ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP109ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕ-ΝΗΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗΣ ΝΕΚΡΩΣΗΣΓ. I. Παπαχρήστου 1,2 , N. Takahashi 2 , Η. Σκοτινιώτης 3 , M. G. Sarr 2 ,Δ. Παπαχρήστου 1 , T.H. Baron 21Πανεπιστήμιο Pittsburgh, PA, USA, 2 Κλινική Mayo, Rochester, MN, USA, 3 ΝοσοκομείοΥγεία, ΑθήναΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ51P110ΥΠΕΡΗΧΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΛΟΛΙΘΙΑΣΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΤΗΝΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ (ΟΠ). Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘ-ΜΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΔ. Μπαρμπέρης 1 , Ν. Γιουρτούμας 1 , Η. Νταίβις 1 , Ι. Σταυρόπουλος 1 ,Σ. Γεωργίου 1 , Ν. Ξυδιά 1 , Ν. Γεωργόπουλος 2 , Μ. Μιχαήλ 2 , Σ. Τσιμικλής 1 ,Ε. Ζαμπέλη 31Α και Β Παθολογική Κλινική, 2 Ακτινολογικό Τμήμα, 3 Γαστρεντερολογικό ΤμήμαΓ.Ν. ΚαλαμάταςΕισαγωγή: Η χολολιθίαση και η κατάχρηση αιθυλικής αλκοόλης αποτελούν τασυχνότερα αίτια οξείας παγκρεατίτιδας(ΟΠ). Το υπερηχογράφημα είναι μία απλή,ασφαλής και φθηνή εξέταση για τη διάγνωση της χολολιθιασικής νόσου.Σκοπός: Η καταγραφή της εμπειρίας μας από τη χρήση των υπερήχων για τονκαθορισμό της αιτίας της ΟΠ.Υλικό και Μέθοδοι: Μελετήθηκαν προοπτικά 27 περιπτώσεις ΟΠ, που νοσηλεύτηκανστις Παθολογικές κλινικές στη διάρκεια ενός τριμήνου(2/07-5/07). Οιασθενείς υποβλήθηκαν σε υπερηχογράφημα κοιλίας κατά την εισαγωγή τους. Επίισχυρής υποψίας χολολιθιασικής αιτιολογίας και αρνητικού υπερηχογραφικούελέγχου, διενεργήθηκε μαγνητική χολαγγειοπαγκρεατογραφία (MRCP).Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 68,91 (εύρος 43-86 έτη). 16 ασθενείςήταν άνδρες (59,25%). 22/27 ασθενείς είχαν εργαστηριακές και κλινικές ενδείξειςχολολιθιασικής νόσου. Σε 16/22 (72,72%) το υπερηχογράφημα επιβεβαίωσεμικρολιθίαση ή/και χολική λάσπη. Σε 6 (27,27%) περιπτώσεις ήταν αρνητικόή ανέδειξε διάταση του χοληδόχου πόρου και διενεργήθηκε MRCP. Η μαγνητικήτομογραφία διαπίστωσε ανατομική παραλλαγή του χοληφόρου δένδρουσε 1 ασθενή και χοληδοχολιθίαση σε έναν άλλο (2/21, 9,52%). Στις υπόλοιπες4 περιπτώσεις η MRCP ήταν αρνητική. Συνολικά σε 20/22 (90,90%) ασθενείς τουπερηχογράφημα έθεσε τη διάγνωση ή ήταν σύμφωνο με τα ευρήματα της μαγνητικήςτομογραφίας.Συμπεράσματα: Το συνηθέστερο αίτιο της ΟΠ στη σειρά μας ήταν η χολολιθίαση.Παρότι το υπερηχογράφημα είναι υποκειμενική εξέταση, καθόρισε εγκαίρωςκαι με ακρίβεια τη διάγνωση στην πλειοψηφία των ασθενών μας. Αυτό συνάδειμε τα διεθνή δεδομένα, βάση των οποίων οι υπέρηχοι είναι η ιδανική εξέτασηγια την διάγνωση της χολολιθίασης. Η μαγνητική τομογραφία κατέστη αναγκαίασε λίγες περιπτώσεις και ανέδειξε παθολογία των χοληφόρων σε πολύ μικρόποσοστό ασθενών.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):51P111KΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ - Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕ-ΣΜΑΤΑ ΜΑΣΑ. Κατσουράκης, Μ. Καραβαλάκη, Ε. Ξανθοπούλου, Ε. Μπερόβαλη,Χ. Μίρελης, Ε. ΧατζηθεόκλητοςΧειρουργικό Τμήμα Γ.