ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP61ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΣΑΛΜΟΝΕΛΛΩΣΗΣ ΣΕ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΜΠΥΡΕΤΗ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑΓ. Χατζής, Β. Μαυροματίδης, Φ. Πάνου, Φ. Ρεζουδη, Μ. Κάντζιου,Γ. Λακασας, Ε. ΚαμπυλακηΒ’ Παθολογικό Τμήμα - Μικροβιολογικό Εργαστήριο - Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «ΟAγιος Δημήτριος»Εισαγωγή: Η οξεία γαστρεντερίτιδα από σαλμονέλες είναι ένα σύνδρομο,που εμφανίζεται αιφνίδια έναρξη και εικόνα οξείας κοιλίας, και αν δεναντιμετωπιστεί επαρκώς, με ενυδάτωση και ηλεκτρολύτες, έχει αμφίβοληπρόγνωση.Σκοπός: Η ανεύρεση του επιπολασμού της γαστρεντερίτιδας από σαλμονέλλεςσε νοσηλευόμενους ασθενείς και η επίπτωση αυτής στη νοσηλείακαι την αποθεραπεία τους Μέθοδος - υλικό: Μελετήθηκαν 55 ασθενείς(30άνδρες - 25 γυναίκες), που νοσηλεύθηκαν τα έτη 2005 - 2006 σε παθολογικότμήμα με κλινική εικόνα εμπύρετου γαστρεντερίτιδας. Ο μ.ο. ηλικίαςήταν τα 53,82 έτη (εύρος 17 - 77).Οι ασθενείς αντιμετωπίσθηκαν αρχικά μεχορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών και υποβληθηκαν σε πλήρη εργαστηριακόςέλεγχος και καλλιέργεια παθολογικού υλικού (κόπρανα).Αποτελέσματα: Σε 9 ασθενείς βρέθηκε στην καλλιέργεια Salmonella, μεκυρίαρχο το στέλεχος SP (παράτυφος). Οι ασθενείς αυτοί παρουσίασανυψηλότερη πυρετική κίνηση σε σχέση με τον μέσο όρο (μ.ο. πυρετού 38,2C έναντι 37,1 C) και μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας σε σχέση με τους υπόλοιπουςνοσηλευόμενους (5,8 ημέρες έναντι 3,2 ημερών). Η πλειονότηταεξ΄ αυτών (5) τέθηκε σε αγωγή με αμπικιλλίνη από την ημέρα της διάγνωσηςλόγω της σοβαρότητας της καταστασής τους εικόνας και της ηλικίαςαυτών (>65 έτη).Συμπεράσματα: 1. Η γαστρεντερίτιδα από σαλμονέλλα είναι μια σοβαρήκατάσταση, που αυξάνει τον χρόνο νοσηλείας των ασθενών. 2. Σε ηλικιωμένουςασθενείς προτιμούμε να χορηγούμε αντιμικροβιακή θεραπεία,λόγω της βαρύτερης κλινικής εικόνας.39P62ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΜΕΤΑ ΚΟΛΕΚΤΟΜΗ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥΒ. Ξουργιάς, Ε. Λιάκου, Π. Λαφογιάννης, Γ. Κτενάς, Β. Αρβανίτη,Ε. ΜυλωνάκουΓαστρεντερολογικό Τμήμα, ΓΝΠ «Τζάνειο»Εισαγωγή: Η ενδοσκοπική επιτήρηση με κολονοσκόπηση χρησιμοποιείταιγια την παρακολούθηση μετά την κολεκτομή ασθενών με καρκίνο παχέοςεντέρου (ΚΠΕ).Υλικό και Μέθοδοι: Να καταγραφούν τα ενδοσκοπικά ευρήματα, κατά τηνπαρακολούθηση ασθενών, μετά την προηγηθείσα κολεκτομή για ΚΠΕ.Μελετήθηκαν 96 ασθενείς (52Α - 44 Γ) με ΜΟ ηλικίας 67,78±11,7 έτη (33-89 έτη). Μελετήθηκαν ασθενείς με αρνητική ολική κολονοσκόπηση πριν τοχειρουργείο ή 6 μήνες μετά. Η πρώτη κολονοσκόπηση έγινε 1 χρόνο μετάτην κολεκτομή και επαναλαμβανόταν ετήσια ή όταν υπήρχαν συμπτώματα.