Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

7227 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣP193ΤΟ «ΕΝΤΑΤΙΚΟ» ΣΧΗΜΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΠΟΛΙΝΩΣΗΣ ΜΕΙΩΝΕΙΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΑΠΟ ΚΙΡΣΟΥΣ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΥΛΑΙΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗΙ. Βλαχογιαννακος, N. Βιάζης, Π. Γκούμα, Έ. Κομνηνού, Δ. Γεωργιάδης,Π. Βασιανοπούλου, Δ.Γ. ΚαραμανώληςΒ΄ Γαστρεντερολογική Κλινική, Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμος»Εισαγωγή: Η ενδοσκοπική απολίνωση (ΕΑ) αποτελεί αποτελεσματικήμέθοδο θεραπείας για την πρόληψη της υποτροπής της κιρσορραγίας.Παρά ταύτα 25-30% των ασθενών που αντιμετωπίζονται με ΕΑ θα επαναιμορραγήσουν.Σκοπός: Μελετήσαμε την πιθανότητα υποτροπής της κιρσορραγίας μετάαπό τη εφαρμογή εντατικού προγράμματος ενδοσκοπικής απολίνωσης σεκιρρωτικούς ασθενείς με ιστορικό κιρσορραγίας.Μέθοδοι: Συμπεριελήφθησαν ασθενείς που εντάχθηκαν σε πρόγραμμα ΕΑστην κλινική μας για την πρόληψη υποτροπής της κιρσορραγίας τη χρονικήπερίοδο Απρ.2001 - Οκτ.2006. Η οξεία κιρσορραγία αντιμετωπίσθηκεσε όλους με ΕΑ. Ακολούθως υποβάλλονταν σε ΕΑ κάθε 14 ημέρες μέχριτην εξάλειψη των κιρσών. Στη συνέχεια η ενδοσκόπηση διενεργείτο κάθε3 μήνες για 1 χρόνο, κάθε 6 μήνες για 2 χρόνια και ακολούθως κάθε χρόνο.Ενδοσκοπική απολίνωση γινόταν σε κάθε ορατό ενδοσκοπικά κιρσό,ανεξαρτήτως μεγέθους. Αποκλείσθηκαν ασθενείς που αντιμετωπίσθηκανστην οξεία φάση με ενδοσκοπική σκληροθεραπεία ή παρακολουθήθηκανγια χρονικό διάστημα μικρότερο των 3 μηνών.Αποτελέσματα: 94 ασθενείς συμπεριελήφθησαν στην ανάλυση (78 άνδρες- 16 γυναίκες). Η μέση ηλικία ήταν 58.6 χρόνια. Ο ενδιάμεσος χρόνος παρακολούθησηςήταν 21 μήνες (εύρος:3-64). Έντεκα ασθενείς παρακολουθήθηκανπάνω από 5 χρόνια. Εξήντα δύο ασθενείς (62/94, 65.9%) ελάμβανανκαι θεραπεία με β-αναστολείς. Μόνο 6 ασθενείς (6.4%) επαναιμορράγησανκατά το χρόνο παρακολούθησης. Από εκείνους που ελάμβαναν καιβ-αναστολέα επαναιμορράγησαν μόνο 2 (3.2%).Συμπεράσματα: Η επιθετική αντιμετώπιση των κιρσών του οισοφάγου μεεντατικό σχήμα ενδοσκοπικής απολίνωσης μειώνει εντυπωσιακά την πιθανότηταεπαναιμορραγίας και η πιθανότητα αυτή ελαχιστοποιείται όταν ηενδοσκοπική απολίνωση συνδυάζεται με χορήγηση β-αναστολέων.P194EΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΑΠΟΠΤΩΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΣΕ εΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕ-ΝΕΙΣ ΜΕ ΟΙΣΟΦΑΓΟ BARRETT’S ΩΣ ΠΙΘΑΝΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΣΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΙΣΟΦΑΓΙΚΟΥ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙ-ΝΩΜΑΤΟΣΔ. Χατζόπουλος 1 , Ι. Κουντουράς 1 , Π. Μπούρα 1 , Α. Κουβάτση 3 ,Ε. Μολυβάς 2 , Ι. Βενιζέλος 1 , Α. Κυργίδης 1 , Χ. Ζαβός 11Β’ Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, 2 ΠαθολογοανατομικόΕργαστήριο, 424 Γ.