Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP221ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥΣΕ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥΧ. Χαραλάμπους, Κ. Κατσιμπρής, Α. Θανασιάς, Ι. Κολαϊνής,Ν. Παπαντωνίου 1 , Σ. Κοιλιάς, Ε. Μπουρνή, Π. Γιακουμέλου, Χ. Σαββίδης,Ι. Στουραΐτης, Χ. ΕυθυμίουΒ. Παθολογική Κλινική Γ.Ν. Ρόδου, 1 Γαστρεντερολογικό Τμήμα Γ.Ν. ΡόδουΣκοπός: Είναι η καταγραφή των επιδημιολογικών χαρακτηριστικών της οξείαςαιμορραγίας ανωτέρου πεπτικού (ΟΟΑΠ) σε παθολογική κλινική του Νοσοκομείουτης Ρόδου.Υλικό-Μέθοδος: Κατά τη διάρκεια των ετών 2003-2004 καταγράψαμε προοπτικάόλους τους ασθενείς με ΟΟΑΠ που νοσηλεύτηκαν στην κλινική μας.Αποτελέσματα: Καταγράφηκαν 118 περιπτώσεις ΟΟΑΠ, 87 άνδρες και 31γυναίκες (Α/Γ=2,81/1), μέσης ηλικίας 61,7±18. Τρεις ασθενείς με μέση ηλικία74,6 (2,54%) έτη απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας. Συνυπήρχεσοβαρή νόσος στο 66,95%: στεφανιαία νόσος 16,1%, ΣΔ 15,25%, κακοήθεια9,32%, ηπατική ανεπάρκεια 8,47%, καρδιακή ανεπάρκεια 6,78%, ΧΝΑ5,93%, ΧΑΠ 4,24%.Συμπτώματα εισόδου: Μέλαινες κενώσεις 74,58%, αιματέμεση 24,58%,καφεοειδείς έμετοι 8,47%, άλλο 6,78%. Προηγούμενο ιστορικό έλκους ήΟΟΑΠ:22,03%. Λήψη ΜΣΑΦ κατά την τελευταία εβδομάδα 47,46% και αντιπηκτικών15,25%. Κάπνισμα: καπνιστές 42,37%, μη καπνιστές 43,22%, πρώηνκαπνιστές 14,41%. Μέτρια ή μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ (>40 γρ/ημέρα)22.8%. Σε 9 ασθενείς δεν έγινε ενδοσκόπηση λόγω της σοβαρής γενικήςτους κατάστασης.Αίτια αιμορραγίας: Δωδεκαδακτυλικό έλκος 32,2%, γαστρικό έλκος 26,27%,διαβρωτική νόσος 22,03%, οισοφαγίτιδα 10,17%, κακοήθεια 2,54%, αγγειοδυσπλασία3.39%, αδιευκρίνιστη 5,08%. Κατάταξη κατά Forrest: F-I 10,17%, F-II 44,07%, F-III 42,37%. Επαναιμορράγισε το 5,08%. >1 φορές ενδοσκοπήθηκετο 9,32%. Μέσος όρος ημερών νοσηλείας 7 (2-27). Μεταγγίσθηκε το 72,03%με μ.ο. 2,6 φιάλες (1-9). Χειρουργήθηκαν 3 ασθενείς.Συμπεράσματα: Μεγαλύτερη η αναλογία ανδρών με ΟΟΑΠ σε σχέση με τιςγυναίκες. Τόσο η θνησιμότητα όσο και το ποσοστό χειρουργικής αντιμετώπισηςτων ασθενών με ΟΟΑΠ κυμαίνονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα στην εποχήμας. Η χρήση ΜΣΑΦ αποτελεί την κύρια αιτία. Αδιευκρίνιστος ακόμη ο ρόλοςτου καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ.79P222ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΠΕ-ΨΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ: ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙΣΤΗΝ ΚΑΘ’ ΗΜΕΡΑ ΠΡΑΞΗ;Φ. Αναστασίου 1 , Μ. Χατζηαρσένης 2 , Ε. Οικονομίδου 1 , Α. Ρωμανίδου 3 ,Ι. Μουζάς 4 , Η. Κουρούμαλης 4 , Χ. Λιονής 11Κλινική Κοινωνικής και Οικογενειακής Ιατρικής, Τμήμα Ιατρικής, ΠανεπιστήμιοΚρήτης, 2 Γενικό Νοσοκομείο- ΚΥ Νεάπολης, Κρήτη, 3 ΚΥ Σπηλίου, Κρήτη, 4 ΓαστρεντερολογικήΚλινική, Τμήμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο ΚρήτηςΕισαγωγή: Η δυσπεψία αποτελεί συχνό πρόβλημα στην ΠρωτοβάθμιαΦροντίδα Υγείας (ΠΦΥ).