Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP45ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΪΚΟΙ ΟΓΚΟΙ Ή ΑΝΕΥΡΥΣΜΑ ΚΟΙΛΙΑΚΗΣ ΑΟΡΤΗΣ;Η ΔΙΑΦΟΡΟΔΙΑΓΝΩΣΗΜ. Πιάγκου, Ε. Παναγούλη, Α. Τσαρακλής, Γ. ΠιάγκοςΕργαστήριο Περιγραφικής Ανατομικής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου ΑθηνώνΟι ενδοπεριτοναϊκοί όγκοι και το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής αποτελούνδύο κλινικές οντότητες οι οποίες παρουσιάζουν συναφή συμπτώματα καισημεία, αλλά διαφορετική προσέγγιση και αντιμετώπιση. Στην παρούσα εργασίαγίνεται αναφορά των βασικών σημείων των δύο νοσολογικών οντοτήτωνκαι της διαφοροδιάγνωσής τους.Υλικό και μέθοδος: Η παρούσα μελέτη στηρίζεται στην ανασκόπηση τηςελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας.Αποτελέσματα: Οι κυριότεροι ενδοπεριτοναϊκοί όγκοι οι οποίοι θα πρέπεινα διαφοροδιαγνωστούν από το ΑΚΑ είναι ο καρκίνος του στομάχου και τουπαγκρέατος. Η κλινική εικόνα του καρκίνου του στομάχου περιλαμβάνειαίσθημα βάρους, ανορεξία (σε ορισμένα είδη τροφής), ψηλαφητή επιγαστρικήμάζα, απώλεια βάρους, έμετο, δυσφαγία και αιμοραγία. Στον καρκίνοτου παγκρέατος ο ασθενής θα παραπονεθεί για ακαθόριστες επιγαστρικέςενοχλήσεις, πόνο που αντανακλά στην οσφύ, ανορεξία και απώλειαβάρους, ενώ συχνός είναι και ο ίκτερος και η παρουσία σκληρής ψηλαφητήςεπιγαστρικής μάζας. Στο ΑΚΑ, τις περισσότερες φορές απουσιάζουν τασυμπτώματα. Εάν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά ποικίλουν και εξαρτώνταιαπό το μέγεθος και το κλινικό στάδιο. Μπορεί να παρουσιαστεί: ψηλαφητήεπιγαστρική μάζα, κοιλιακό άλγος (κωλικοειδές, συνεχές ή διαλείπων),συμπτώματα από το γαστρεντερικό (διάρροιες, έμετοι και μετεωρισμός),ριζιτιδική συνδρομή (λόγω πίεσης γειτονικών νεύρων), επιπλοκές στα περιφερικάαγγεία (διαλείπουσα χωλότητα ή οξεία ισχαιμία των άκρων καιπεριφερικές εμβολές).Συμπεράσματα: Στη διαφοροδιάγνωση των παραπάνω παθήσεων πολύτιμοιαρωγοί είναι η αξονική και μαγνητική τομογραφία, η αγγειογραφία,το υπερηχογράφημα, η γαστροσκόπηση και η δυναμική CT παγκρεατογραφία.35P46ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΔΟΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥ-ΘΙΕΣ ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΧΥΣΗΣΤ. Γερούκης, Α. Παπαχριστοδούλου, Κ. Αναστασιάδου, Α. Πετρίδης,Β. Καλπακίδης, Π. ΠαλλάδαςΑκτινολογικό Τμήμα, Τμήμα Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου Γ.Ν.Θ. «Γ.Παπανικολάου»Εισαγωγή: Ο προσδιορισμός του χαρακτήρα των ενδοκοιλιακών βλαβώνκαθορίζει την μετέπειτα αντιμετώπιση του ασθενούς.Σκοπός: Η εκτίμηση της χρησιμότητας των ακολουθιών διάχυσης (DWI)του μαγνητικού συντονισμού (ΜΣ) και του υπολογισμού του συντελεστήμοριακής διάχυσης (ADC) στην διερεύνηση διαφόρου τύπου (με ιστολογικήεπιβεβαίωση) βλαβών κοιλίας.Υλικό και μέθοδος: Εξετάσαμε, με συμβατικές ακολουθίες ΜΣ καθώς καιμε DWI και μέτρηση του ADC, 56 ασθενείς με βλάβες σε ενδοκοιλιακά όργανα(ήπαρ 24, πάγκρεας 2, νεφρός 4, επινεφρίδια 7, παχύ έντερο 8, ωοθήκες3, ουροδόχος κύστη 1, περιτόναιο 3 ασθενείς).