Σ.Ν. Θεσσαλονίκης, 3 Τμήμα Βιολογίας,Α.Π.Θ.Εισαγωγή: Ο Οισοφάγος Barrett’s (ΟΒ) αντιπροσωπεύει σοβαρή επιπλοκή Γαστροοισοφαγικήςπαλινδρομικής νόσου (ΓΟΠΝ), ενέχει δε αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεωςΟισοφαγικού Αδενοκαρκινώματος (ΟΑ). Οι μηχανισμοί πρόκλησης τηςαλληλουχίας ΓΟΠΝ - ΟΒ - ΟΑ, παρουσιάζουν ομοιότητες με μηχανισμούς επαγωγήςβλάβης από Hp-λοίμωξη. Εντούτοις, σε αντίθεση με διεθνή δεδομένα, ηθνητότητα του ΟΑ στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες στον κόσμο χωρίςνα υφίσταται σαφής εξήγηση.Σκοπός: Η διερεύνηση εμπλοκής της Hp-λοίμωξης στην εξελικτική διεργασίαΓΟΠΝ-ΟΒ-ΟΑ και η ερμηνεία χαμηλής επίπτωσης ΟΑ στην Ελλάδα εκτιμώνταςμοριακούς δείκτες που περιλάμβαναν: ογκογονίδια (Ki-67), ογκοκατασταλτικάγονίδια (p53), μεταβολές DNA επιδιορθωτικών γονιδίων (Μικροδορυφορικήαστάθεια), διαταραχές αποπτώσεως (Bax, Bcl-2, Fas-CD95) και ανοσιακής κατάστασης(Β-, Τ- Λεμφοκύτταρα) σε επίπεδο βλεννογόνου άνω πεπτικής οδού (ανοσοϊστοχημικά)και στο περιφερικό αίμα με κυτταρομετρία ροής [CD3+, CD4+,CD8+, CD3-/CD(16/56)+].Υλικό και Μέθοδοι: Συμπεριλήφθησαν 31 ασθενείς με ΟΒ (23 άρρενες, 8 θήλεις,μέσης ηλικίας 47,10±11,88 έτη) και 21 μάρτυρες με ΓΟΠΝ (12 άρρενες, 9 θήλεις,μέσης ηλικίας 46,57±17,71 έτη) που υποβλήθηκαν σε αιματολογικό έλεγχο, δοκιμασίαουρεάσης και ενδελεχή ενδοσκοπικό έλεγχο με λήψη πολλαπλών ιστοτεμαχίωνγια εκτίμηση των μελετούμενων παραμέτρων Αποτελέσματα-ΣυμπεράσματαΤα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε έδαφος Ηp-λοιμώξεως, παρατηρείται:α) ισορροπία μεταξύ κυτταρικού πολλαπλασιασμού (αυξημένη έκφραση Ki-67)και αποπτώσεως (υπερέκφραση Bax) ή επικράτηση αποπτωτικών μηχανισμώνστον ΟΒ (υπερέκφραση Bax και έκφραση Bcl-2 στο ~94% και μόνον στο ~45%ασθενών ΟΒ, αντίστοιχα), β) παρουσία κυτταρικής ανοσίας στην πλειονότητατων ασθενών ΟΒ και γ) σπάνια μικροδορυφορική αστάθεια, ευρήματα που πιθανόνερμηνεύουν τη χαμηλή συχνότητα ΟΑ στην Ελλάδα.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):72P195ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ-ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΑΝΟΣΟΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΣΕΝΕΟΓΝΑ ΜΗΤΕΡΩΝ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟ-ΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΟΦΙΛ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΟ-ΣΟΙΣΤΟΧΗΜΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΙ.