Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP125ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ: ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΑΝΑ-ΚΟΥΦΙΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΘΟΛΟΠΤΥΧΩΣΗΣ. Αντωνίου 1 , Π. Δεληβοριάς 1 , Α. Καλαμπάκας 2 , Γ. Αντωνίου 1 ,Χ. Μακρίδης 11Α’ Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου», 2 ΓαστρεντερολογικόΕργαστήριο Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου»Εισαγωγή: Η εργασία αυτή αποτελεί μια προοπτικά σχεδιασμένη μελέτη 32ασθενών που υποβλήθηκαν σε λαπαροσκοπική θολοπτύχωση κατά Nissenγια την αντιμετώπιση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ). Σκοπόςτης μελέτης ήταν η εκτίμηση του θεραπευτικού αποτελέσματος της μεθόδουστην ένταση των συμπτωμάτων.Υλικό και μέθοδος: Από τους 78 ασθενείς που παραπέμφθηκαν στο ειδικόεξωτερικό ιατρείο με το κλινικό ερώτημα χειρουργικής παρέμβασης, επελέγησαντελικά 32 ασθενείς με σαφή ένδειξη για θολοπτύχωση. Τα κύριαπροεγχειρητικά συμπτώματα περιελάμβαναν αναγωγές (93%), οπισθοστερνικόκαύσος (60%), επιγαστραλγία (47%), αίσθημα γαστρικής πληρότητας(46%), εμέτους (40%), δυσφαγία (27%), συμπτωματολογία από το αναπνευστικό(20%) και αιμορραγία ανώτερου πεπτικού (6%).Αποτελέσματα: Ο μετεγχειρητικός έλεγχος ολοκληρώθηκε στους 30 απότους 32 ασθενείς σε διάστημα 12 μηνών από την επέμβαση. Η αποτελεσματικότηταήταν υψηλή ειδικά στην ανακούφιση από το οπισθοστερνικό καύσοςκαι τη συμπτωματολογία από το αναπνευστικό (100%), ενώ ήταν περιορισμένηστη δυσφαγία. Το σύμπτωμα αυτό αποδράμει πλήρως μόνο στοένα τέταρτο των ασθενών η έντασή του ωστόσο επηρεάστηκε ευνοϊκά σεένα μεγαλύτερο ποσοστό. Οι ανάρροιες απέδραμαν πλήρως στο 86% τωνασθενών. Η περιεγχειρητική νοσηρότητα ήταν ιδιαίτερα χαμηλή (6%).Συμπεράσματα: Αυτή η προοπτικά σχεδιασμένη μελέτη δείχνει τα εξαιρετικάαποτελέσματα της λαπαροσκοπικής θολοπτύχωσης κατά Nissen στηναντιμετώπιση των συμπτωμάτων της χρόνιας γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησηςσε επιλεγμένους ασθενείς.55P126Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΑΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΛΑ-ΣΤΙΚΩΝ ΕΝΔΟΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΚΟΗΘΩΝΣΤΕΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣΔ. Ξυνόπουλος, Δ. Δημητρουλόπουλος, Κ. Τσαμακίδης, Δ. Κυπραίος,Σ. Πατσαβέλλα, Α. Λούκου, Εμ. ΠαρασκευάςΓαστρεντερολογική Κλινική, Α.Ο.Ν.Α «Άγιος Σάββας», ΑθήναΣκοπός: Να μελετηθεί η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της παρηγορητικής θεραπείας ανεγχείρητωνκακοήθων στενώσεων οισοφάγου, με τοποθέτηση αυτοδιατεινόμενων μεταλλικών καιπλαστικών ενδοπροθέσεων (stents).Ασθενείς & Μέθοδοι (I): Κατά το διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου 1999 και Μαΐου 2007 μελετήθηκαν109 ασθενείς (75 ♂, 34 ♀, ηλικίες: 52-101 έτη, μ.ό: 71.2) οι οποίοι έπασχαν από ανεγχείρητηκακοήθη στένωση οισοφάγου.