Αποτελέσματα: Η μέση τιμή του ADC ήταν: ήπαρ 1,47 (x 10-3 mm2 sec-1),σπλήνας 1,23, νεφροί 2,25, επινεφρίδια 1,85, πάγκρεας 1,71. Οι τιμές τουADC στο ήπαρ δεν παρουσίασαν σημαντική διαφορά σε 4 ΗΚΚ και 10 μεταστατικέςεστίες (1,47). Η μέση τιμή του ADC σε τρεις ασθενείς με στρωματικόόγκο ήταν 1,45 – 1,74, σε τέσσερις ασθενείς με υποτροπή όγκου παχέοςεντέρου 1,13, σε έναν με όγκο παγκρέατος 1,45 και έναν με μεταστατικέςεστίες επινεφριδίων 1,32 (δεν παρατηρήθηκε αξιοσημείωτη διαφορά από5 αδενώματα – 1,31). Η μέση τιμή του ADC στις κακοήθεις βλάβες ήταν σεόλες τις περιπτώσεις χαμηλότερη σε σχέση με τις καλοήθεις βλάβες.Συμπέρασμα: Η εκτίμηση του ADC στα ενδοκοιλιακά όργανα και βλάβεςμπορεί να προσφέρει επιπρόσθετες πληροφορίες (σε συνδυασμό με τιςυπόλοιπες διαθέσιμες ακολουθίες και τεχνικές) στον επιτυχή χαρακτηρισμότων κακοήθων βλαβών διαφόρων ενδοκοιλιακών οργάνων. Η τεχνικήαυτή, εφόσον υπάρχει η εμπειρία, έχει τη δυνατότητα εφαρμογής στηνκαθημερινή κλινική πράξη.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):35P47ΜΕΣΟΘΗΛΙΩΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΟΝΑΙΟΥ, ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΑΙΤΙΟ ΜΗ ΑΙ-ΜΟΡΡΑΓΙΚΟΥ ΑΣΚΙΤΗΤ. Παπαβασιλείου, Μ. Δουλαπτσή 1 , Ε. Γιωργάκης 1 , Β. Κινούς 1 ,Ε. Αντώνογλου 1 , Τ. Πετρωνιάτης 1 , Ε. Σερασκέρη 1 , Σ. Αφαντενού 1 ,Ε. Σπάρταλης 1 , Γ. Μυλωνάκης 1 , Ν. Παπαντωνίου 2 , Μ. Πολίτου 31Α’ Χειρουργική Κλινική, 2 Γαστρεντερολογικό Τμήμα, 3 Παθολογοανατομικό Εργαστήριο,Α’ Χειρουργικό Τμήμα Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «Ανδρέας Παπανδρέου»Σκοπός: Σκοπός της εργασίας είναι να δείξει ότι το μεσοθηλίωμα του περιτοναίου είναι ένασπάνιο αίτιο μη αιμορραγικού ασκιτικού υγρού.Ανάλυση Περιστατικού: Ένας ασθενής ηλικίας 55 ετών εισήχθη στην παθολογική κλινική τουνοσοκομείου για διερεύνηση κοιλιακού άλγους, απώλειας βάρους και αύξησης του μεγέθουςτης κοιλίας του. Η κλινική εξέταση και οι παρακλινικές εξετάσεις (γαστροσκόπηση, κολονοσκόπηση,εντεροσκόπηση του λεπτού εντέρου με κάψουλα, αξονική τομογραφία θώρακος καικοιλίας, εργαστηριακός έλεγχος, Mantoux test) εκτός της παρουσίας του ασκίτου, ήταν χωρίςιδιαιτερότητες. Έγινε παρακέντηση του υγρού, όπου και αφαιρέθησαν 5L μη αιμορραγικούασκιτικού υγρού. Ο βιοχημικός έλεγχος του ασκιτικού υγρού έδειξε εξιδρωματικά χαρακτηριστικά.Η κυτταρολογική εξέταση έδειξε πολυμορφοπύρηνα μεσοθηλιακά κύτταρα. Στοιχείακακοηθείας στο εξετασθέν υλικό δεν παρατηρήθηκαν. Ο ασθενής εξήλθε του νοσοκομείου σεσχετικά καλή κλινική κατάσταση. Ακολούθησαν σε χρονικό διάστημα 2 μηνών άλλες 2 επανεισαγωγέςτου ασθενούς στην παθολογική κλινική όπου έγιναν 3 παρακεντήσεις του ασκιτικούυγρού των οποίων η κυτταρολογική εξέταση ήταν αρνητική για κακοήθεια. Η διενεργηθείσακατά την τελευταία παραμονή του αρρώστου στην παθολογική κλινική αξονική τομογραφίαθώρακος και κοιλίας έδειξε μεγάλη περιτοναϊκή συλλογή καθώς και αλλοιώσεις στην περιοχήτου περιτοναίου που θα αντιστοιχούσαν σε περιτοναϊκές εμφυτεύσεις. Ακολούθησε η παραπομπήτου ασθενούς στην χειρουργική κλινική για ερευνητική λαπαροτομία.