Λεπτομέρειες... - Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρία

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝP69ΟΔΟΝΤΩΤΑ ΑΔΕΝΩΜΑΤΑ:ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΑΡΟΥ-ΣΙΑΣ ΣΟΒΑΡΩΝ ΔΥΣΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗΚ. Γκούμας, Α. Πούλου, Β. Παλόγλου, Σ. Μπαρτζώκης, Ι. Τυρμπάς,Δ. Δανδάκης, Σ. Μακρέας, Μ. Κουρσάρη, Δ. ΣούτοςΓαστρεντερολογικό Τμήμα, Ερυθρός Σταυρός, ΑθήναΣκοπός: Στα οδοντωτά αδενώματα του παχέος εντέρου (OAΠΕ), συνυπάρχουνμεικτά χαρακτηριστικά, υπερπλαστικών και αδενωματωδών πολυπόδων,ενίοτε με δυσπλασία ή και καρκίνο. Σκοπός είναι η διερεύνηση τηςσυχνότητας, εντόπισης ή άλλων χαρακτηριστικών των ΟΑΠΕ που μπορείνα κατευθύνουν στην έγκαιρη διάγνωση δυσπλασιών.Ασθενείς-Μέθοδοι: Καταγράψαμε τα επιδημιολογικά και μορφολογικάχαρακτηριστικά των διεγνωσμένων ΟΑΠΕ, σε 7026 συνεχόμενους ασθενείςπου υπεβλήθησαν σε κολονοσκόπηση και τα συγκρίναμε με αυτά τωναληθών αδενωμάτων. Η διάγνωση των πολυπόδων τέθηκε με ιστολογικήεξέταση μετά πλήρη εκτομή.Αποτελέσματα: Οδοντωτά αδενώματα βρέθηκαν σε 101 ασθενείς (1.44%)με παρόμοια κατανομή μεταξύ των δύο φύλων. Η μέση διάμετρος αυτών μευψηλόβαθμη δυσπλασία (n=16/101, 15.8%) ήταν 1.9 εκ (0.8-10 εκ.), σημαντικάμεγαλύτερη (p2 εκ., ενώ σημαντικό ποσοστό με υψηλόβαθμηδυσπλασία (n=6/16, 37.5%) είχε διάμ. < 2 εκ. Τα ΟΑΠΕ με υψηλόβαθμη δυσπλασίαεντοπίστηκαν σε μεγαλύτερους ασθενείς (64.2 vs 56.4 έτη, p2,5 εκ που υποβλήθηκανσε ΕΒ την τελευταία δεκαετία για επιπλοκές, ιστολογικά ευρήματα, καιτοπική υποτροπή. Yποβλεννογόνια έγχυση εφαρμοζόταν κατά την κρίση τουενδοσκόπου. Τα ΕΑΟ αφαιρούνταν en block ή τμηματικά. Όταν υπήρχε υπολειπόμενοςιστός γινόταν εφαρμογή argon plasma coagulator(APC).Αποτελέσματα: Στη μελέτη εντάχθηκαν 39 ασθενείς(20 γυναίκες, μέση ηλικία71,42±7,29 έτη). Το μέσο μέγεθος ΕΑΟ ήταν 3,6 εκ(όρια 2,5-6) και η μέσηαπόσταση από την οδοντωτή γραμμή 6,3 εκ(όρια 1-11). Αιμορραγία παρουσιάστηκεσε 3 ασθενείς και αντιμετωπίστηκε με ένεση διαλύματος αδρεναλίνης1:10000 ή APC. Τα αδενώματα ήταν 7,7% λαχνωτά, 41%λαχνοσωληνώδη και51,3%σωληνολαχνωτά. Χαμηλόβαθμη δυσπλασία ανιχνεύτηκε στο 61,5% τωναδενωμάτων, υψηλόβαθμη δυσπλασία(ΥΔ) στο 23% και εξαλλαγή στο 15,5%.Τοπική υποτροπή παρουσιάστηκε στο 38,4%, ενώ στο 23% περισσότερες απόμια φορές. Η υποτροπή δεν συσχετίστηκε ανεξάρτητα με τα: μέγεθος(p=0,5),αφαίρεση en block(p=0,08), βαθμό δυσπλασίας(p=0,43) ενώ συσχετίστηκε μεεφαρμογή APC συμπληρωματικά(p=0,05). Δυο ΕΑΟ αναπτύχθηκαν στην αναστόμωσημετά χειρουργική εκτομή. Δυο ασθενείς(ΕΑΟ με ΥΔ) ανέπτυξαν τοπικάCa 8 και 26 μήνες μετά την ΕΒ και 1 εμφάνισε μεταστατική νόσο 24 μήνεςμετά(ΕΑΟ με ΥΔ).