Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

2227 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣ33ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ VEGF ΚΑΙ CD146 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΙΔΙΟΠΑΘΕΙΣ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΕΙΣ ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΝΟΣΟΥΣΓ. Τσιολακίδου, Ι.Ε. Κουτρουμπάκης, Μ. Τζαρδή, Η.Α. ΚουρούμαληςΓαστρεντερολογική Κλινική και Tμήμα Παθολογοανατομίας ΠανεπιστημιακούΝοσοκομείου Ηρακλείου, ΚρήτηΕισαγωγή-Σκοπός: Η αγγειογένεση θεωρείται σημαντικό στοιχείο στις ιδιοπαθείςφλεγμονώδεις εντερικές νόσους (ΙΦΕΝ). Είναι γνωστό από καιρό,ότι ο αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας (VEGF) έχει ένα συγκεκριμένοκαι κεντρικό ρόλο στην αγγειογένεση. Μόρια προσκολλήσεωςτων ενδοθηλιακών συνδέσεων, όπως το CD34 και CD146, έχουν πρόσφαταπροταθεί να παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην αγγειογένεση. Διερευνήσαμετην ιστική έκφραση των VEGF, CD34 και CD146 στον φλεγμαίνονταβλεννογόνο ασθενών με ενεργό ΙΦΕΝ συγκριτικά με μη φλεγμαίνονταβλεννογόνο υγειών μαρτύρων.Μέθοδοι: 42 ασθενείς με ΙΦΕΝ [23 ελκώδης κολίτιδα (ΕΚ), 19 νόσος Crohn(ΝC)] και 10 υγιείς μάρτυρες εντάχθηκαν στη μελέτη. Σε βιοψίες που ελήφθησανμε κολονοσκόπηση εκτιμήθηκε με ανοσοιστοχημεία η έκφρασητων VEGF, CD34 και CD146.Αποτελέσματα: O VEGF ανιχνεύθηκε στο βλεννογόνο όλων των ομάδωνκαι η έκφρασή του ήταν σημαντικά υψηλότερη τόσο στους ασθενείς με ΝC,όσο και στους ασθενείς με ΕΚ, συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες (p2cm) ενώ κατά την ανάστροφη όραση, ανάλογα με το άνοιγματης ΟΓΣ, οι ασθενείς ταξινομήθηκαν στις κατηγορίες Ι, ΙΙ, ΙΙΙ και ΙV κατά Hill. Οι ασθενείςέλαβαν θεραπεία με ραμπεπραζόλη 20mg 1Χ1 για 8 εβδομάδες. Ακολούθησε κατ΄ επίκλησηθεραπεία (ΚΕΘ) (on demand) για 3 μήνες και στο τέλος αξιολόγηση των ασθενώνανάλογα με τον αριθμό των καταναλωθέντων δισκίων ραμπεπραζόλης.Αποτελέσματα: 11 ασθενείς κατατάχθηκαν στην κατηγορία ΙΙ, 14 στη ΙΙΙ και 18 στη ΙVκατά Hill. Οι 3 ομάδες ήταν ομοιογενείς ως προς την ηλικία, το φύλο, το κάπνισμα, καιτο αλκοόλ. Ο ΜΟ του σκόρ συμπτωμάτων δεν διέφερε σημαντικά στις 3 ομάδες (HillII: 9, Hill III: 9,07, Hill IV: 8,94; δοκιμασία Kruskal-Wallis, NS). Διαφραγματοκήλη βρέθηκεσημαντικά συχνότερα σε ασθενείς με Hill IV (14/18, 78%) σε σχέση με αυτούς με Ηill III(2/14, 14%) και Hill II (0/11) (χ2, p