Η αιτιολογία της στένωσης ήταν στην πλειοψηφία ενδοαυλική μάζα από καρκίνο οισοφάγου (88ασθενείς, 47 με αδενο-Ca και 41 με πλακώδες Ca οισοφάγου), ενώ στους υπόλοιπους 21 ασθενείςη στένωση οφειλόταν σε εξωαυλική πίεση λόγω Ca πνεύμονος. Προέχον σύμπτωμα σε όλους τουςασθενείς ήταν η δυσφαγία στις στερεές τροφές, ενώ στο 43% αυτών συνυπήρχε και δυσκαταποσίαστα υγρά. Η εντόπιση της στένωσης ήταν το άνω τριτημόριο του οισοφάγου σε 21 ασθενείς, το μέσοτριτημόριο σε 35 ασθενείς και το κάτω τριτημόριο σε 53 ασθενείς. Σε 25 περιπτώσεις πρωτοπαθούςβλάβης του κατώτερου οισοφάγου, η στένωση καταλάμβανε και την γαστροοισοφαγική συμβολή.Σε 18 ασθενείς παρατηρήθηκε επίσης η παρουσία τραχειοοισοφαγικού συριγγίου.Ασθενείς & Μέθοδοι (II): Συνολικά τοποθετήθηκαν 115 αυτοδιατεινόμενα stents οισοφάγου, 98μεταλλικά (Ultraflex) και 17 πλαστικά (Polyflex).Οι πλαστικές ενδοπροθέσεις προτιμήθηκαν στιςπεριπτώσεις που η στένωση ήταν πλησίον της εισόδου του οισοφάγου. Σε όλους τους ασθενείςχρησιμοποιήθηκαν stents με επικάλυψη, και της τοποθέτησής τους προηγήθηκαν διαστολές μεπλαστικά κηρία τύπου Savary ή με υδροστατικούς διαστολείς τύπου CRE.Αποτελέσματα: Η τοποθέτηση των ενδοπροθέσεων ήταν επιτυχής σε όλους τους ασθενείς. Όλοισιτίσθηκαν με υγρά το 2ο 24ωρο μετά την επέμβαση, ενώ από το 3ο 24ωρο ήταν σε θέση να λάβουνστερεά ή ημιστερεά τροφή. Κατά το διάστημα της παρακολούθησης (follow up),13 ασθενείς(ποσοστό 11.9%) εμφάνισαν δυσφαγία λόγω ενσφήνωσης τροφών, η οποία αντιμετωπίστηκεεπιτυχώς ενδοσκοπικά, ενώ 6 ασθενείς (5.5%) παρουσίασαν υποτροπιάζουσα συμπτωματολογίααπόφραξης 4-16 εβδομάδες μετά την επέμβαση, λόγω ανάπτυξης του όγκου, και αντιμετωπίστηκανμε τοποθέτηση δεύτερης ενδοπρόθεσης.Οι κυριότερες επιπλοκές που παρατηρήθηκαν ήταν οι εξής:1. Μεσοθωρακίτιδα σε 2 ασθενείς (1.8%) η οποία αντιμετωπίστηκε συντηρητικά, με ομαλή έκβαση2. Πλευριτική συλλογή με συνοδό εμπύρετο σε 5 ασθενείς (4.5%)3. Θωρακικό άλγος, κατά το πρώτο 24ωρο, σε 17 ασθενείς (15.5%)4. Αιμορραγία - πτώση Hct σε 6 ασθενείς (5.5%), η οποία στις 2 περιπτώσεις χρειάστηκε μετάγγισηΟ χρόνος επιβίωσης των ασθενών ήταν 4.5-26 μήνες (μ.ό~14 μήνες)Συμπέρασμα: Η τοποθέτηση αυτοδιατεινόμενων μεταλλικών και πλαστικών ενδοπροθέσεων αποτελείμία αποτελεσματική και ιδιαίτερα ασφαλή παρηγορητική θεραπευτική προσέγγιση για τηναντιμετώπιση ανεγχείρητων κακοήθων στενώσεων του οισοφάγου.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):55P127ΕΛΚΟΣ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ ΑΠΟ ΑΜΟΞΥΚΙΛΛΙΝΗ - ΚΛΑΒΟΥΛΑΝΙΚΟ ΟΞΥΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ. ΠΕ-ΡΙΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΣΝ. Σπουρλής 1 , Ν.Α. Ροσόλυμος 1 , Β. Ξηρομερίτου 1 , Σ. Μπάλλας 1 ,Ν. Χρύσανθος 1 , Σ. Σκούρας 1 Χ. Βασιλείου 1 , Μ. Θεοφιλοπούλου 1 ,Γ. Καφίρη 2 , Χ. Ζουμπούλη 2 , Ε. Βάσσου 2 , Κ. Παπαδημητρίου 21Γαστρεντερολογικό Τμήμα, Γεvικό Νοσοκομείο Αθηvώv «Ιπποκράτειο» 2 Χειρουργικήκλινικ, Γεvικό Νοσοκομείο Αθηvώv «Ιπποκράτειο»Εισαγωγή- Σκοπός: Τα έλκη οισοφάγου από αντιβιοτικά π.χ τετρακυκλίνες,αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία αλλά σπανίως απαντώνται στηνκαθ’ ημέρα κλινική πράξη. Οι παράγοντες που συντελούν στην πρόκλησητου έλκους είναι η χημική φύση του φαρμάκου, η διαλυτότητά του και οχρόνος επαφής με τον βλεννογόνο, ενώ η προκαλούμενη βλάβη, οφείλεταιείτε στην όξινη είτε στην αλκαλική είτε στην ουδετέρου pH δράση τουφαρμάκου. