Türkiye’de meyve sebze üretiminin yaklaĢık %5’i ihraç edilmektedir. Üretimin %95’inin iç tüketimdepazardave gıda sanayinde hammadde olarak değerlendirildiğini göstermektedir. Ayrıca, dıĢpazarlardaki talebe uygun ürünlerin arzındaki süreklilik ile ilgili problemler dıĢ satımı olumsuzetkilemektedir (Naran,2002). Ġhracata konu olan meyve ve sebze çeĢitlerinin uluslararası piyasalardatalep edilen çeĢitlere uygun olmayıĢı ve üretimden tüketime kadar miktar ve kalite kayıplarınınyüksekliği diğer en önemli nedenler arasındadır. Dünyada organik ürünlere talebin artması, yaĢmeyve-sebze ticaretine farklı bir boyut katmaktadır. Türkiye’nin üretim yapısı ve potansiyelini organiküretim Ģekline yoğunlaĢtırması önerilmektedir.Dünyada yaĢ meyve ve sebze ticaretinde çevre koruma politikalarının ve tüketici bilincinin artmasıylagıda güvenliği, GLOBALGAP, ISO 22000 HACCP Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi (Anonim,2008f)gibi kalite güvence sistemleri daha fazla dikkate alınmaktadır. Türkiye’nin dıĢ ticaretinde ağırlığı olanAB ülkelerinde bu konulardaki yasal düzenlemelerin ihracatçıları zorladığı bir gerçektir. NitekimAvrupa Birliği’ndeki büyük perakendeci gruplar, sağlıklı ve kaliteli ürün tüketimini sağlamak içinkendi ürünlerinde ve ithal edilen tarımsal ürünlerde aranan minumum standartların ana dayanağınıEUREPGAP’le (yeni adı GLOBALGAP) belirlemiĢlerdir. AB’de kalite, ambalaj, tüketici hakları,HACCP gibi birçok önemli yasal düzenlemeler, ülkemizde üreticilerin, ihracatçı firmaların bukonularda bilgi sahibi olmasını zorunlu kılmaktadır (Koç,2005). AB’de perakendecilerin EUREPGAPsertifikalı ürün talebinde Hollanda (%90), Ġngiltere (%65), Belçika (%51) ve Ġsveç (%43) baĢtagelmektedirler ( Sayın ve ark. 2004). Dünyada 2002 yılında 3.892, 2005 yılında 35.000, 2008 yılında57.000 firma EUREPGAP sertifikası kullanım hakkına sahiptir (Turhan ve ark. 2004; Vural,2008).2007 yılında 81.000 meyve sebze üreticisi GLOBALGAP protokolüne uygun üretimde bulunmaktadır( Balcı,2008). Dünyada GLOBALGAP’a uyumlu yaĢ meyve ve sebze üreticisinin artması ve özellikleAB ve birçok geliĢmiĢ ülkeye giriĢte belge Türk firmalarının dıĢ satımlarına yansıyacaktır. Bukapsamda çeĢitli kurumlar tarafından yürütülen yayım çalıĢmaları ve ĠTU’ye verilen destekler kalitelive sağlıklı üretimi teĢvikte önemli birer araç oldukları göz ardı edilmemelidir.Türkiye’de dıĢ satımın arttırılması ve AB pazarına giriĢ kolaylığı için, Ġyi Tarım Uygulamaları veĠzlenebilirlik Sistemlerinin teĢvik edilmesinin dikkatle ele alınmalıdır (DemirbaĢ ve ark.,2005;Tunalıoğlu ve GülĢen,2005). AB Parlamentosu ve Konseyi’nin 178/2002 sayılı Gıda KanunuYönetmeliği ile gıda ve tüketici güvenliği konularına düzenlemeler getirilmiĢ ve Yönetmeliğe göre, 1Ocak 2005 tarihinden itibaren izlenebilirlik zorunlu kılınmıĢtır (DemirbaĢ ve ark.,2005). Yönetmeliğin18. maddesinde; izlenebilirliğin, gıdaların ve gıda yapımında kullanılan veya kullanılması düĢünülentüm maddelerin üretimi, iĢlenmesi ve satıĢındaki tüm aĢamalarda sağlanacağı; Birlik içinde satılacakveya satıĢa sunulacak gıda maddelerinin izlenebilirliğini sağlayacak bilgi veya dokümanların yeterlidüzeyde bulundurulması gerektiği belirtilmektedir. Ġzlenebilirlik EUREPGAP protokolü/GLOBALGAP ve Kontrol listesine göre de uyulması gereken kritik zorunlu kriterler arasındagösterilmektedir (DemirbaĢ ve ark.,2005). Dünyada ise, BirleĢmiĢ Milletler (BM) tarafından önerilentek “Ġzlenebilirlik Standardı” EAN International tarafından oluĢturulmuĢ olan “EAN.UCC” sistemidir.EAN.UCC Sistemi; standartları barkod, radyo frekansı ile tanımlama ya da RSS (Reduced SpaceSymbology) gibi araçlar yardımı ile uygulamaktadır. EAN-UCC sistemi ile dünya üzerindeki her birdeğiĢik ticari ürüne bu ürünü dünya üzerinde tek olarak tanımlayacak GTIN numarası (Global TradeItem Number- Ticari Ürün Numarası) verilmektedir. Ticari ürünler EAN-UCC sisteminde her biri 14basamaklı GTIN’ın bir alt kümesi olarak değerlendirilebilecek EAN/UCC-8, UCC-12, EAN/UCC- 13,EAN/UCC-14, EAN/UCC-128 numaraları ile tanımlanır ve bu numaraları gösteren barkod ilesimgelenmektedir. Türkiye’de de yaĢ meyve ve sebze izlenebilirlik kavramı ĠTU; ĠHU (Ġyi Hijyen);ĠĠU (Ġyi ĠĢleme); ĠDU (Ġyi Dağıtım) ve ĠGHU’nı (Ġyi Gıda Hizmetleri) kapsayan geniĢ bir yelpazeyesahiptir.Bitkisel üretimde kullanılan kimyasalların kayıt altına alınması hakkındaki Yönetmelik iç pazar kadardıĢ pazar, üretici kadar dıĢ satımcı kiĢi ve kurumları da ilgilendirmektedir. Bitkisel ürünlerinüretiminden iç ve dıĢ ticaretine kadar geçen süreçte kullanılan Bitki Koruma Ürününün Zirai11
Mücadele Teknik Talimatlarına ve diğer kimyasalların teknik tavsiyelerine uygun ve kontrollü olarakkullanılmasını, Türk Gıda Kodeksi ve kalıntı değerlerine uygun bitkisel ürün arzını, tüketici sağlığı veçevrenin korunması ile üründe izlenebilirliğinin sağlanmasına iliĢkin usul ve esasları belirlemekamacıyla hazırlanan “Bitkisel Üretimde Kullanılan Kimyasalların Kayıt Altına Alınması veĠzlenmesi Hakkında Yönetmelik, 4 Kasım 2008 tarih ve 27044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarakyürürlüğe girmiĢtir. Yönetmelik, üretimde kullanılan ilaç, gübre, bitki geliĢim düzenleyicilerinin hangihastalık, zararlı, yabancı ot ya da bitki besin elementi noksanlığı için kullanıldığını; kullanılan dozun,uygulamanın ve hasadın hangi tarihte yapıldığına iliĢkin kayıt tutma zorunluluğunu getirmiĢtir(Anonim,2009a). Yönetmelikte, Tarım ve KöyiĢleri Bakanlığı (TKB) tarafından kayıt sistemininkurulması, üreticilerin zorunlu olarak kayıt defteri tutması ve kimliği olmayan ürünlerin satıĢasunulamayacağı hükme bağlanmıĢtır. Ayrıca, Yönetmelikte, bitkisel üretimde kimyasal kullanımınabağlı sorunların önlenmesi için TKB ve müdürlükler, üreticiler, ürünü toptan alan alıcı, ihracatçı kiĢikurum ve kuruluĢların görev ve sorumlulukları ile yaptırımlara iliĢkin usul ve esaslar yer almaktadır.Yönetmelikte bitkisel ürünü toptancı, hal tedarikçisi, ihracatçı, kabzımal gibi toptan alanlara; aldıklarıürünlerin üreticisine ulaĢılabilecek Ģekilde üretici bazında kayıt sistemini oluĢturma, iĢleme, tasnifveya paketleme yerlerinde barkod ve kimlik sistemini oluĢturup bunu ürün ambalajına iĢlemezorunluluğu getirilmiĢtir. Yönetmeliğin 14.maddesinde ticarete konu olan taze meyve ve sebzeürünlerine iliĢkin hükümlerin 1 ġubat 2009 tarihinde, diğer ürünlere iliĢkin hükümlerin 1 ġubat 2010tarihinde, sera ve örtü altı üretimine iliĢkin hükümlerin ise 4 Kasım 2008 tarihinde yürürlüğe gireceğibelirtilmiĢtir (Anonim 2009b). Belirtilen uygulamalar yürürlüktedir. Bu aĢamada, hedeflenenizlenebilirliğin sağlanmasında üreticilerin sağlıklı kayıt sistemine sahip olması gerekmektedir.17.01.2008 tarih ve 26759 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Meyve/Asma Fidan ve ÜretimMateryali Sertifikasyonu ve Pazarlaması Yönetmeliği” meyve/asma türlerine ait fidan ve üretimmateryallerinin, kaliteli ve sağlıklı biçimde üretilmesi ve pazarlanmasını sağlamak amacıyla,sertifikasyon sistemi dahilinde üretim ve pazarlanması ile ilgili