Μελέτες σχετικές με τη χρήση κατευθυντήριων οδηγιών για τη διάγνωσητης έχουν δείξει χαμηλή συμμόρφωση των γιατρών σε αυτές.Σκοπός: Σκοπός της εργασίας μας ήταν η εκτίμηση της χρησιμοποίησηςκατευθυντήριων οδηγιών και της δεξιότητας των γιατρών ΠΦΥ όσον αφοράστη διάγνωση της δυσπεψίας.Μέθοδος: Ασθενείς που καταγράφηκαν με τη διάγνωση της δυσπεψίας σεεπιλεγμένα Κέντρα Υγείας της Κρήτης και για χρονικό διάστημα 6 μηνών,προσκλήθηκαν σε δομημένη συνέντευξη με τη χρήση σταθμισμένων στηνΕλληνική γλώσσα ερωτηματολογίων και διεθνών κριτηρίων.Αποτελέσματα: Καταγράφηκαν 23 ασθενείς, οι 18 (78.3%) συμμετείχαν στησυνέντευξη. Σε αυτούς τη διάγνωση είχε δώσει γενικός γιατρός (ΓΓ) σε 8,αγροτικός γιατρός (ΑΓ) σε 5, άλλος ειδικευμένος σε 5. Κανένας ασθενής δενπληρούσε τα κριτήρια Ρώμης ΙΙ και ΙΙΙ για τη λειτουργική δυσπεψία. Σύμφωναμε το ερωτηματολόγιο για την αναγνώριση της δυσπεψίας στο γενικόπληθυσμό (IDGP) μόνο 3(16.7%) ασθενείς είχαν συμπτώματα δυσπεψίας(Κ=0.023, p=0.026). Συμπτώματα ΓΟΠΝ είχαν 8 (44.4%), έλκους 3 (16%)και ασυμπτωματικοι ήταν 4 (22.2). Οκτώ είχαν παράλληλα και συμπτώματαΣυνδρόμου Ευερεθίστου Εντέρου(ΣΕΕ). Κανένας από τους διαγνωσμένουςαπό ΓΓ και ΑΓ ασθενείς δεν είχε δυσπεψία.Συμπεράσματα: Παρά τον μικρό αριθμό ασθενών της μελέτης, φανερώθηκεσημαντική δυσκολία εφαρμογής κριτηρίων για τη διάγνωση της δυσπεψίαςστην ΠΦΥ. Η εκπαίδευση των ιατρών της ΠΦΥ αναμένεται να βελτιώσειτην εγκυρότητα και αξιοπιστία της διάγνωσης της δυσπεψίας.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):79P223ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗΣ ΑΝΑΙΜΙΑΣ ΣΕΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΚΙΡΡΩΣΗ ΗΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΥΛΑΙΑ ΓΑΣΤΡΟΠΑΘΕΙΑΠ. Σφήκας, Ι.Γ. Καλλιακμάνης, Γ. Ψάνης, Χ. Παυλίδης, Δ. Σταθάκης,Δ. Λύγκος, Β. Αρσενίου, Ν. Κούκουνας, Θ. Σδόνας, Ε. Καρκαντζός1ο Νοσοκομείο ΙΚΑΕισαγωγή: Ως πυλαία υπέρταση ορίζεται η αύξηση της πίεσης στη πυλαίαπέραν των 10 mm Hg. Επιπλέον, η διαφορά μεταξύ της υδροστατικής πίεσηςστην πυλαία και στην κάτω κοίλη φλέβα είναι φυσιολογικά 1-5 mmHg. Αύξησητης διαφοράς πίεσης > 5mmHg ισοδυναμεί με πυλαία υπέρταση.Σκοπός: Η παρουσίαση ενός ενδιαφέροντος περιστατικού σιδηροπενικήςαναιμίας σε κιρρωτικό ασθενή επί εδάφους χρονίας HCV λοίμωξης.Υλικό μέθοδος: Ασθενής 66 ετών προσήλθε στο νοσοκομείο μας αιτιώμενοςαδυναμία, καταβολή και αίσθημα βάρους στο δεξιό υποχόνδριο ενώ οεργαστηριακός του έλεγχος ανέδειξε επηρεασμένη ηπατική βιοχημεία καισιδηροπενική αναιμία. Από το ατομικό του αναμνηστικό προκύπτει κίρρωσηήπατος επί εδάφους χρονίας HCV λοίμωξη.Αποτελέσματα: Το υπερηχογράγημα έδειξε ήπαρ με διάχυτη ανομοιογένειαπαρεγχύματος, ύβωση περιγράμματος και σπληνομεγαλία.