Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

4227 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣP73ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΗΘΩΝΠΟΛΥΠΟΔΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ Η ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΠΟΛΥΠΟΔΕ-ΚΤΟΜΗ Η ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΝ. Παπαντωνίου, Σ. Καραταπάνης, Φ. Λίσγος, Σ. Σιαφίκος,Υ. Παπαντωνίου, Μ. Γκινή, Δ. Κυπραίος, Σ. Πατσαβέλα, Α. Λούκου,Σ. Μπασιούκας, Τ. Πετρωνιάτης, Τ. Παπαβασιλείου, Ι. ΣτουραΐτηςΓενικό Νοσοκομείο Ρόδου και Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αθηνών Άγιος ΣάββαςΕισαγωγή: Ο καρκίνος παχέος εντέρου και ορθου αποτελεί την 3η συχνότερη κακοήθεια μεταξύόλων των νεο-διαγιγνωσκομένων περιπτώσεων καρκίνου και την 3η αιτία θανάτου μεταξύόλων των κακοηθειών και για τα δύο φύλα. Η νόσος παραμένει κατ’εξοχήν σποραδική (80-85%των περιπτώσεων) ενώ οικογενής εμφάνιση παρατηρείται στο 10-15% και γενετική προδιάθεσηδιαπιστώνεται στο 3-5% του συνόλου των ασθενών. Στη πλειονότητα των περιπτώσεων ο καρκίνοςτου παχέος -ορθου αναπτύσσεται πάνω σε αδενωματώδεις πολύποδες (άμισχους ή εμμισχους)σε ένα χρονικό διάστημα περίπου 10-15 χρόνων.Σκοπός: Η ανάδειξη της ενδοσκοπικής πολυποδεκτομής σαν μέθοδο ασφαλή και εκλογής γιατην αντιμετώπιση των κακοήθων πολυπόδων έναντι της χειρουργικής εκτομής. Ποιά κριτήριαπρέπει να λαμβάνονται υπόψη(μακροσκοπικά, ιστολογικά).Υλικό και Μέθοδος: Από τον Ιανουάριο του 2002 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2007 πραγματοποιήθηκανσε 58 ασθενείς, 85 πολυποδεκτομές. Τους πολύποδες τους διαχωρίσαμε βάσει τωνμακροσκοπικών χαρακτηριστικών (έμμισχους και άμισχους),λόγω της εντόπισης των, η διάμετροςτων εκτομηθέντων πολυπόδων κυμάνθηκε από 5mm->3cm, καθώς την ιστολογική και τονβαθμό διαφοροποίησης. Η ενδοσκοπική πολυποδεκτομή διενεργήθηκε με διαθερμικό βρόγχογια τους έμμισχους και με υποβλεννογόνια έγχυση φυσιολογικού ορού ή διαλύματος αδρεναλίνης(1:10.000) και την τεχνική εκτομής piecemeal.Οι μικροί άμισχοι διαμέτρου περίπου 5mmαφαιρέθηκαν με λαβίδα βιοψίας. Δεν υπήρξαν επιπλοκές(αιμορραγία,διάτρηση).Αποτελέσματα: Από τους εξαιρεθέντες πολύποδες 40(47,05%) ήταν έμμισχοι και 45(52,94%) άμισχοι.Η διάμετρος κuμάνθηκε από 5mm->3cm. Πιο αναλυτικά διάμετρο από 5mm-10mm είχαν40(47,0%) πολύποδες, από 10mm-2cm είχαν 27(31,76%),από 2cm-3cm είχαν 12(14,1%0 και >3cmείχαν 6(7,05%).Όσο αφορά την εντόπιση τους 25(29,4%) ήταν στο ορθό, 33(38,8%) στο σιγμοειδές,13(15,2%) στο κατιόν, 3(3,5%) στο εγκάρσιο, 6(7,05%) στο ανιόν και 5(5,8%) στο τυφλό.