Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

3427 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣP41ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ ΚΟΙΛΙΟΚΑΚΗ ΚΑΙ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩ-ΜΑ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥΔ. Τραγιαννίδης, Δ. Τζιλβές, Κ. Σουφλέρης, Γ. Λαζαράκη, Α. Ταρπάγκος,Ι. ΚάτσοςΓαστρεντερολογική-Ογκολογική Κλινική, Α.Ν.Θ.Eισαγωγή: Η συχνότητα του αδενοκαρκινώματος του λεπτού εντέρου είναιπολύ χαμηλή στο γενικό πληθυσμό. Αντιθέτως, η κοιλιοκάκη συνδέεταιμε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης του παραπάνω νεοπλάσματος.Υπάρχουν ενδείξεις ότι και στην περίπτωση αυτή το αδενοκαρκίνωμα τουλεπτού εντέρου ακολουθεί τη διαδικασία αδένωμα-καρκίνωμα.Παρουσίαση περιστατικού: Άνδρας 50 ετών, με κοιλιοκάκη (ιστολογικήδιάγνωση, IgA AGA και IgA anti-tTG θετικά) από διετίας, παρακολουθείταιστο εξωτερικό ιατρείο της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Α.Ν.Θ. ‘Θεαγένειο’.Μετά από 18 μήνες ο ασθενής προσέρχεται με σιδηροπενική αναιμία,διαρροϊκές κενώσεις και μεταγευματικό κοιλιακό άλγος. Ο ενδοσκοπικόςέλεγχος, η διάβαση λεπτού εντέρου και η C-T κοιλίας δεν αποκαλύπτουνπαθολογικά ευρήματα. Μετά 6 μήνες παρατηρείται επίταση της συμπτωματολογίαςκαι απώλεια βάρους. Η C-Τ κοιλίας είναι φυσιολογική, ενώ σενέα διάβαση λεπτού εντέρου διαπιστώνεται γαστροκολικό συρίγγιο. Σεενδοσκοπικό έλεγχο του παχέος εντέρου αναγνωρίζεται ευμέγεθες στόμιοστη μεσότητα του εγκαρσίου, το οποίο οδηγεί σε διατεταμένη έλικαλεπτού εντέρου. Οι βιοψίες από το στόμιο του συρριγγίου απέβησαν θετικέςγια αδενοκαρκίνωμα. Σε χειρουργική επέμβαση, διαπιστώνεται η μηεξαιρεσιμότητα του όγκου, λόγω διήθησης των μεσεντέριων αγγείων καιγίνεται ειλεοεγκάρσια αναστόμωση. Ο ασθενής απεβίωσε ένα μήνα μετάτη χειρουργική επέμβαση.Συμπέρασμα: Φαίνεται ότι είναι πιθανή η ανάπτυξη αδενοκαρκινώματοςλεπτού εντέρου σε ασθενείς με κοιλιοκάκη, χωρίς να προϋπάρχουν αδενώματα.Το χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών με τον όγκο αυτό,λόγω της καθυστερημένης διάγνωσης, επιβάλλει την στενή παρακολούθησήτους με μεθόδους πέραν των συμβατικών (ενδοσκοπική κάψουλα)για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση.P42MDCT ΣΠΛΗΝΟΠΥΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑΑ. Πετρίδης, Α. Πανταζοπούλου, Τ. Γερούκης, Κ. Αναστασιάδου,Β. Καλπακίδης, Π. ΠαλλάδαςΤμήμα Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου Γ.Ν.Θεσσαλονίκης «Γ. Παπανικολάου»Σκοπός: Η απεικόνιση του σπηνοπυλαίου άξονα με πολυτομικό αξονικότομογράφο (MDCT).Υλικό-Μέθοδος: Ελέγχθηκαν το τελευταίο δίμηνο 108 ασθενείς με MDCT,με την τεχνική της τριφασικής μελέτης του ήπατος (αρτηριακή φάση, φλεβικήφάση και φάση ισορροπίας), όπου με τα προγράμματα ανασύνθεσηςμελετήθηκε ο σπληνοπυλαίος άξονας.Αποτελέσματα: Το ευρύ φάσμα των εφαρμογών της MDCT σπηνοπυλαιογραφίαςεπιτρέπει την αξιολόγηση της ανατομίας και του εύρους τωναγγείων, τις φυσιολογικές παραλλαγές, την μερική ή ολική απόφραξη, τηνεπανασυραγγοποίηση, την ανάπτυξη και έκταση του πυλαιοσυστηματικούπαράπλευρου δικτύου, την νεοπλασματική διήθηση των αγγείων καιτην σχέση του όγκου με τα νεόπλαστα αγγεία καθώς και την θρόμβωσηκαι έκταση του θρόμβου.Συμπεράσματα: H (MDCT) σπληνοπυλαιογραφία είναι μια αξιόπιστη, μηεπεμβατική εξέταση όπου με τα προγράμματα ανασύνθεσης σε τριών διαστάσεωνεπίπεδα, επιτρέπει την αναγνώριση και χαρακτηρισμό των πολύπλοκωναγγειακών σχηματισμών του σπληνοπυλαίου άξονα, την προεγχειρητικήεκτίμηση αυτού καθώς και τον βαθμό ανάπτυξης του παράπλευρουφλεβικού δικτύου. Επίσης συμβάλει στην καλή λειτουργία καιαπεικόνιση του TIPS.