Σ Ελευσινιώτης 2 , Μ. Παπαδάκης 1 , Γ. Βλάχος 1 , Γ. Δασκαλάκης 1 ,Κ. Μπαρμπάτη 3 , Α. Αντσακλής 11Β’ Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική Πανεπιστήμιου Αθηνών, Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα»,2 Παθολογική Κλινική- Ηπατολογικό Ιατρείο Νοσηλευτικού Τμήματος,Πανεπιστήμιου Αθηνών, Νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου», 3 ΠαθολογοανατομικόΕργαστήριο, Νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός»Σκοπός: Προοπτική μελέτη καταγραφής της αποτυχίας του εφαρμοζόμενου σχήματοςπαθητικής-ενεργητικής ανοσοπροφύλαξης σε νεογνά μητέρων με χρόνιαηπατίτιδα Β και συσχέτιση με το ορολογικό και ιολογικό προφίλ της μητέρας κατάτην περιγεννητική περίοδο και ανοσοιστοχημικά δεδομένα του πλακούντα.Ασθενείς - Μέθοδοι: Το ορολογικό και ιολογικό προφίλ 19 βρεφών (ηλικίας 12-15 μηνών) από 19 μητέρες με χρόνια ηπατίτιδα Β και γνωστό ορολογικό και ιολογικό(HBV-DNA, PCR, Amplicor, ROCHE) προφίλ κατά την περιγεννητική περίοδομελετήθηκε προκειμένου να καταγραφούν οι περιπτώσεις αποτυχίας του σχήματοςανοσοπροφύλαξης και να εκτιμηθούν οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου.Ανοσοιστοχημεία τεμαχιδίων πλακούντα για έκφραση των HBsAG και HΒcAG διενεργήθηκεεπίσης (Envision HRP immunohistochemical method).Αποτελέσματα: 15 μητέρες ήταν HBeAG-αρνητικές (12 HBV-DNA-αρνητικέςκαι 3 HBV-DNA θετικές) και 4 HBeAG-θετικές (όλες HBV-DNA θετικές με υψηλόφορτίο) κατά τον τοκετό. Κανένα από τα 15 βρέφη των HBeAG-αρνητικών μητέρωνδεν παρουσίασε αποτυχία ανοσοπροφύλαξης [9 antiHBs (+), 2 antiHBs(+)/antiHBc (+), 4 antiHBs (+)/antiHBc (+)/antiHBe (+)]. Τα βρέφη των 3 HBeAGαρνητικών/HBV-DNA θετικών μητέρων ήταν antiHBs (+)/antiHBc (+)/antiHBe(+) στον 12ο μήνα της ζωής τους. Αποτυχία ανοσοπροφύλαξης και κάθετη μετάδοσητης λοίμωξης παρατηρήθηκε σε 3 από τα 4 (75%) βρέφη HBeAG-θετικώνμητέρων. Ισχυρή έκφραση του HΒcAG παρατηρήθηκε στον πλακούνταόλων των HBeAG-θετικών μητέρων ενώ μόνο σε μία εκ των 3 HBeAG-αρνητικών/HBV-DNA θετικών μητέρων. Έκφραση του HBsAG δεν παρατηρήθηκε σεκανέναν πλακουντιακό ιστό.Συμπεράσματα: Αποτυχία του παρόντος σχήματος ανοσοπροφύλαξης φαίνεταινα αφορά μόνο τα νεογνά των HBeAG-θετικών μητέρων. Η παρουσία ιαιμίαςκατά την περιγεννητική περίοδο στις HBeAG-αρνητικές μητέρες δεν φαίνεται νασυμβάλλει στην αποτυχία του σχήματος ανοσοπροφύλαξης.