Λαμβάνοντας υπόψη την ιστολογική και το βαθμό διαφοροποίησης είχαμε σωληνώδη αδενώματαμε χαμηλού βαθμού δυσπλασία 58(68,2%),σωληνολαχνωτά αδενώματα με χαμηλού βαθμούδυσπλασία 11(12,95) και υπερπλαστικούς 16(18,8%). Οι κακοήθεις πολύποδες ήταν 5(5,8%)και τους χωρίσαμε σε δύο κατηγορίες. 3 με ευνοϊκά προγνωστικά χαρακτηριστικά(πλήρη εκτομήτου,χωρίς αγγειακή ή λεμφαγγειακή διήθηση,όρια εκτομής ελεύθερα) και 2 με δυσμενή(χωρίςελεύθερα όρια εκτομής) που υποβλήθηκαν σε κολεκτομή.Συμπεράσματα: Η ενδοσκοπική πολυποδεκτομή από μόνη της αποτελεί θεραπεία εκλογήςγια την ομάδα των ασθενών με ευνοϊκά προγνωστικά παθολογοανατομικά κριτήρια, λαμβάνονταςεπιπρόσθετα υπόψη τον μικρό ποσοστό τοπικής υποτροπής ή λεμφαδενικών μεταστάσεωναπό διηθητικό καρκίνωμα μετά πολυποδεκτομή συγκριτικά με τον κίνδυνο θανάτου μετάκολεκτομή (0,2-10%).P74ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΙΑΤΡΟΓΕΝΟΥΣΔΙΑΤΡΗΣΗΣ ΣΙΓΜΟΕΙΔΟΥΣ ΜΕ ΑΙΜΟΣΤΑΤΙΚΑ CLIPΔ. Καπετάνος, Γ. Κοκοζίδης, Α. Ηλίας, Θ. Μάρης, Α. Αυγερινός, Π. Ξιάρχος,Α. Μπέλτσης, Κ. Μυστακίδης, Γ. ΚητήςΓαστρεντερολογική Κλινική Γ.Ν. «Γεώργιος Παπανικολάου»Εισαγωγή: Τα ενδοσκοπικά clip είχαν αρχικά σχεδιαστεί για να συμβάλλουνστην επιτυχή αιμόσταση, κυρίως από έλκη. Οι ενδείξεις τους επεκτάθηκανκαι σε άλλους τομείς όπως η σύγκλειση συριγγίων και διατρήσεων, η στερέωσηρινονηστιδικών καθετήρων ή ενδοπροσθέσεων και η τοποθέτηση ακτινοσκιερώνσημείων.Ασθενείς-Μέθοδοι: Παρουσιάζουμε τις περιπτώσεις δύο ασθενών με ιατρογενήδιάτρηση σιγμοειδούς που αντιμετωπίσθηκαν με επιτυχία με τη χρήσηclip. Η πρώτη ασθενής, 61 ετών, υποβλήθηκε σε κολοσκόπηση λόγω κοιλιακούάλγους και διαρροιών. Κατά την προσπάθεια διόδου απο το σιγμοειδές στο κατιόνπαρατηρήθηκε οπή 1,5εκ στην οποία τοποθετήθηκαν άμεσα 4 resolutionclip (Boston Microvasive). Η δεύτερη ασθενής, 71 ετών, υποβλήθηκε σε κολοσκόπησημε σκοπό την αφαίρεση ευμεγέθους άμισχου πολύποδα της ορθοσιγμοειδικήςκαμπής. Κατά την προσπάθεια ελέγχου του πολύποδα με ανάστροφηκάμψη του οργάνου, με σκοπό την υποβλεννογόνια έγχυση διαλύματοςφυσιολογικού ορού και κυανού του μεθυλενίου, παρατηρήθηκε οπή 2εκ στοσιγμοειδές στην οποία επίσης τοποθετήθηκαν άμεσα 5 resolution clip.Αποτελέσματα: Και οι δύο ασθενείς παρέμειναν νήστεις, έλαβαν ευρέωςφάσματος αντιβιοτικά και είχαν τακτική παρακολούθηση για την διάγνωσηοξείας περιτονίτιδας. Μετά απο νοσηλεία μιας εβδομάδας χωρίς να παρουσιαστούνεπιπλοκές εξήλθαν και είναι σε καλή κατάσταση ένα έτος και 3 μήνεςμετά την επέμβαση αντίστοιχα.