Αποτέλεσμα: Η προσπέλαση στην κοιλιακή χώρα ήταν πολύ δύσκολη. Το μείζον επίπλουνήταν καθηλωμένο στο κοιλιακό τοίχωμα και παρουσίαζε μικροοζώδεις αλλοιώσεις. Τις ίδιεςμικροοζώδεις αλλοιώσεις παρουσίαζε το περιτόναιο του κοιλιακού τοιχώματος. Έγινε αναρρόφηση8L ασκιτικού υγρού. Μεταξύ των ελίκων του λεπτού εντέρου και υποδιαφραγματικάπαρατηρήθησαν ινώδη στοιχεία χαρακτηριστικά ύπαρξης παλαιάς περιτονίτιδας. Η διερεύνησητου λεπτού εντέρου καθ’όλο του το μήκος ήταν αδύνατη. Έγιναν βιοψίες από το περιτόναιοκαι το μείζον επίπλουν καθώς και εξέταση του ασκιτικού υγρού για παθογόνα μικρόβιακαι βάκιλο Koch. Από τις βιοψίες του περιτοναίου και του μείζονος επιπλόου διαπιστώθηκεκακόηθες μεσοθηλίωμα. Στην καλλιέργεια του ασκιτικού υγρού αναπτύχθηκε πολυανθεκτικόςσταφυλόκοκκος, προερχόμενος πιθανόν από τις προηγηθείσες παρακεντήσεις. Η μετεγχειρητικήπορεία του ασθενούς ήταν ομαλή.Συμπέρασμα: Επί χρόνιας παρουσίας μη αιμορραγικού ασκιτικού υγρού αγνώστου αιτιολογίαςπρέπει να υπεισέρχονται στην διαφορική διάγνωση και οι όγκοι του περιτοναίου. Επί αρνητικήςκυτταρολογικής εξέτασης του περιτοναϊκού υγρού ενδείκνυται η λαπαροσκόπηση ήη λαπαροτομία για τη διενέργεια βιοψιών προς επιβεβαίωση της διάγνωσης.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):35P48Συμπτωματα ανωτερου πεπτικου σε ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡηΣΤΕΣ ΜηστεροειδΩΝαντιφλεγμονωδΩΝ (μσαφ) ΚΑΙ/Η ασπιρινηΣΓ. Παπαθεοδωρίδης¹, Β. Βασκαντήρας2, Γ. Δάσκος²,Α. Χριστοδουλοπούλου²1Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, ²AstraZeneca ΑΕ, Αθήνα, ΕλλάδαΥπόβαθρο/Σκοπός: Η λήψη ΜΣΑΦ/Ασπιρίνης είναι σημαντικός παράγονταςγια ανάπτυξη συμπτωμάτων ανώτερου πεπτικού. Σκοπός της μελέτης ήταν νακαταγράψει το είδος και τη συχνότητα των συμπτωμάτων ανώτερου πεπτικού(ΓΟΠΝ/Δυσπεψίας) σε χρήστες ΜΣΑΦ/Ασπιρίνης καθώς και την κλινική πρακτικήσχετικά με τη γαστροπροστασία τους.Μέθοδοι: Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 1604 χρήστες ΜΣΑΦ/Ασπιρίνης (Α/Γ:743/861, ηλικία 58,37±13,1, BMI 27,5±3,7 Kg/m 2 ) που επισκέφθηκαν 189 ιατρούςπρωτοβάθμιας περίθαλψης. Μέσω προτυπωμένου ερωτηματολογίου καταγράφηκανδημογραφικά στοιχεία, ιατρικό ιστορικό, στοιχεία για τη λήψη ΜΣΑΦ/Ασπιρίνης,καθώς και η συχνότητα-βαρύτητα των συμπτωμάτων ΓΟΠΝ/Δυσπεψίας.Αποτέλεσματα: Οι κυριότεροι λόγοι χρήσης ΜΣΑΦ/Ασπιρίνης ήταν οσφυαλγία/ραχιαλγία(16,7%), οστεοαρθρίτιδα (14,5%) και στεφανιαία νόσος (8,9%).Συμπτώματα ανώτερου πεπτικού (ΓΟΠΝ/Δυσπεψίας) για ≥2 ημέρες/εβδομάδαανέφεραν 71,7% των 1604 ατόμων. Ειδικότερα, συμπτώματα ΓΟΠΝ ανέφεραν57,3% και δυσπεψίας 54,8%, ενώ ταυτόχρονα συμπτώματα ΓΟΠΝ και δυσπεψίαςανέφεραν 40,3% των συμμετεχόντων. Γαστροπροστασία ελάμβαναν 78,8%των 1604 χρηστών ΜΣΑΦ/ασπιρίνης (PPIs: 75,8%, H 2-ανταγωνιστές: 20,2%, Αντιόξινα:8,2%). Συμπτώματα ανώτερου πεπτικού για ≥2 ημέρες/εβδομάδα ανέφεραν70,5% των χρηστών ΜΣΑΦ/Ασπιρίνης που ελάμβαναν γαστροπροστασίαέναντι 76,8% εκείνων χωρίς γαστροπροστασία (P