(Anonim,2008e). Tarla domatesinin pazara sunulduğu dönem fiyatların düĢmesi açısından etkili birfaktördür.E-ticaret: Dünyada biliĢim teknolojilerinin geliĢimine bağlı olarak, e-ticaretin pazarlama sistemindekiağırlığı da sektörel bazda değiĢmektedir. YaĢ meyve ve sebze pazarlamasında da e-ticaretin ürünsatıĢından tanıtıma kadar değiĢik uygulamaları görülmektedir. E-ticaret iç pazardan çok dıĢ pazarlariçin önem taĢımaktadır. Nitekim Türkiye pazarında yaĢ meyve ve sebze daha çok görerek, dokunarakve tadarak alınmak istenmektedir. Bu durum firmadan/perakendeciden tüketiciye satıĢın artmasınınönündeki önemli bir engeldir. DıĢ ticarette e-ticarete yönelik destekleri de dikkate alarak ihracatçılarınbu sistemi geliĢtirmeleri önerilebilir.Toptancı Haller: 552 sayılı KHK’nin Satıcılar baĢlıklı 8.ci maddesinde; “-Toptancı hallerde satıĢlar,üreticiler, üretici birlikleri, komisyoncuları ile kendi nam ve hesaplarına olmak üzere yaĢ sebze vemeyve toptan ticareti ile iĢtigal eden gerçek ve tüzel kiĢiler tarafından yapılır.” denilmekte ve ABülkelerindeki hallerdeki kuruluĢlarla paralellik olduğu görülmektedir. Üreticilerin doğrudan tüketiciyeürün satması üretici pazarları, toptancı haller, semt pazarları, yol kenarlarında ya da günümüzdeyaygınlaĢan büyük perakendeciler yoluyla gerçekleĢmektedir. Özellikle toptancı hallerde ve semtpazarlarında bizzat üreticilerin satıĢ düzeyleri düĢük olup, genelde hallerden ürün alan ve üreticiolmayan satıcıların pazar payları daha yüksek düzeydedir.YaĢ meyve ve sebze pazarlamasında toptancı hallerin ürünlerin kayıt altına alınması açısından önemibulunmaktadır. Nitekim sektörde kayıt dıĢılığın fazla olması ekonomik kayba ve haksız rekabete yolaçmaktadır. Buna ilaveten toptancı hallerde iĢlem gören yaĢ meyve ve sebze miktarının düĢük olmasısistemin iĢleyiĢi ve etkinliğini de zayıflatmaktadır. Nitekim bazı araĢtırma sonuçlarına göre, toplammeyve-sebze miktarının %13-%42 kadarının Toptancı Hallerinde pazarlandığı, bu oranın sebzeler içinözellikle Ege, Akdeniz ve Marmara Bölgelerinde %70’lere ulaĢtığı belirlenmiĢtir (Anonim,2004a,b).Türkiye Sebze Meyve Komisyoncuları Federasyonu (TÜSEMKOM) tarafından yapılan bir araĢtırmadaise; Sanayi ve Ticaret Bakanlığı tarafından kuruluĢ izni verilen 170 toptancı halden alınan bilgilere göre;Türkiye’nin yaklaĢık 41 milyon ton olan meyve ve sebze üretiminin ancak 10,5 milyon tonununToptancı Hallerde satıldığı belirlenmiĢtir. AraĢtırma sonucuna göre, üretimin sadece %25,61’ininhallerde iĢlem görmesinin sağlıklı fiyat oluĢumunu engellediği ve pazardaki aktörler arasında rekabetiolumsuz yönde etkilediği söylenebilir. Ayrıca meyve ve sebzede kayıtlı ya da kayıt dıĢı pazarlamaarasındaki maliyet farkı %25’e ulaĢabilmektedir (Naran, 2005). Ġzmir ilinde yapılan bir diğer çalıĢmadaise kayıt dıĢı satıĢlara hallerdeki aracıların da olumsuz baktığı ve en önemli çözümün denetimlerilayıkıyla yerine getirmek olduğu da ifade edilmektedir (DemirbaĢ 2001). Stopaj ve KDV oranlarıüzerinde indirimler yapılması, ürünlerin Hallere giriĢini teĢvik etmesine ve kayıt altına alınmasına daolanak sağlayacaktır.Üretici örgütlenmesindeki eksiklikler, aracıların finansal gücü yetersiz olan üreticiye avans vermesi veürünü bizzat üreticiden alması gibi bazı uygulamalar da üreticilerin pazara entegre olamamasına nedenolabilmektedir. Bu durum, üreticilerin pazarın çeĢitli noktalarında örneğin hallerde temsiliyetini ve fiyatoluĢumundaki etkilerini ortadan kaldırmakta ya da zayıflatmaktadır (Yılmaz ve Yılmaz, 2002).YaĢ meyve ve sebze pazarlamasında önemli görevler üstlenmiĢ olan toptancı hallerin yeri, günümüzdepazarlama sistemlerindeki değiĢim ile sorgulanır hale gelmiĢtir. Nitekim birçok ülkede doğrudanüreticiden ürünü alan süpermarketler, hipermarketler ve zincir mağazaların uygulamaları bunungerekçesi olarak gösterilmektedir (Shepherd, 2004). Bu nedenle, iĢlem görecek ürünlerin kalite vearzındaki süreklilik meyve ve sebze toptan pazarlarının dağıtım sistemi içindeki ağırlığını artırması vekoruması için gereklidir (Karayannakis 1992).21
