ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP133ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΞΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΣΟΦΑ-ΓΟ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥΝ. Βιάζης, Ι. Βλαχογιαννάκος, Κ. Μάρκογλου, Δ. Γεωργιάδης,Π. Βασιανοπούλου, Μ. Ροδιάς, Δ.Γ. ΚαραμανώληςΒ΄ Γαστρεντερολογικό Τμήμα, Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός»Εισαγωγή: Η ενσφήνωση βλωμού ή ξένων σωμάτων στον οισοφάγο είναιένα συχνό πρόβλημα στην καθ’ ημέρα κλινική πράξη ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου.Η επιτυχής αντιμετώπιση των περιστατικών αυτών καθορίζεταιαπό την άμεση ενδοσκοπική παρέμβαση και την υποκείμενη παθολογία.Υλικό - Μεθόδοι: Έγινε αναδρομική ανασκόπηση των δεδομένων όλωντων ασθενών που υποβλήθηκαν σε οισοφαγογαστροσκόπηση στο Τμήμαμας για την αντιμετώπιση της ενσφήνωσης ξένου σώματος στον οισοφάγο,κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους.Αποτελέσματα: Στην ανάλυση συμπεριελήφθησαν 46 ασθενείς (29 άνδρες/17 γυναίκες), με μέση ηλικία 61 έτη (εύρος 24-92 έτη). Η μεγάλη πλειοψηφίατων ασθενών ήταν ηλικίας > 50 ετών (34/46, 74%). Η ενδοσκόπησηανέδειξε ενσφήνωση βλωμού κρέατος σε 35 ασθενείς (76%), ενσφήνωσηκόκαλου σε 3 ασθενείς (7%) και ενσφήνωση άλλου τροφώδους υλικούστους υπόλοιπους 8 ασθενείς (17%). Κατά την ενδοσκόπηση ήταν δυνατήείτε η προώθηση του ξένου σώματος στο στομάχι σε 21 ασθενείς (46%),είτε η αφαίρεση του με βρόχο σε 17 ασθενείς (37%), ενώ στους υπόλοιπους8 ασθενείς χρησιμοποιήθηκε συνδυασμός των δύο μεθόδων (17%).Ο οισοφάγος ήταν φυσιολογικός σε 12 ασθενείς (26%), ενώ σε 12 ασθενείςαναδείχθηκε δακτύλιος Schatzki (26%), σε 12 πεπτική στένωση (26%), σε5 νεοπλάσματα οισοφάγου (11%), σε 4 οισοφαγίτιδα (9%) και σε 1 εκκόλπωμαοισοφάγου (2%).Συμπεράσματα: Η ενσφήνωση ξένων σωμάτων είναι συχνότερη σε άτομαηλικίας > 50 ετών. Η ενδοσκοπική αντιμετώπιση είναι επιτυχής στουςασθενείς αυτούς. Η πεπτική στένωση και ο δακτύλιος Schatzki είναι οι συχνότερεςυποκείμενες παθολογίες.57P134ΟΠΙΣΘΟΣΤΕΡΝΙΚΟ ΑΛΓΟΣ ΚΑΙ ΑΧΑΛΑΣΙΑ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥΘ. Μάρης, Α Μπέλτσης, K. Βασιλείου, Α. Ηλίας, Δ. Καπετάνος,A. Aυγερινός, Π. Ξιάρχος, Γ. Κοκοζίδης, Γ. ΚητήςΓαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου»Εισαγωγή: Η αχαλασία του οισοφάγου εκδηλώνεται κύρια με δυσφαγία αλλάαρκετοί ασθενείς αιτιώνται οπισθοστερνικό άλγος γεγονός που οδηγεί πολλούςσε παρακολούθηση από καρδιολόγο ή και ψυχίατρο.Σκοπός: Η αξιολόγηση του οπισθοστερνικού άλγους σε ασθενείς με διαγνωσμένηαχαλασία.Ασθενείς και μέθοδοι: Την 5 ετία 1998 -2003 διαγνώσθηκε αχαλασία του οισοφάγουσε 38 ασθενείς. (Α: 20, Γ: 18, ΜΗ:49, φάσμα: 18-74).