Συμπέρασμα: Η τοποθέτηση αιμοστατικών clip σε ιατρογενείς διατρήσεις πουγίνονται άμεσα αντιληπτές αποτρέπει την χειρουργική επέμβαση, που διαφορετικάθα ήταν αναγκαία, ανακουφίζοντας τον ασθενή και τον ιατρό από τιςεπιπτώσεις αυτής της επιπλοκής.Βιβλιογραφία: Mana F, de Vogelaere K, Urban D. iatrogenic perforation ofthe colon during diagnostic colonoscopy: treatment with clips. GastrointestEndosc 2001;54:258-9.Yoshikane H, Hidano H, Sakakibara A, et al. Endoscopic repair by clipping ofiatrogenic colonic perforation. Gastrointest Endosc 1997;46:464-6.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):42P75ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΠΡΩΚΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕ ΘΕΡΜΟΚΑΥ-ΤΗΡΙΑΣΗ ΜΕ ARGON PLASMA(APC)Γ. Αλεξανδράκης 1 , Π. Μαυρογιάννη 1 , Χ. Στεφανάκη², Π. Γαβριήλ 1 ,Π. Αποστολόπουλος 1 , Π. Τσιμπούρης 1 , Γ. Ρουβάς 1 , Χ. Καλαντζής 1 ,Β. Κακαβέτση 1 , Χ. Τσιρώνης, Α. Κατσάμπας², Ν. Καλαντζής 11Γαστρεντερολογική Κλινική ΝΙΜΤΣ, 2 Πανεπιστημιακή Δερματολογική Κλινική«Α. Συγγρός»Οι καθιερωμένες θεραπευτικές επιλογές στα οξυτενή κονδυλώματα ορθοπρωκτικήςπεριοχής συνοδεύονται από υψηλό ποσοστό υποτροπών και ανεπιθύμητωνενεργειών (άλγος, αιμορραγία, διασπορά του ιού στους γύρωιστούς, βαθιά ιστική καταστροφή, ουλοποίηση).Σκοπός της πρόδρομης μελέτης είναι να αξιολογηθεί η χρησιμότητα της ενδοσκοπικήςκαυτηρίασης με ΑPC στην αντιμετώπιση ορθοπρωκτικών κονδυλωμάτων.Μέθοδος: Μελετήθηκαν σε 7 μήνες 9 συνεχόμενοι ασθενείς (2 γυναίκες-7άντρες) με ορθοπρωκτικά κονδυλώματα και υποβλήθηκαν σε θεραπεία μεAPC.Εξαιρέθηκαν 2 ασθενείς(1 με εξωτερικά μόνο κονδυλώματα-1 με Ca insitu στην ιστολογική εξέταση).Οι υπόλοιποι 7 υποβλήθηκαν σε θεραπεία μεΑPC ανά 15 ημέρες, μετά από σχετική ενημέρωση και γραπτή συναίνεση, καιτέθηκαν σε ετήσιο πρόγραμμα παρακολούθησης. Συνυπάρχοντα περιπρωκτικάκονδυλώματα(n=4) αντιμετωπίσθηκαν με κρέμα imiquimod τοπικά.Αποτελέσματα: 4 ασθενείς εξαφάνισαν τις βλάβες μετά την 2η συνεδρία APCκαι 3 ασθενείς (με πολλαπλά κονδυλώματα) μετά την 3η (μέσος όρος συνεδριών2,4 /SD=0,5).1 ασθενής στους 7 (14%)υποτροπίασε μετά τον 1ο μήναπαρακολούθησης και υποβλήθηκε σε δύο νέες συνεδρίες. 6 ασθενείς παρέμεινανχωρίς εσωτερικά κονδυλώματα σε πρόγραμμα παρακολούθησης (1-4μήνες). Ανεπιθύμητες ενέργειες: ερυθρότητα βλεννογόνου (n=2), αίμα στιςκενώσεις 2-3 ημέρες μετά την συνεδρία(n=2),άλγος (n=4) σε θερμοκαυτηρίασηβλάβης πλησίον της οδοντωτής γραμμής.Κανένας ασθενής δεν διέκοψετην θεραπεία λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών.Συμπέρασμα: Η ενδοσκοπική θερμοκαυτηρίαση με APC φαίνεται να αποτελείγρήγορη-αποτελεσματική και χαμηλού κινδύνου μέθοδο αντιμετώπισηςορθοπρωκτικών κονδυλωμάτων.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):42P76ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ INFLIXIMABΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΝΟΣΟ ΤΟΥ CROHNΑ. Μπέλτσης, Θ. Μάρης, Γ. Κοκοζίδης, Α. Χαμπαρίδου, Δ. Καπετάνος,Α. Ηλίας, Α. Αυγερινός, Π. Ξιάρχος, Γ. ΚητήςΓαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου»Εισαγωγή: Η χορήγηση του Infliximab είναι μια αναγνωρισμένη θεραπείατης νόσου του Crohn.Σκοπός: Η εκτίμηση της ασφάλειας και αποτελεσματικότητας του Infliximabσε ασθενείς με νόσο Crohn μέσα από την εμπειρία της κλινικής μας.Ασθενείς και Μέθοδοι: Σαράντα τέσσερις ασθενείς [Α:18, Γ: 26, ΜΗ: 38, φάσμα16-77] με νόσο Crohn έλαβαν αγωγή με Infliximab. Η τοπογραφία τηςνόσου ήταν: ειλεοκολίτις: 25, τελική ειλεΐτις: 16 και Crohn κολίτις: 3 ασθενείς.Συριγγοποιητική περιπρωκτική νόσο είχαν 14 ασθενείς. Σε όλους χορηγήθηκεαζαθειοπρίνη και 5-ASA σε συμμετοχή του παχέος εντέρου. Τοφάρμακο χορηγήθηκε σε δόση 5mg / kg ΒΣ στην εβδομάδα 0, 2,6 και στησυνέχεια κάθε 8 εβδομάδες. Σε έναν ασθενή η δόση του Infliximab διπλασιάστικεγια να επιτευχθεί ύφεση της νόσου. Η ανταπόκριση στη θεραπείαχαρακτηρίζονταν ως ύφεση (εξαφάνιση της συμπτωματολογίας ή/και τηςεκροής των συριγγίων), ή ως απάντηση (ελάττωση των συμπτωμάτων και/ή μείωση της εκροής των συριγγίων).Αποτελέσματα: Ο συνολικός αριθμός των εγχύσεων ανήλθε σε 534 (Μ.Ο.12,1 εγχύσεις / ασθενή, φάσμα 2 – 30). Μέσος χρόνος παρακολούθησηςτων ασθενών ήταν 21,5 μήνες (φάσμα 2- 60). Τρεις ασθενείς διέκοψαν αυτοβούλωςτην θεραπεία. Από τους 41 υπόλοιπους ασθενείς, 23 (56%) παρουσίασανύφεση, 10 (24%) παρουσίασαν απάντηση στην αγωγή, ενώ σε3 ασθενείς (7%) η αγωγή απέτυχε και χρειάστηκε να χειρουργηθούν. Πέντεασθενείς (13%) διέκοψαν την αγωγή λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών (4 αλλεργικέςαντιδράσεις και 1 νόσος Hodgkin στον ασθενή με τον διπλασιασμότης δόσης). Ειδικότερα από τους 14 ασθενείς με συρριγοποιητική νόσο 9(64%) εμφάνισαν ύφεση, 2 απάντηση, ένας ασθενής χειρουργήθηκε λόγωμη ανταπόκρισης και 2 ασθενείς διέκοψαν λόγω παρενεργειών.Συμπέρασμα: Η περιοδική έγχυση του Infliximab σε ασθενείς με νόσο τουCrohn είναι αποτελεσματική. Οι ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικούςελέγχους για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):42ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):42