Συμπέρασμα: Τα μεγάλα ΕΑΟ παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά εξαλλαγής καιτοπικής υποτροπής, γι’αυτό πρέπει να παρακολουθούνται πυκνά. Η ΕΒ είναιαποτελεσματική και ασφαλής για την αφαίρεση επιλεγμένων ΕΑΟ.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):41P72ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ ΑΔΕΝΩ-ΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΥΑ. Νάκος 1 , Γ. Λαζαράκη 1 , Δ. Τζιλβές 1 , Δ. Πάικος 1 , Ι. Πιλπιλίδης 1 ,Α. Ταρπάγκος 2 , Ε. Αλεξανδρίδης 1 , Α. Γατοπούλου 1 , Ι. Κάτσος 11Γαστρεντερολογική Ογκολογική Κλινική Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Θεαγένειο»,Θεσσαλονίκη, 2 Μονάδα πρόληψης του γαστρεντερικού καρκίνου,Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «Θεαγένειο», ΘεσσαλονίκηΕισαγωγή: Η ενδοσκοπική πολυπεκτομή (ΕΠ) αποτελεί ευρέως αποδεκτή,ελάχιστα επεμβατική μέθοδο για την αφαίρεση επιλεγμένων καλοήθων καικακοήθων νεοπλασμάτων. Η μέθοδος θεωρείται ασφαλής και αποτελεσματικήαλλά τα ποσοστά τοπικής υποτροπής ξεπερνούν το 25-30% όταν συνυπάρχουνπαράγοντες προχωρημένης παθολογίας (μέγεθος>1 εκ, λαχνωτόστοιχείο, υψηλόβαθμη δυσπλασία).Σκοπός: Να εκτιμηθούν παράγοντες κινδύνου για τοπική υποτροπή αδενωμάτωνορθού μεγέθους>1 εκ. καθώς και τα ποσοστά επιπλοκών.Υλικό-Μέθοδοι: Μελετήθηκαν αναδρομικά όλοι οι φάκελοι ασθενών οι οποίοιυποβλήθηκαν σε ΕΠ από τον Ιανουάριο 1996 μέχρι το Δεκέμβριο 2006.Όλες οι επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν από ειδικούς και οι ασθενείς τέθηκανσε παρακολούθηση. Στη μελέτη εντάχθηκαν οι ασθενείς με πολύποδεςορθού>1 εκ και εκτιμήθηκε το ποσοστό υποτροπών σε σχέση με τα: θέση,βαθμό δυσπλασίας, διήθηση χειλέων εκτομής, εκτομή κατά τμήματα, καιεφαρμογή argon plasma coagulator (APC) συμπληρωματικά.Αποτελέσματα: Από τους 156 ασθενείς με ΠΟ>1 εκ, τελικά εντάχθηκαν οι 89(35 γυναίκες, μέση ηλικία 68,21±9,74 έτη) καθώς οι υπόλοιποι δεν προσήλθανγια παρακολούθηση. Το μέσο μέγεθος των ΠΟ ήταν 2,9 (όρια 1,1-6). Σημειώθηκαν3 αιμορραγίες και 1 διάτρηση που αντιμετωπίστηκε συντηρητικά.Μετά από μέση παρακολούθηση 51,79 μηνών (όρια 3-120), παρατηρήθηκαν21 υποτροπές (23,6%) με μέσο διάστημα υποτροπής 7,06 μήνες (όρια 3-30).Η υποτροπή συσχετίστηκε με τα: διήθηση των ορίων εκτομής και εφαρμογήargon plasma coagulator συμπληρωματικά (p=0,0061 και 0,036) καθώςκαι με την έκφυση στα 5 εκ από την οδοντωτή γραμμή(p=0,018). Η τοπικήυποτροπή δεν σχετίστηκε ανεξάρτητα με τα: μέγεθος(p=0,626), την εκτομήκατά τμήματα(p=0,088), βαθμό δυσπλασίας(p=0,72).Συμπέρασμα: Η ΕΠ είναι αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος για τηναφαίρεση ΠΟ>1 εκ.ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):41ANNALS OF GASTROENTEROLOGY 2007;20(Suppl):41