Τέσσερις ασθενείς εμφάνιζανμανομετρικά ‘ισχυράς’ αχαλασίας. Δυσφαγία εμφάνιζε το σύνολο τωνασθενών (100%), αναγωγές 25(66%), ενώ 4 (11%) ασθενείς αιτιώνται οπισθοστερνικόάλγος, 2 εκ των οποίων με ισχυρά αχαλασία. Διάταση του οισοφάγουπαρουσίαζαν οι 12(37 %) από τους 38 ασθενείς. Όλοι οι ασθενείς υποβληθήκανσε αεροδιαστολές με μπαλόνι Rigiflex 30mm, 6 psi για 30 sec. Η επανεκτίμηση 6μήνες μετά έδειξε καλά αποτελέσματα σε 28 (74%) και πτωχά σε 10 (26%) ασθενείς.Ο περισταλτισμός δεν επανήλθε σε κανένα ενώ η μανομετρική εικόνα της‘ισχυράς’ αχαλασίας παρέμεινε στους 2 ασθενείς. Οι 4 ασθενείς με οπισθοστερνικόάλγος μετά τις διαστολές ανέφεραν σημαντική βελτίωση της δυσφαγίας καιαύξηση βάρους σώματος αλλά συνεχίζουν επί 2 χρόνια να υποφέρουν από επεισόδιαοπισθοστερνικού άλγους. Η πεχαμετρία, η ενδοσκόπηση και η μη ανταπόκρισηστους PPIs απέκλεισε την πιθανότητα ΓΟΠΝ. Ο καρδιολογικός έλεγχοςήταν αρνητικός. Οι ασθενείς υποβάλλονται σε περιοδική φαρμακευτική αγωγή(νιτρώδη, ανταγωνιστές ασβεστίου, αντικαταθλιπτικά κ.α). Αν και οι αριθμοί δενεπιτρέπουν ασφαλείς συσχετίσεις, και οι 4 ασθενείς με επιμένον οπισθοστερνικόάλγος είναι γυναίκες, ηλικίας
5827 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣP137ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗ-ΣΗΣ/ΔΥΣΠΕΨΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΞΥΝΣΕΩΝ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΑΠΟΦΡΑ-ΚΤΙΚΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΠΑΘΕΙΑΣE. Χολόγκιτας, Χ. Πιπιλή, Κ. Μουστάκας, Γ. Κοκολάκης, Ζ. Μητάτου,Κ. Κατσογριδάκης, Κ. Ρέλλος, Μ. Δασενάκη, Σ. ΓκούντραςΠαθολογικός Τομέας ΓΝΝ ΣητείαςΕισαγωγή: Αν και προηγούμενες μελέτες έχουν καταγράψει αυξημένησυχνότητα ΓΟΠ σε ασθενείς με άσθμα και πνευμονική ίνωση, ελάχισταδεδομένα υπάρχουν σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια(ΧΑΠ).Στόχος: Η μελέτη της συχνότητας εμφάνισης συμπτωμάτων από το ανώτεροΠΣ σε ασθενείς με ΧΑΠ, καθώς η πιθανή συσχέτιση τους με την εμφάνισηπαροξύνσεων των συμπτωμάτων από το αναπνευστικό σύστημα Ασθενείςκαι Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 79 διαδοχικοί ασθενείς (64 άντρες, μέση ηλικία73±11 έτη) με γνωστό ιστορικό ΧΑΠ. Σε κάθε ασθενή καταγράφηκαν: α)δημογραφικά και κλινικά δεδομένα (π.χ. κάπνισμα, αλκοόλ, συνυπάρχοντανοσήματα, λήψη φαρμάκων) και β) κατά τη διάρκεια του προηγούμενουέτους, η συχνότητα των συμπτωμάτων ΓΟΠ (οπισθοστερνικό καύσος και/ή αναγωγές) και δυσπεψίας (ναυτία, αίσθημα πείνας, και/ή επιγαστραλγία),καθώς και ο αριθμός των παροξύνσεων της ΧΑΠ.Αποτελέσματα: 45 (57%) και 56 (71%) ασθενείς ανέφεραν τουλάχιστον έναμηνιαίο επεισόδιο ΓΟΠ και δυσπεψίας, αντίστοιχα. 47 ασθενείς (60%, ομάδα1) είχαν ≤3, και 32 (40%, ομάδα 2) είχαν >3 παροξύνσεις ΧΑΠ το προηγούμενοέτος. Η ομάδα 1, σε σχέση με την ομάδα 2, ανέφερε λιγότερο συχνάαναγωγές (p3 παροξύνσεις της ΧΑΠήταν οι αναγωγές (p