Kooperatifler: Üreticilerin iç ve dıĢ pazarda tek baĢlarına gerçekleĢtiremeyeceklerini örgütlenerekbaĢarmaları kolaylaĢmaktadır. Bu nedenle, dünyada yaĢ meyve ve sebze pazarlamasında özelliklekooperatiflerin büyük baĢarılar sağladığı görülmektedir. Türkiye’de kooperatif geleneği ve geliĢiminindurumu yaĢ meyve ve sebze üreticilerinin kooperatifleĢmesine yansımıĢtır. Güçsüz ekonomik yapı veartırılamayan üye sayısı, kooperatiflerin altyapılarını geliĢtirmelerine, pazar paylarını artırmalarına vepazarda rekabet gücü kazanmalarına engel olmuĢtur. Ayrıca, kooperatifler varlıklarını yeterincehissettiremedikleri için aracılar daha etkili faaliyet göstermektedirler. Kooperatifler; Tarım veKöyiĢleri Bakanlığı ile Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın yetki alanına giren üç farklı Kanuna görekurulmaktadır. 1163 sayılı (3476 S.K.) Kooperatifler Kanuna göre kurulan toplam 10.440 adet birimkooperatifin; 7.468 adeti tarımsal kalkınma, 2.419 adeti sulama, 522 adeti su ürünleri, 31 adeti pancarekicilerine aittir. Bu kooperatiflerin yaklaĢık 2,7 milyon ortağı bulunmaktadır. Ayrıca, kooperatiflerüst örgütlenmelerini gerçekleĢtirmiĢ olup, 110 birlik ve 6 merkez birlik bulunmaktadır (26.05.2008TEDGEM verileri). 1581 sayılı (3223 S.K. ve 553 S.K.H.K.) Kanuna göre, 1.895 tarım kredi birimkooperatifi,16 birlik ve 1 merkez birliği kurulmuĢtur. 4572 Sayılı kanuna göre, 330 adet tarım satıĢbirim kooperatifi ve 17 birlik kurulmuĢtur. YaĢ meyve ve sebze konusunda, 2003 yılında, 1.012 ortaklı22 adet kooperatif faaliyet göstermiĢtir.Avrupa Birliği (AB) ülkelerinde yaĢ meyve ve sebze üretim ve pazarlamasında kooperatiflerin payıyüksektir. AB’de kooperatiflerin pazar payları (1997); meyvede %14-%80, sebzede ise %3-%85arasında değiĢmektedir. Meyve ve sebzede kooperatiflerin pazar payının en yüksek olduğu ülkelerBelçika, Danimarka ve Hollanda (%70-%80) iken; meyvede Ġrlanda, Avusturya ve Ġsveç’te, sebzedeise Yunanistan, Ġrlanda, Ġtalya’da kooperatiflerin pazar payları en az düzeydedir (Ekmen 2003). AB’depazarların iyileĢtirilmesi ve geliĢtirilmesinde, sektörle ilgili politikaların belirlenmesinde veuygulamaya konulmasında önemli roller üstlenen kooperatif üst örgütleri olan COPA (Committee ofAgricultural Organisations ) ve COGECA (General Confederation of Agricultural Co-operatives)bulunmaktadır. 1958 Stresa Konferansına gözlemci olarak katılan tarımsal organizasyonlarıntemsilcileri, Topluluk için sektörün önemini ortaya koymak için 6 Eylül 1958’de COPA’yıkurmuĢlardır. Bir yıl sonra 24 Eylül 1959’da da Avrupa Topluluğu’ndaki tarımsal kooperatifleri birĢemsiye altında toplamak için COGECA kurulmuĢtur (Anonymous,2007). COGECA’nın 17 daimi ve4 bağlı organizasyon üyesi bulunmaktadır. COPA’nın amaçları; Topluluk tarım politikasınıngeliĢimiyle ilgili konuları değerlendirmek, tarım sektörünü temsil etmek, Avrupa düzeyinde sosyalorganizasyon temsilcileriyle ve Topluluk karar alıcılarıyla iliĢkileri sürdürmek ve geliĢtirmek,sorunlara çözümler aramak olarak ifade edilebilir. COGECA’nın faaliyetleri ise; dıĢ satımdakooperatiflerin dağılımını belirlemek, en büyük 500 kooperatifin kayıtlarını tutmak, konferansdüzenlemek, kooperatiflerde vergilendirme, ulusal rekabet yasasında kooperatiflerin yeri, eğitimsistemleri ve kooperatifleri uluslararası düzeye taĢımakla ilgili çalıĢmalar gerçekleĢtirmektir.COPA’ya 15 AB üyesi ülkeden 29 organizasyon üye iken, yeni katılan 12 üye ülke ile bu sayıda artıĢolacaktır. COPA, AB üreticilerini temsil edilmekte ve Birlik otoriteleri tarafından da tarım sektörününsözcüsü olarak kabul edilmektedir.