Ο εργαστηριακός έλεγχος έδειξε παθολογικές τιμές των:AST:76, ALT:97, ALP:402, TBIL:4,18, DBIL:1,51, PT:18,48, INR:1.59, αλβουμίνης1,86, PLT 97.000, HCT 27,5%, HGB 9,6, MCV 71,φερριτίνης 15. Κατά τηδιάρκεια της νοσηλείας του υπεβλήθη σε ενδοσκόπηση πεπτικού όπου ηκολονοσκόπηση ήταν φυσιολογική, ενώ η γαστροσκόπηση ανέδειξε κιρσούςοισοφάγου και εικόνα πυλαίας γαστροπάθειας. Ο ασθενής δεν ελάμβανεΜΣΑΦ, ενώ δεν είχε ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Τέλος ο ασθενήςυπεβλήθη σε έλεγχο λεπτού εντέρου με κάπσουλα χωρίς παθολογικάευρήματα.Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με πυλαία υπέρταση, η πυλαία γαστροπάθειαείναι συχνό αίτιο μικροσκοπικής απώλειας αίματος και σιδηροπενικής αναιμίας.Η ενδοσκοπική εμφάνιση του γαστρικού βλεννογόνου μπορεί να είναι:α. Βλεννογόνος διάστικτος από λεπτές ρόδινες κηλίδες. β. Πολλαπλές ερυθηματώδειςπεριοχές αφοριζόμενες από λευκωπό πλέγμα. γ. Συρρέουσεςπεριοχές διάχυτης αιμορραγίαΣ.Δ. Διάχυτες κηλίδες και σημεία με σκούροχρώμα λόγω υποεπιθηλιακής εναπόθεσης αιματίνης.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):79P224ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΜΜΩΝΙΑΙΜΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕ-ΝΕΙΣ ΜΕ ΚΙΡΡΩΣΗΆ. Μακίνα, Χ. Κοσμίδης, Α. Κατσογιάννη, Χ. Σταματιάδης, Σ. Συμπάρδη,Ν. Λακης, Α. ΑντωνόπουλοςΒ΄ Παθολογική Κλινική Γ.Ν.Ε. «ΘΡΙΑΣΙΟ»Εισαγωγή: Ο προσδιορισμός της αμμωνίας χρησιμοποιείται για τη διάγνωσητης ηπατικής εγκεφαλοπάθειας σε ασθενείς με κίρρωση, δεν έχει όμωςσυσχετιστεί με την πρόγνωση της νοσηλείας των ασθενών. Σκοπός της μελέτηςήταν η διερεύνηση της συσχέτισης αυξημένων επιπέδων αμμωνίαςμε τη δυσμενή έκβαση της νοσηλείας ασθενών με κίρρωση.Υλικά και Μέθοδοι: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε Παθολογική ΚλινικήΤριτοβάθμιου Νοσοκομείου. Κατεγράφησαν όλοι οι ασθενείς με τη διάγνωσητης κίρρωσης που εισήχθησαν στην Κλινική για το χρονικό διάστημααπό 1/1/2006 έως 31/3/2007. Συνελέχθησαν επιδημιολογικές και κλινικέςπληροφορίες και κατεγράφησαν τα εργαστηρικά δεδομένα. Η αμμωνίαολικού αίματος προσδιορίστηκε κατά την εισαγωγή, την έκτη καιτη δέκατη ημέρα νοσηλείας. Αυξημένη τιμή αμμωνίας ορίστηκε η τιμήπάνω από 50μmol/L.Αποτελέσματα: Κατεγράφησαν 65 ασθενείς με κίρρωση, 56 άνδρες και9 γυναίκες. Κατάχρηση οινοπνεύματος έκανε το 76.9%, θετικό αντιγόνοHbsAg είχε το 18% και θετικά anti-HCV το 23%. Λοίμωξη είχε το 15.4% τωνασθενών κατά την εισαγωγή, ενώ το 44.6% παρουσίασε λοίμωξη κατά τηνοσηλεία. Το 9.4% των ασθενών κατέληξε, ενώ η μέση διάρκεια νοσηλείαςήταν 11.55±6.8 ημέρες. Η μέση τιμή αμμωνίας ήταν 71.6±44.5μmol/Lκατά την εισαγωγή, 62.8±29.8μmol/L την έκτη ημέρα και 67.9±35.6μmol/L κατά τη δέκατη ημέρα νοσηλείας. Η αυξημένη τιμή αμμωνίας δεν σχετίστηκεμε δυσμενή έκβαση, ούτε με παρατεταμένη διάρκεια νοσηλείας(12.1±1.2 έναντι 14.5±1.8 ημέρες). Με δυσμενή έκβαση σχετίστηκαν η παρουσίαχρόνιας HBV λοίμωξης και οι αυξημένες τιμές ουρίας, χολερυθρίνηςκαι CRP, και η υπονατριαιμία.Συμπεράσματα: Η τιμή της αμμωνίας δεν φαίνεται να συσχετίζεται με δυσμενήέκβαση ή με παρατατεμένη διάρκεια νοσηλείας ασθενών με κίρρωση.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):79ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):79