt vanbovenvermelde raad bestaat erin dat de handicap bij zijn ontwikkeling op alle vlakken van hetmenselijk functioneren tot uiting komt en dan ook hulpverlening op al die vlakkenrechtvaardigt.De laatste jaren zijn in het kader van de ziekteverzekering bijzondere vormen vanzorgverstrekking uitgewerkt .Hoewel psychische problemen bij adolescenten in feite inherent zijn aan die levensfase, kaneen aantal van de betrokken adolescenten zodanig zware problemen hebben dat zij inpsychiatrische instellingen voor volwassenen belanden, met het risico dat zij voor hun verdereleven gebrandmerkt zijn. Voor hen is in een stedelijk milieu een eerste residentiëletherapeutische cel opgericht, onafhankelijk van de psychiatrische instelling. Er wordt gepoogdhen zo snel mogelijk te resocialiseren, wat voor schoolgaande kinderen erg belangrijk is.Daarnaast is veel aandacht besteed aan mishandelde kinderen die uit hun milieu moetenworden verwijderd. Er wordt geprobeerd deze kinderen, die trauma's hebben opgelopen,herop te voeden in een geest van resocialisatie of van integratie in een nieuwegezinsomgeving, zulks buiten het ziekenhuis, in een milieu dat zo nauw mogelijk aansluit bijde normale leefomgeving van het kind (school, vrienden), waarbij indien mogelijk geleidelijkde ouders worden betrokken.Verlamde kinderen ten slotte komen veelal terecht in een gespecialiseerd revalidatiecircuit,zowel wat de school als het werk betreft, zelfs indien zij normaal begaafd zijn. De laatstejaren zijn de bijdragen van de ziekteverzekering verhoogd voor bepaalde initiatieven gerichtop reïntegratie in de normale leefomgeving, hetgeen kinderen en ouders zo sterk wensen,zodat de kansen daarop dankzij een opvang van hoge kwaliteit optimaal zijn.Ten behoeve van gehandicapte kinderen zijn tevens specifieke maatregelen genomen, diebestaan in een verhoging van de verzekeringstegemoetkoming, van de sociale franchise envan de tegemoetkoming in het kader van chronische ziekten.Sedert 1 juli 1997 krijgen gehandicapte kinderen een hogere kinderbijslag en kunnen zij hetrecht op voorkeursvergoedingen genieten indien het bruto belastbaar inkomen van het gezinwaarvan zij deel uitmaken lager ligt dan een bepaald maximumbedrag (thans 465.211 BEFplus 86.123 BEF per persoon ten laste). Deze kinderen hebben ook recht op de socialefranchise, wat betekent dat zij over een bepaald kalenderjaar voor ten hoogste 15.000 BEFpersoonlijke bijdragen moeten betalen.