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα αναφορά για έλκος οισοφάγου απόαμοξυκιλλίνη- κλαβουλανικό οξύ και αυτός είναι ο σκοπός αυτής της παρουσίασηςως ενός ενδιαφέροντος και σπανίου περιστατικού.Περιγραφή περιπτώσεως: Άνδρας 38 ετών προσήλθε στο νοσοκομείολόγω μελαινών κενώσεων και αίσθησης ζάλης, αδυναμίας. Από τον εργαστηριακόέλεγχο διαπιστώθηκε αιματοκρίτης 29% και αιμοσφαιρίνη 9,5g/dL. Κατά την επείγουσα γαστροσκόπηση παρατηρήθηκε ευμέγεθες έλκοςμε σημεία πρόσφατης αιμορραγίας ακριβώς άνωθεν της καρδιοοισοφαγικήςσυμβολής και μικρή ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη. Ο ασθενήςείχε αναφέρει ότι δεν ελάμβανε μή στερινοειδή αντιφλεγμονώδη, αλλά ένασκεύασμα αμοξυκιλλίνης - κλαβουλανικού οξέος επί πενθήμερο εξ’ αιτίαςλοίμωξης αναπνευστικού, χωρίς λήψη υγρών μετά την κατάποση του δισκίου.Ετέθη σε αντιελκωτική αγωγή και ένα μήνα αργότερα υποβλήθηκεσε νέα γαστροσκόπηση στην οποία διαπιστώθηκε πλήρης επούλωση τουπροαναφερόμενου έλκους.Συμπέρασμα: Το έλκος οισοφάγου μετά από λήψη πενικιλλινούχων αντιβιοτικώνείναι σπάνια αλλά υπαρκτή αιτία αιμορραγίας ανώτερου πεπτικούκαι θα πρέπει να αξιολογείται στην διαφορική διάγνωση μέσα από τολεπτομερές ιστορικό του ασθενούς από τον κλινικό ιατρό ο οποίος αντιμετωπίζειαυτού του είδους τα περιστατικά.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):55P128ΒΡΑΧΥΣ ΟΙΣΟΦΑΓΟΣ BARRETT: ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΑΝ. Σπουρλής 1 , Ν.Α. Ροσόλυμος 1 , Β. Ξηρομερίτου 1 , Ν. Χρύσανθος 1 ,Σ. Μπάλλας 1 , Σ. Σκούρας 1 , Χ. Βασιλείου 1 , Π. Αγγέλη 1 , Χ. Δίκογλου 2 ,Δ. Πρίφτης 2 , Μ. Χαρίρι 2 , Κ. Παπαδημητρίου 21Γαστρεντερολογικό Τμήμα, Γεvικό Νοσοκομείο Αθηvώv «Ιπποκράτειο», 2 ΠαθολογοανατομικόΤμήμα, Γεvικό Νοσοκομείο Αθηvώv «Ιπποκράτειο»Αντικείμενο: Τα ενδοσκοπικά ευρήματα που είναι συμβατά με οισοφάγοBarrett παρατηρούνται συνήθως σε ασθενείς οι οποίοι υποβάλλονται σε γαστροσκόπηση,λόγω μακροχρόνιας συμπτωματολογίας γαστροοισοφαγικήςπαλινδρόμησης. Το επιθήλιο το οποίο χαρακτηρίζει τον οισοφάγο Βarrett είναιμια μορφή ατελούς εντερικής μεταπλασίας που περιλαμβάνει ένα αρκετάμεγάλο εύρος μορφών κυλινδρικών κυττάρων τα οποία είναι δυνατόν ναπαρουσιάζουν γαστρικές εντερικές ή κολονικές παραλλαγές. Σκοπός της μελέτηςείναι να διερευνηθεί σε ποιο βαθμό υπάρχει σύμπτωση των ενδοσκοπικώνκαι ιστολογικών ευρημάτων.Μέθοδοι: 51 ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε γαστροσκόπηση εξ’ αιτίαςσυμπτωματολογίας γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και στους οποίουςπαρατηρήθηκε ενδοσκοπική εικόνα βραχέος οισοφάγου Barrett (γλωσσίδεςεξέρυθρου βλεννογόνου κατωτέρου οισοφάγου μήκους 0,10 Ν.S., ούτε στην διάγνωση Barrett με δυσπλασία (10,3% έναντι 4,5%)x2 = 0,06, p>0,10 Ν.S.Συμπέρασμα: Η ενδοσκοπική εικόνα βραχέος οισοφάγου Barrett επιβεβαιώνεταιιστολογικά μόνο στο 1/3 των περιπτώσεων και εκτός από την επιβεβλημένηλήψη πολλαπλών βιοψιών, θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’όψη τουενδοσκόπου συνυπάρχοντες παράγοντες όπως η παρουσία μικρής ολισθαίνουσαςδιαφραγματοκήλης, οι οποίοι είναι δυνατόν να συντελέσουν στηνενδοσκοπική υπερδιάγνωση της μεταπλασίας Barrett.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):55ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):55