Εκτός από τα ενδοσκοπικά ευρήματα καταγράφηκαν στοιχεία όπως ηθέση, το μέγεθος η απόσταση από την αναστόμωση και η ιστολογία. Μετάχρονοςθεωρήθηκε ο καρκίνος που εμφανιζόταν τουλάχιστον 12 μήνεςμετά την κολεκτομή ή με προηγούμενη αρνητική κολονοσκόπηση και σεδιαφορετικό σημείο από την αναστόμωση. Σε κάθε πολύποδα που βρισκότανγινόταν πολυπεκτομή για αποστολή για ιστολογική.Αποτελέσματα: Αριστερή ημικολεκτομή (ΑΗ) ήταν η κύρια επέμβαση 48(50%)και ακολουθούσε η δεξιά, ημικολεκτομή (ΔΗ) 25 (26%). Καρκίνοςβρέθηκε σε 13 (13,5%) σε 9 (9,3%) αναστομωτικός και σε 4 (4,1%) μετάχρονος.ΑΗ ήταν η επέμβαση για αναστομωτικό 7 (77,8%) και μετάχρονο2 (50%) καρκίνο. Οι αναστομωτικοί 8 (88,9%) διαπιστώθηκαν κυρίως μεταξύ12-18 μηνών ενώ οι μετάχρονοι 3 (75%) μεταξύ 23και 36 μηνών. Πολύποδεςβρέθηκαν σε 41 (42,7%). Οι περισσότεροι 20 (48,8%) βρέθηκανσε ΑΗ, κυρίως 33 (80,5%) σε απόσταση > των 5 εκ. από την αναστόμωσημε μέγεθος < 1εκ σε 36 (87,8%).Συμπεράσματα:1. Καρκίνος βρέθηκε σε 13,5% συνολικά κατά την παρακολούθηση.2. Βρέθηκε αναστομωτικός σε 9,3% 18 περίπου μήνες και μετάχρονος σε4.15 28 μήνες μετά την κολεκτομή.3. Πολύποδες βρέθηκαν στο 42,7% των ασθενών.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):39P63ΠΟΛΥΠΟΔΕΚΤΟΜΗ ΠΟΛΥΠΟΔΩΝ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΜΕ ΑΝΑ-ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΟΥΓ. Κουκλάκης, Π. Ζέζος, Ν. Λυραντζόπουλος, Ε. Ευφραιμίδου,Κ. Ρωμανίδης, Ι. Μόσχος, Ε. Χαλκίδου, Κ. ΜανωλάςΕνδοσκοπικό Εργαστήριο/ ΑΠΧΚ ΓΠΝΑΣκοπός: Οι μεγάλοι πολύποδες του παχέος εντέρου παρουσιάζουν βαθμόδυσκολίας κατά την αφαίρεση τους από τον ενδοσκόπο, διότι παρουσιάζουναυξημένο κίνδυνο επιπλοκών κατά την διάρκεια της εκτομής τους,απαιτούν πολύ μεγαλύτερο χρόνο και τεχνικά πολλές φορές είναι δύσκοληη αφαίρεση τους. Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες δυσκολίαςστην αφαίρεση τους είναι η εντόπιση τους που καθιστά δύσκολη τηνενδοσκοπική προσέγγιση τους. Εκτιμήθηκε η σημασία της αναστροφήςτου χρησιμοποιουμένου ενδοσκοπίου (κολονοσκόπιο, γαστοσκόπιο) στηναφαίρεση άμισχων πολυπόδων εγγύτερα του ορθού.Μέθοδος: Στο ενδοσκοπικό εργαστήριο του ΓΠΝΑ αφαιρέθηκαν το χρονικόδιάστημα τον τελευταίων δύο ετών 847 πολύποδες παχέος εντέρου διαφόρωνμεγεθών. Έγινε καταγραφή της συχνότητας για την οποία χρειάστηκενα γίνει αναστροφή του χρησιμοποιούμενου οργάνου για την αφαίρεση 43άμισχων πολυπόδων μεγέθους πάνω από 3εκ που εντοπίζονταν εγγύτερατου ορθού. Οι 31 πολύποδες είχαν ως εντόπιση το σιγμοειδές και αφαιρέθηκανπλήρως, οι 19 εξ αυτών αφαιρέθηκαν με την χρήση γαστροσκοπίου,η αναστροφή του οποίου ήταν πολύ ευκολότερη για την συγκεκριμένη περιοχή.Οι υπόλοιποι εντοπίζονταν στο κατιόν και αφαιρέθηκαν επίσης πλήρως.Δεν αντιμετωπίσαμε επιπλοκές σε καμμιά περίπτωση.