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):72P196ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ-ΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C ΣΕΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΥΠΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΕΜΕΘΑΔΟΝΗ ΚΑΙ ΒΟΥΠΡΕΝΟΡΦΙΝΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑΔ. Δημητρουλόπουλος 1 , Δ. Κυπραίος 1 , Ε. Πετρουλάκη 2 , Σ. Κόλλια 3 ,Δ. Ξυνόπουλος 1 , Κ. Τσαμακίδης 1 , Σ. Πατσαβέλα 1 , Α. Λούκου 1 ,Α. Φερδερίγου 4 , Δ. Καψάλη 3 , Ε. Παρασκευάς 11Γαστρεντερολογική Κλινική, ΑΟΝΑ « Ο Άγιος Σάββας », 2 ΟΚΑΝΑ, Αθήνα, 3 ΟΚΑ-ΝΑ, Χαλκίδα, 4 Βιοχημικό Τμήμα, ΑΟΝΑ «Ο Άγιος Σάββας»Η ηπατίτιδα C είναι το συχνότερα απαντούμενο λοιμώδες νόσημα στους χρήστες ενδοφλεβίωνναρκωτικών ουσιών.Στην ειδική αυτή πληθυσμιακή ομάδα, η θεραπευτικήαγωγή συνιστάται μόνο εάν οι ασθενείς έχουν απεξαρτηθεί ή αν βρίσκονται σεπρογράμματα απεξάρτησης.Σκοπός: Η σύγκριση των ποσοστών συμμόρφωσης και αποτελεσματικότητας στηναντιϊκή αγωγή δύο ομάδων πασχόντων από HCV λοίμωξη και υπό αγωγή υποκατάστασηςμε μεθαδόνη και βουπρενορφίνη.Ασθενείς - Μέθοδοι: Μελετήθηκαν συνολικά 47 διαδοχικοί ασθενείς οι οποίοι ανάλογαμε το πρόγραμμα υποκατάστασης που ακολουθούσαν χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες.Ομάδα Α: 31 ασθενείς (25Α, 6Θ, εύρος ηλικίας 23-58 έτη, ΜΟ 41,3) σε θεραπείαυποκατάστασης με μεθαδόνη έλαβαν συνδυασμένη αντιϊκή αγωγή με Peg-IFNa-2b+ ριμπαβιρίνη και για χρονικό διάστημα ανάλογο του γονοτύπου του ιού. Γονοτυπικήκατανομή: G1(n=4 /12,9 %), G2(n=4 / 12,9%), G3(n=17 / 54,8%), G4(n=6 / 19,4%).Ομάδα Β: 16 ασθενείς (15Α, 1Θ, εύρος ηλικίας 24-53 έτη, ΜΟ 34,5) σε θεραπεία υποκατάστασηςμε βουπρενορφίνη έλαβαν την αυτή θεραπευτική αγωγή για χρονικό διάστημαανάλογο του ιϊκού γονοτύπου. Γονοτυπική κατανομή: G1(n=4 / 25%), G3(n=8/ 50%), G4(n=4 / 25%). Η μεταθεραπευτική περίοδος παρακολούθησης καθορίσθηκεστις 24 εβδομάδες.Αποτελέσματα: Οι τιμές ALT, AST, γGT, ALP, το ιϊκό φορτίο, η ιστολογική εικόνα και τοσωματικό βάρος δεν παρουσίαζαν σημαντική απόκλιση προθεραπευτικά. Ομάδα Α:25/31 (80,6%) ασθενείς περάτωσαν τη θεραπεία. Εξ αυτών 22 (70,9%) παρακολουθήθηκανγια ακόμη 24 εβδομάδες. Παρατεταμένη ιολογική ανταπόκριση (SVR) παρατηρήθηκεσε 19/22 (86,3%) ασθενείς. Ομάδα Β: 14/16 (87,5%) ασθενείς περάτωσαν τηθεραπεία. ‘Ολοι οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 24 εβδομάδες. SVR παρατηρήθηκεσε 12/14 (85,7 %) ασθενείς.Συμπεράσματα: Η θεραπεία με Peg-IFNa-2b και ριμπαβιρίνη εξασφαλίζει συγκρίσιμαποσοστά SVR σε ασθενείς με χρόνια HCV λοίμωξη είτε αυτοί βρίσκονται σε θεραπείααπεξάρτησης με μεθαδόνη είτε με βουπρενορφίνη. Η βουπρενορφίνη φαίνεταιπως εξασφαλίζει υψηλότερα ποσοστά συμμόρφωσης στην αντιϊκή αγωγή απ’ότιη μεθαδόνη.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):72ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):72