Ν.Θ. «Ο Aγιος Δημήτριος»Σκοπός της εργασίας: Ο καρκίνος του παγκρέατος αποτελεί την 5η αιτίαθανάτου που οφείλεται σε κακοήθεια του πεπτικού συστήματος στο Δυτικόκόσμο. Το ποσοστό 5-ετούς επιβίωσης είναι λιγότερο από 7% μετάαπό χειρουργική επέμβαση, η οποία αποτελεί και τη θεραπευτική μέθοδοεκλογής.Υλικά και μέθοδοι: Από τον Ιανουάριο 2004 έως τον Ιούνιο 2007 νοσηλεύτηκαν90 ασθενείς με διαγνωσμένο καρκίνο του παγκρέατος. Πραγματοποιήθηκεhigh quality CT, ECHO και λαπαροσκόπηση για τη σταδιοποίησηκαθώς και την εξαιρεσιμότητα του όγκου. Οι όγκοι σε 20 ασθενείς κρίθηκανανεγχείρητοι λόγω μεταστατικής νόσο. Οι υπόλοιποι 70 οδηγήθηκανστο χειρουργείο και υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση σε συνδυασμόμε χημειοθεραπεία μετεγχειρητικά.Αποτελέσματα: 22 ασθενείς υποβλήθηκαν σε επέμβαση Kausch Whipple,20 ασθενείς σε Longmire-Traverso και 10 υποβλήθηκαν σε περιφερική παγκρεατεκτομή.Λόγω της μη εξαιρεσιμότητας του όγκου 18 από αυτούς υποβλήθηκανσε χειρουργικό bypass. Η εξαιρεσιμότητα του όγκου ήταν 57%. Ηθνητότητα των επεμβάσεων ήταν 1,4%. Η μετεγχειρητική πορεία των ασθενώνήταν ομαλή. Το 60% λαμβάνουν μέρος στο πρωτόκολλο ESPAC-2.Συμπέρασμα: Η χειρουργική εξαίρεση του όγκου του παγκρέατος, όποτεαυτή είναι εφικτή, παραμένει η θεραπεία εκλογής.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):51P112ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΟΞΕΙΑΣ ΧΟΛΟ-ΚΥΣΤΙΤΙΔΑΣΠ. Χέρας, Κ. Κρητικός, Α. Χατζόπουλος, Β. ΞουραφάςΠαθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου ΝαυπλίουΣκοπός: Η εκτίμηση της συχνότητας των συστηματικών και χειρουργικώνεπιπλοκών της οξείας χολοκυστίτιδας καθώς η συσχέτιση της με κλινικέςκαι θεραπευτικές παραμέτρους.Μέθοδος: Αναδρομική ανασκόπηση 68 περιπτώσεων οξείας χολοκυστίτιδαςμετά την έξοδο τους από το νοσοκομείο.Αποτελέσματα: Συστηματικές επιπλοκές παρουσιάστηκαν σε 8 ασθενείς:σηπτική καταπληξία (3), καρδιακή ανεπάρκεια (2), οξεία νεφρική ανεπάρκεια(1), δημιουργία κοιλιακού αποστήματος (2). Μεγαλύτερο ποσοστό συστηματικώνεπιπλοκών παρουσιάστηκε σε ασθενείς με: μεγαλύτερη ηλικία(p
5227 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣP113ΟΞΕΙΑ ΧΟΛΟΚΥΣΤΙΤΙΔΑ. ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ 68 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΣΕΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΠ. Χέρας, Κ. Κρητικός, Β. Ξουραφάς, Α. ΧατζόπουλοςΠαθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου ΝαυπλίουΣκοπός: Περιγραφική μελέτη περιπτώσεων οξείας χολοκυστίτιδας σεεπαρχιακό νοσοκομείο.Μέθοδος: Αναδρομική ανάλυση 68 περιπτώσεων οξείας χολοκυστίτιδαςμετά την έξοδο τους από το νοσοκομείο.