Üretici birlikleri: Pazarlama kanalında önemi artan bir diğer üretici oluĢumu ise 6 Temmuz 2004tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5200 sayılı <strong>Tarımsal</strong> Üretici BirlikleriKanunu’na dayalı olarak kurulan yaĢ meyve ve sebze üretici birlikleridir (Albayrak ve ark.,2004).Kanuna göre meyvede 2008 yılında 117, sebzede (+süs bitkileri) 63 üretici birliği kurulmuĢtur. Meyveve sebze üretici birliklerinin bitkisel ürünlerle ilgili üretici birliklerindeki payı yaklaĢık %77düzeyindedir (Albayrak, 2008a). 2006 yılında ise her iki ürün grubunda merkez birlikleri kurularakdikey entegrasyon sağlanmıĢtır. Eğer birlik gelirleri artırılır ve yeterli finansal güce sahip olunursamerkez birliklerinin üyelerine yönelik görevlerini icra edebilmesi mümkün olacaktır. Ayrıca Türkiyeve diğer ülkelerdeki birliklerle iĢbirliği olanakları, tanıtım ve eğitim çalıĢmaları da geliĢtirilebilecektir.Ġhracatçı Birlikleri: 1937 yılından itibaren dıĢ satımın artmasına katkı sağlamak, sorunlara çözümbulmak ve yol göstermek için kurulan 58 Ġhracatçı Birliğinden yaĢ meyve ve sebze konusunda faaliyetgösterenler; Fındık ve Mamulleri Ġhracatçıları Birliği; Kuru Meyve ve Mamulleri Ġhracatçıları Birliği;22
- Page 1 and 2: YAġ MEYVE VE SEBZE PAZARLAMA MERKE
- Page 3 and 4: TEġEKKÜRTürkiye tarımında öne
- Page 5 and 6: ĠÇĠNDEKĠLERSayfa NoÖNSÖZ …
- Page 7 and 8: 5.3. Türkiye’de Toptancı Haller
- Page 9 and 10: ġEKĠLLER DĠZĠNĠSayfa Noġekil
- Page 11 and 12: EKLERSayfa NoEk 1. Dünya, AB ve T
- Page 13 and 14: (WUWM) üye, bu ülkelerdeki toptan
- Page 15 and 16: YaĢ meyve üretim miktarındaki ge
- Page 17 and 18: ise % 1,7 düzeyinde gerçekleĢmi
- Page 19 and 20: Türkiye’de 2006 yılına göre,
- Page 21 and 22: Türkiye’nin yaĢ meyve ve sebzed
- Page 23 and 24: Mücadele Teknik Talimatlarına ve
- Page 25 and 26: Ödemeler, Tebliğde belirtilen usu
- Page 27 and 28: ve Ukrayna’dır. Bu pazarların t
- Page 29 and 30: ÇeĢitli aracı ya da kurum-kurulu
- Page 31: Market fiyatlarında üretici fiyat
- Page 35 and 36: Pazarda hangi dağıtım sistemleri
- Page 37 and 38: Çizelge 9. Dünya Toptancı Pazarl
- Page 39 and 40: Detaylı kayıtları olan toptan pa
- Page 41 and 42: 4.2.1.1 ĠspanyaĠspanya’da topta
- Page 43 and 44: pazarlardaki ürünün %50’sini,
- Page 45 and 46: Almanya’daki toptan pazarlara Beu
- Page 47 and 48: urada perakende satıĢlar yoktur.
- Page 49 and 50: Üretici Kooperatifler Üretici Ür
- Page 51 and 52: ulunmak üzere, yedi üyeden oluĢa
- Page 53 and 54: 4367 sayılı Kanun’da asıl ama
- Page 55 and 56: Üretici birliklerine %10 yer tahsi
- Page 57 and 58: kurulmasına izin verilen Mega-Cent
- Page 59 and 60: Çizelge 16. Toptancı Hallerde Ġ
- Page 61 and 62: 2000 yılında mısır, nohut ve yu
- Page 63 and 64: 552 sayılı KHK, yeni kurulacak to
- Page 65 and 66: 6. DEĞERLENDĠRMEDünyada yaĢ mey
- Page 67 and 68: olabilmektedir.7. Türkiye’de ya
- Page 69 and 70: Anonim,2009b. Bitkisel Üretimde Ku
- Page 71 and 72: EKLER60
- Page 73 and 74: Ek 2. Dünya, AB ve Türkiye Meyve
- Page 75 and 76: Ek 4. Dünya, AB ve Türkiye Sebze
- Page 77 and 78: Ek 6. Dünya, AB ve Türkiye YaĢ M
- Page 79 and 80: Ek 7. (Devam) Türkiye’deki Topta
- Page 81: Ek 7. (Devam) Türkiye’deki Topta