usül ve esasları kapsamaktadır. AynıResmi Gazete’de yayımlanan “Sebze Fidesi Üretim ve Pazarlaması Yönetmeliği” ticari amaçlaüretilen, dağıtımı ve satıĢı yapılan, ithal ve ihraç edilen sebze türlerine ait fidelerinin tespit edilenstandartlara uygun, kaliteli ve sağlıklı olarak üretilmesi ve pazarlanması esaslarını belirlemektedir.Belirtilen Yönetmeliklerle pazarda ürünün güvenilirliği ile izlenebilirliği artacak ve toplumsal faydayaratılacaktır.2.2.2. YaĢ meyve ve sebze dıĢ alımıDünya yaĢ meyve ve sebze dıĢ alım değeri 1994 ve 2005 yılları arasında 70,2 milyar dolardan 118,7milyar dolara; AB’nin 38,6 milyar dolardan 64,8 milyar dolara; Türkiye’nin 47,7 milyon dolardan 284milyon dolara yükselmiĢtir (Ek 6). 2005 yılı dünya yaĢ meyve ve sebze dıĢ alımını %54,6’sını, AB,%0,2’sini Türkiye oluĢturmuĢtur. AB’de yaĢ meyve sebze dıĢ alımın en fazla olduğu ülkeler Almanya,Fransa, Hollanda, Belçika ve Ġngiltere’dir (ġekil 10). Dünya yaĢ meyve ve sebze dıĢ alımında ağırlığıolan ürünlerin baĢında muz, elma, portakal, patates, domates ve soğan gelmektedir.Türkiye’de yaĢ meyve ve sebze dıĢ alımı muz, hindistan cevizi, ananas, avakado gibi tropik ürünlereyönelik olup, bu ürünlerin dıĢ alım miktarlarında artıĢlar söz konusudur. DıĢ alımda muz, turunçgillerve hurmanın ağırlığı vardır. 2007 yılında yaklaĢık 340 bin ton dıĢ alımın %66’sını muz oluĢturmuĢtur.YaĢ sebze dıĢ alımında ağırlığı olan ürün patatestir. Nitekim 2007 yılında yaklaĢık 27 bin ton sebze dıĢalımın %89,6’sını patates oluĢturmuĢtur (Anonim,2008b).12
- Page 1 and 2: YAġ MEYVE VE SEBZE PAZARLAMA MERKE
- Page 3 and 4: TEġEKKÜRTürkiye tarımında öne
- Page 5 and 6: ĠÇĠNDEKĠLERSayfa NoÖNSÖZ …
- Page 7 and 8: 5.3. Türkiye’de Toptancı Haller
- Page 9 and 10: ġEKĠLLER DĠZĠNĠSayfa Noġekil
- Page 11 and 12: EKLERSayfa NoEk 1. Dünya, AB ve T
- Page 13 and 14: (WUWM) üye, bu ülkelerdeki toptan
- Page 15 and 16: YaĢ meyve üretim miktarındaki ge
- Page 17 and 18: ise % 1,7 düzeyinde gerçekleĢmi
- Page 19 and 20: Türkiye’de 2006 yılına göre,
- Page 21: Türkiye’nin yaĢ meyve ve sebzed
- Page 25 and 26: Ödemeler, Tebliğde belirtilen usu
- Page 27 and 28: ve Ukrayna’dır. Bu pazarların t
- Page 29 and 30: ÇeĢitli aracı ya da kurum-kurulu
- Page 31 and 32: Market fiyatlarında üretici fiyat
- Page 33 and 34: Kooperatifler: Üreticilerin iç ve
- Page 35 and 36: Pazarda hangi dağıtım sistemleri
- Page 37 and 38: Çizelge 9. Dünya Toptancı Pazarl
- Page 39 and 40: Detaylı kayıtları olan toptan pa
- Page 41 and 42: 4.2.1.1 ĠspanyaĠspanya’da topta
- Page 43 and 44: pazarlardaki ürünün %50’sini,
- Page 45 and 46: Almanya’daki toptan pazarlara Beu
- Page 47 and 48: urada perakende satıĢlar yoktur.
- Page 49 and 50: Üretici Kooperatifler Üretici Ür
- Page 51 and 52: ulunmak üzere, yedi üyeden oluĢa
- Page 53 and 54: 4367 sayılı Kanun’da asıl ama
- Page 55 and 56: Üretici birliklerine %10 yer tahsi
- Page 57 and 58: kurulmasına izin verilen Mega-Cent
- Page 59 and 60: Çizelge 16. Toptancı Hallerde Ġ
- Page 61 and 62: 2000 yılında mısır, nohut ve yu
- Page 63 and 64: 552 sayılı KHK, yeni kurulacak to
- Page 65 and 66: 6. DEĞERLENDĠRMEDünyada yaĢ mey
- Page 67 and 68: olabilmektedir.7. Türkiye’de ya
- Page 69 and 70: Anonim,2009b. Bitkisel Üretimde Ku
- Page 71 and 72: EKLER60
- Page 73 and 74:
Ek 2. Dünya, AB ve Türkiye Meyve
- Page 75 and 76:
Ek 4. Dünya, AB ve Türkiye Sebze
- Page 77 and 78:
Ek 6. Dünya, AB ve Türkiye YaĢ M
- Page 79 and 80:
Ek 7. (Devam) Türkiye’deki Topta
- Page 81:
Ek 7. (Devam) Türkiye’deki Topta