Download (1339Kb) - Suleyman Demirel University Research ...

Romanda eski Türkiyeliler düşünmeyi reddeden, “ön-insan” kimliğini aşıpferdîleşemedikleri için uzlaşma yönetimine mahkûm olmuş insanlar şeklinde belirginlikkazanır. Uzlaşma yönetiminin belirleyici niteliği ideoloji yokluğudur. Eserde bu durum‘Eski Türkiye’nin, ideolojisi yoktu. Eski Türkiye’nin siyasi ilkeleri, idealleri, felsefesiyoktu. Yönü, hedefi, pusulası, öngörüsü olmadığı gibi, liderliğinin entelektüel unsurlarıda yoktu. Eski Türkiye kültürü duyguların egemenliği altındaydı. Başat duygu dakorkuydu. Evet, korku!’ şeklinde dile getirilir. 310Romanda Eski Türkiye’de kuralın sağcı, solcu, Türkçü, İslamcı, liberal ya daCumhuriyetçi gibi tüm düşüncelerin çoğunluk tarafından kabul edilebilecek şekildeyontularak merkezde toplanması şeklinde belirdiğine atıfta bulunulur. 311 Karmaekonomi de uzlaşma yönetiminin tabiî sonucudur ve karma ekonomileri baskı gruplarıyönetir. Baskı grupları hükümet mekanizmasını kısa bir süre için ele geçirerek,hükümeti kendilerine başkalarının sırtından çıkar sağlayacak yasalar çıkarmayazorlarlar. Hiç kimsenin çıkarının güvende olmaması ilkesi devamlı işler. Kişilerindavranışlarını yönlendirecek standartlar da olmadığından herkes, günlük çıkarıdoğrultusunda hareket etmeye şartlandırılmıştır. Marksistlerin iddia ettiği gibikapitalizm ‘devletin özel mülkiyeti kolladığı’ bir sistem de değildir. Kapitalizm her türlükorunmayı reddeder. Kapitalizm serbestliktir. Ne var ki çocuklar ve ön-insanlarhürriyetten kaçarlar. “Eski Türkiye’de demokrasinin hiçbir zaman işlememiş olmasınıntemel nedeni özgürlükten korkan insanların aile yapılanmalarına sığınmalarıydı.Akraba kayırma, eş dost kayırma gibi özde bir grubun ötekinin üzerinde hakimiyetsağlaması anlamına gelen anti-demokratik çarpıklıkların nedeni de eski Türkiyeinsanının yetişkin birey olmanın getireceği yalnızlıktan korkmasıydı. Böylece, radikalbir adım atıp kendileri için düşünüp kendileri için yaşamaktansa, kabul görendüşünceleri benimsiyor, kabul gören yaşam tarzlarını tekrarlıyorlardı.” 312Romanda Talip İmre Kadızade’nin aile fertlerinden bir kısmının zaman içindegeçirdiği ideolojik değişimler, kültürel bunalımlar, belli gruplara mensup olma çabalarıda göze çarpar. Çankırı’nın Çerkeş ilçesinin kırsalından gelen devrimci Bekir Kuranöğretmenlik eğitimi için geldiği İstanbul’da hissettiği kültürel yabancılaşmanın da310 Alev Alatlı, Schrödinger’in Kedisi Kâbus, Alfa, İstanbul 2001, s. 85.311 Age, s. 86.312 Age, s. 89.136