Συμπέρασμα: Η αναστροφή του ενδοσκοπίου αποτελεί μια σημαντικήπρόσθετη τεχνική για την ασφαλή αφαίρεση μεγάλων άμισχων πολυπόδωνεγγύτερα του ορθού. Η προσέγγιση του πλύποδα καθίσταται ευκολότερηκαι η εκτομή ασφαλέστερη.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):39P64Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΝΤΕΡΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΝΟΣΚΟ-ΠΗΣΗ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣΝ. Βιάζης, Ι. Βλαχογιαννάκος, Κ. Μάρκογλου, Μ. Ροδιάς, Έ. Κομνηνού,Α. Κεγιόγλου, Δ.Γ. ΚαραμανώληςΒ’ Γαστρεντερολογικό Τμήμα, Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός»Εισαγωγή: Η διενέργεια κολονοσκόπησης σε ηλικιωμένους ασθενείς είναισυχνά προβληματική κυρίως λόγω κακής ενερικής προετοιμασίας, αλλά καιδυσανεξίας των συγκεκριμένων ασθενών. Με δεδομένη τη γήρανση τουπληθυσμού, όλο και περισσότεροι ηλικιωμένα άτομα προσέρχονται για κολονοσκόπησηστα Γαστρεντερολογικά τμήματα και ιατρεία.Υλικό και Μέθοδοι: Έγινε αναδρομική ανασκόπηση των δεδομένων όλωντων ασθενών που υποβλήθηκαν σε κολονοσκόπηση στο Τμήμα μας, κατάτη διάρκεια του τελευταίου έτους, προκειμένου να εκτιμηθεί το ποσοστόεπιτυχούς (ολικής) κολονοσκόπησης σε ασθενείς ηλικίας > 75 ετών, καθώςκαι ο λόγος μη ολοκλήρωσης της εξέτασης. Οι ασθενείς είχαν λάβει προετοιμασίαμε 4L polyethylene glycol (PEG), με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου ησυγκεκριμένη προετοιμασία δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί.Αποτελέσματα: Τον τελευταίο χρόνο στο Τμήμα μας πραγματοποιήθηκαν1981 κολονοσκοπήσεις. Από τις κολονοσκοπήσεις αυτές, 1561 πραγματοποιήθηκανσε ασθενείς < 75 ετών και 420 σε ασθενείς > 75 ετών. Το ποσοστόολικής κολονοσκόπησης για τους ασθενείς κάτω των 75 ήταν 98.2%,ενώ για τους ασθενείς πάνω από 75 ήταν 79.3% (p 75 ετώνείναι συχνά ανεπιτυχής, κυρίως λόγω ατελούς προετοιμασίας και δευτερευόντωςλόγω δυσανεξίας. Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για την ανάδειξητης ενδεδειγμένης εντερικής προετοιμασίας, η οποία και θα μπορούσενα αυξήσει το ποσοστό ολικής κολονοσκόπησης στην υποομάδααυτών των ασθενών.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):39ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):39
4027 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣP65ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΜΕΗ ΧΩΡΙΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣΒ. Πενόπουλος 2 , A. Aυγερινός 1 , Κ. Μυστακίδης 1 , Α. Ηλίας 1 ,Δ. Καπετάνος 1 , Θ. Μάρης 1 , Π. Ξιάρχος 1 , K. Πιστεύου 1 ,Γ. Χριστιανόπουλος 2 , Γ. Κοκοζίδης 1 , Γ. Κητής 1Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου» Β΄ Χειρουργική ΓΝΘ «Γ.