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):34P43ΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ: ΑΠΕΙΚΟ-ΝΙΣΗ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΑ. Πανταζοπούλου, Κ. Αναστασιάδου,Τ. Γερούκης, Α. Παπαχριστοδούλου,Α. Παπαχιλλέα, Π. ΠαλλάδαςΤμήμα Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου, Γ.Ν.Θεσσαλονίκης «Γ. Παπανικολάου»Εισαγωγή-Σκοπός: Σχετικά σπάνιοι όγκοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν 0.1-3% του συνόλου των νεοπλασμάτων του γαστρεντερικού συστήματος (Γ.Σ)και 5-6% των σαρκωμάτων.Σκοπός της μελέτης είναι η ανάδειξη των μορφολογικών και λειτουργικώναπεικονιστικών χαρακτηριστικών των στρωματικών όγκων του (Γ.Σ.), καθώςκαι της διαφορετικής εντόπισης των βλαβών.Υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκαν συνολικά 7 ασθενείς με στρωματικό όγκο(Γ.Σ.), οι οποίοι ελέγχθηκαν με υπολογιστική τομογραφία, πρίν και μετάαπό ενδοφλέβια χορήγηση σκιαγραφικής ουσίας και ορισμένοι εξ’αυτώνμε μαγνητική τομογραφία.Αποτελέσματα: Στρωματικός όγκος στομάχου παρατηρήθηκε σε 4 ασθενείς,λεπτού εντέρου σε 2 ασθενείς και δωδεκαδακτύλου σε 1 ασθενή. Στοσύνολο 2 ασθενείς είχαν ήδη αναπτύξει μεταστατικές εστίες στο ήπαρ καιλεπτό έντερο.Συμπεράσματα: Η ανάδειξη των χαρακτηριστικών απεικονιστικών ευρημάτωντων στρωματικών όγκων του (Γ.Σ.) με την Υ.Τ. συμβάλλει στη σωστήκαι έγκαιρη διάγνωση τους, με σκοπό την περαιτέρω θεραπευτικήαντιμετώπιση τους με το φάρμακο (Gleevec) (Αναστολέας της τυροσινικήςκινάσης).ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):34P44Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩ-ΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΚΑΚΩ-ΣΕΩΝΙ. Παπαδολιόπουλος, Χ. Χλόπτσιος, Π. Ζαγκλαβήρα, Ν. Κάβουρας,Α. Μπαλαγούρα, Η. Μουστάκης, Γ. Ηλίας, Φ. ΛεμπρένΓενικό Νοσοκομείο Θηβών, Χειρουργική Κλινική, Ακτινολογικό ΤμήμαΣκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η αξιολόγηση της χρησιμότηταςτης διενέργειας επαναληπτικού απεικονιστικού ελέγχου στα περιστατικάμε κλειστές κοιλιακές κακώσεις στην κατά την πρώτη εκτίμηση θεωρηθείσας,ως σταθερής αιμοδυναμικά κατάστασης.Υλικό και Μέθοδος: Μελετήσαμε αναδρομικά 92 περιπτώσεις ασθενών μεκλειστές κοιλιακές κακώσεις που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο μας τουςτελευταίους 9 μήνες. Σε όλα τα περιστατικά η αιμοδυναμική τους κατάστασηεκτιμήθηκε αρχικά ως σταθερή. Κατά την αρχική διερεύνηση διενεργήθηκεαιματολογικός, ακτινολογικός καθώς και υπερηχογραφικός έλεγχος.Μετά το πρώτο 24ώρο έγινε κλινικοεργαστηριακή επανεκτίμηση. 35εξ αυτών υποβλήθηκαν σε αξονική τομογραφία.Αποτελέσματα: Από τα α 92 περιστατικά, 3 παρουσίαζαν αρχικά απεικονιστικάευρήματα όπως, υπερηχογραφικά αναδεικτέα ενδοπεριτοναικήσυλλογή χωρίς να συνοδεύονται από αντίστοιχα ευρήματα εκ του λοιπούεργαστηριακού ελέγχου. Σε ένα περιστατικό εξ αυτών διενεργήθηκε χειρουργικήεπέμβαση για σπληνεκτομή λόγω ρήξης του οργάνου, στα άλλα2 ακολουθήθηκε συντηρητική αντιμετώπιση με κλειστή παρακολούθηση.4 περιστατικά εμφάνισαν με καθυστέρηση (μετά το 2ο 24-ωρο) όψιμα κλινικά,εργαστηριακά και απεικονιστικά ευρήματα και αφορούσαν 3 θλάσειςπρώτου βαθμού νεφρών και μία θλάση παγκρέατος-δωδεκαδακτύλου.Συμπέρασμα: Σε κάθε κλειστή κάκωση της κοιλιακής χώρας, με άμεσηπλήξη κατά το επιγάστριο, παρά τον αρχικό αρνητικό κλινικοεργαστηριακόέλεγχο, χρειάζεται στενή παρακολούθηση και επανεκτίμηση με όλες τιςδιαθέσιμες ακτινολογικές και λοιπές εργαστηριακές εξετάσεις.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):34ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):34