Αποτελέσματα: Μέση ηλικία 65,2 έτη. Οξεία έναρξη σε 53% των περιπτώσεων.93% είχαν άλγος δεξιού υποχονδρίου και 69% εμέτους. Κλινικά ευρήματα:σημείο Murphy 59%, σημεία περιτοναϊσμού 34%, πυρετός 43% καιίκτερος σε 11% των περιπτώσεων. Εργαστηριακά ευρήματα: αύξηση τωνλευκοκυττάρων σε 81% των περιπτώσεων. H AST παρουσίασε μεγαλύτερηαύξηση σε ασθενείς με χοληδοχολιθίαση, συστηματικές ή τοπικές επιπλοκέςκαι τελική έκβαση το θάνατο. Δεν υπήρχαν διαφορές στην ALT, χολερυθρίνες,αμυλάση, γGT, ALP. Χολοκυστεκτομή έγινε σε 78% των περιπτώσεων.Η συνολική θνησιμότητα ήταν 5,2%. Η μέση παραμονή στο νοσοκομείοήταν 13,9 ημέρες.Συμπεράσματα: Οξεία χολοκυστίτιδα συμβαίνει συνήθως σε γηραιότερουςασθενείς. Τα κλασσικά κλινικά ευρήματα δεν ανευρίσκονται πάντα. Υψηλάεπίπεδα AST σχετίζονται με επιπλοκές και με αύξηση της θνησιμότητας.P114ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΧΟΛΟ-ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ (ΟΧ)Π. Χέρας, Α. Χατζόπουλος, Κ. Κρητικός, Β. Ξουραφάς, Γ. Μαντάς, Ι. ΣφυρήςΠαθολογική Κλινική Νοσοκομείου ΝαυπλίουΣκοπός της εργασίας μας ήταν η μελέτη της μικροβιακής χλωρίδας πουανευρέθη σε ασθενείς με (ΟΧ) και η εκτίμηση της σχέσης των μικροβιολογικώνευρημάτων με τις επιπλοκές, τη θνησιμότητα και τη διάγνωση μετάτο χειρουργείο.Ασθενείς και Μέθοδος: Προς τούτο μελετήθηκαν αναδρομικά οι φάκελλοι137 ασθενών με (ΟΧ) την τριετία 2004-2006.Αποτελέσματα: Καλλιέγειες αίματος, χολής και γαστρικών εκκρίσεων ελήφθησανσε 87 ασθενείς (63%). Σε 51 περιπτώσεις (58,6%) ήταν θετικές. Εξαυτών απομονώθηκαν 2 ή περισσότερα βακτήρια σε 18 (20,7%). Οι απομονωθέντεςμικροοργανισμοί ήταν Enterobacteriae (25), μικτή χλωρίδα(8) S.Viridans (6), αναερόβια (9) και διάφορα 9. Αναερόβια απομονώθηκανμόνο σε ασθενείς με γαγγραινώδη οξεία χολοκυστίτιδα με λιθίαση.Enterobacteriae και μικτή χλωρίδα σχετιζόταν με τοπικές επιπλοκές(p=0,00002). Καλλιέργειες αίματος ελήφθησαν σε 37 ασθενείς (15 θετικές-40,5%-). Οι θετικές καλλιέργειες αίματος σχετίζονταν με την παρουσία πυρετού(p=0,0001) και υψηλότερη θνησιμότητα (p=0,013). Οι θετικές καλλιέργειεςαίματος δεν συσχετίζονταν με λευκοκυττάρωση, επιπλοκές ή ειδικούτύπου χολοκυστίτιδα.Συμπεράσματα: 1. Σε υψηλό ποσοστό των ασθενών μας δεν ελήφθησανκαλλιέργειες αίματος. 2. Enterobacteriae και μικτή χλωρίδα απομονώθηκανσυχνά και είχαν υψηλότερη συχνότητα τοπικών επιπλοκών. 3. Ασθενείς μεθετικές καλλιέργειες αίματος είχαν μεγαλύτερη θνησιμότητα.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):52P115ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΣΕ ΟΞΕΙΑ ΧΟΛΟΚΥΣΤΙΤΙΔΑΠ. Χέρας, Β. Ξουραφάς, Κ. Κρητικός, Α. ΧατζόπουλοςΠαθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου ΝαυπλίουΣκοπός: Η εκτίμηση της επίπτωσης και του είδους των τοπικών επιπλοκών(ΤΕ) στην οξεία χολοκυστίτιδα (ΟΧ) και οι παράγοντες που προάγουντις ΤΕ σε ασθενείς με ΟΧ.Μέθοδος: Αναδρομική ανάλυση 115 κλινικών περιπτώσεων μετά την έξοδοτους από το νοσοκομείο σε περίοδο 3 ετών.Αποτελέσματα: Διάγνωση ΤΕ έγινε σε 30 ασθενείς. Δημιουργία αποστήματοςσε 9 ασθενείς, διάτρηση με περιτονίτιδα σε 15 ασθενείς και απόστημαμε διάτρηση σε 6 ασθενείς. ΤΕ προκλήθηκαν κυρίως σε γηραιότερουςασθενείς. (p