Παπανικολάου»Εισαγωγή: Τυχαιοποιημένες μελέτες υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητατης προεγχειρητικής ακτινοθεραπείας στον καρκίνο του ορθού. Σκοπόςτης μελέτης είναι η αξιολόγηση της προεγχειρητικής ακτινοθεραπείαςσε ασθενείς ενός μόνο κέντρου για μια περίοδο 10 ετών.Ασθενείς-Μέθοδοι: Την περίοδο 1995-2000 150 διαδοχικοί ασθενείς μεκαρκίνο του ορθού σταδίου B και C ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες, να λάβουνπροεγχειρητική Α/θεραπεία (Ομάδα I) ή όχι (ομάδα ΙΙ). Εβδομήνταπέντεασθενείς έλαβαν Α/θεραπεία 2500 cGY/5 και σε 7 ημέρες υποβλήθηκανσε επιτυχή σφιγτηροσωστική επέμβαση. Οι ασθενείς και των δύοομάδων έλαβαν μετεγχειρητική χημειοθεραπεία. Συγκρίθηκαν οι δύο ομάδεςόσον αφορά το διάστημα ελεύθερο νόσου, την τοπική υποτροπή, τιςμεταστάσεις και την 5ετή επιβίωση.Αποτελέσματα: Το διάστημα ελεύθερο νόσου ήταν σημαντικά μεγαλύτεροστην Ομάδα Ι (p2 εκ.Υλικό-μέθοδοι: Έξι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ενδοσκοπική αφαίρεση λιπώματος.Κάθε λίπωμα υπεγέρθηκε με υποβλεννογόνια έγχυση 10-20 ml διαλύματος αδρεναλίνης1:10000 και ακολούθως αφαιρέθηκε με τη χρήση εξάγωνου πολυποτόμου(Olympus, Tokyo, Japan) και διαθερμίας μονοπολικού ρεύματος.Αποτελέσματα: Τα χαρακτηριστικά των ασθενών και των επεμβάσεων φαίνονταιστον πίνακα 1. Σε όλους τους ασθενείς η αφαίρεση ήταν πλήρης πλην ενός στον οποίοη εκτομή δεν κατέστη δυνατή παρόλη τη χορήγηση μεγάλης ποσότητας ρεύματος.Δε σημειώθηκαν επιπλοκές. Όλοι οι ασθενείς στους οποίους η αφαίρεση ήταν επιτυχήςπήραν εξιτήριο μια ώρα μετά την εκτομή. Στον 6ο ασθενή, προτείναμε 24ωρηπαρακολούθηση η οποία ήταν χωρίς συμβάματα. Την 12η ημέρα, ο ίδιος ασθενήςπροσήλθε αναφέροντας αυτόματη αποβολή του λιπώματος, διαμέτρου 4,5x4 εκ, μετα κόπρανα. Στην παρακολούθηση μετά 1 έτος, όλοι οι ασθενείς ήταν καλά χωρίςυπολειμματική βλάβη ή υποτροπή στο σημείο της αφαίρεσης.Συμπέρασμα: Η ενδοσκοπική αφαίρεση λιπωμάτων είναι εφικτή και ασφαλής μέθοδοςεκτομής εφόσον γίνεται σε κέντρα με εμπειρία.Πίνακας 1. Χαρακτηριστικά των ασθενών και των επεμβάσεων.Ασθενείς Διαστάσεις λιπώματοςΜίσχος (μήκος x Κλινική εικόνα Τεχνική Έκβαση Επιπλοκές(cm) διάμετρος) (cm)Περίπτωση 1 2.3 x 2.5 Άμισχος Απώλεια αίματος Υποβλεννογόνια έγχυση και πολυπεκτομή επιτυχής Όχι ΝαιΠερίπτωση 2 4.0 x 2.5 1.0 x 0.5 Απώλεια αίματος Υποβλεννογόνια έγχυση και πολυπεκτομή επιτυχής Όχι ΝαιΠερίπτωση 3 2.5 x 2.5 1.5 x 1.0 εντερορραγία Υποβλεννογόνια έγχυση και πολυπεκτομή επιτυχής Όχι ΝαιΠερίπτωση 4 2.7 x 2.5 Άμισχος Απώλεια αίματος Υποβλεννογόνια έγχυση και πολυπεκτομή επιτυχής Όχι ΝαιΠερίπτωση 5 3.5 x 2.8 Άμισχος Άτυπη κοιλιαλγία Υποβλεννογόνια έγχυση και πολυπεκτομή επιτυχής Όχι ΝαιΠερίπτωση 6 4.4 x 4.0 1.0 x 2.0 εγκολεασμός Υποβλεννογόνια έγχυση και πολυπεκτομή Αποτυχία Όχι ΝαιαφαίρεσηςΎφεση συμπτωμάτωνANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):40ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):40